۳. وجه حماسی قیام کربلا تا چه حد قابل دفاع است؟ در این اثر حماسه بودن این رخداد و حماسی بودن اثار مربوط بدان (فراتر از داوری ارزشی ما) مورد نقد و چالش قرار می​گیرد. برای این چالش آن را با دیگر رخدادها و آثار حماسی مقایسه کرده ام. حماسه معرفی کردن واقعه ی کربلا یک توهم است. آثار مربوط به آن نیز روضه خوانی اند و نه حماسه سرایی.

۴. پیام کربلا چیست؟ از نگاه نویسنده چنان که می آید پیام کربلا نه انسانی، ملی و جهانی بلکه فرقه​ای، قدرتمدارانه و امتیازخواهانه بوده است و مبلغان این پیام از این ویژگی ها کنار نکشیده بلکه از آنها به صراحت دفاع کرده​اند.

۵. قدسیت قیام و محتوای آثار مربوطه تا چه حد قابل دفاع است؟ در این اثر به قدسیت زدایی از محتوای روضه​ها و مقتل ها پرداخته​ام. منطق باورمندان این است که «چون نمی بینی معنایش این نیست که وجود ندارد». با این منطق هر گونه توهمی را می توان فروخت.

۶. وجوه آیینی عزاداری​ها کدام​اند؟ آیین​های عشورا سه وجه بزرگداشتی دینی، بسیج سیاسی، و کارناوالی داشته​اند. این سه وجه در این اثر توضیح داده شده اند.

۷. نسبت حکومت دینی و قیام عاشورا و آیین​های آن چیست؟ چرا حکومت دینی این حجم از تبلیغات سیاسی و این حجم از سرمایه گذاری را در مورد عاشورا و اربعین انجام داده است؟ در این اثر هم به واقعیت این تبلیغات و سرمایه گذاری​ها و هم به چرایی آن اشاره می کنم. قیام کربلا و استفاده ی حکومت دینی از آن بدون توجه به موضوع قدرت و استیلا و اقتدار قابل فهم نیست.