نشریه «بخارا» تنها یک نشریه فرهنگی نیست؛ یک مجموعه ی فرهنگی ست که به همت استاد علی دهباشی، در عرصه های مختلف فعالیت می کند.
یکی از این عرصه ها «شب های بخارا»ست، که به طور پیوسته و با زحمت بسیار تا چند هفته پیش که بیماری ریوی جناب دهباشی شدت گرفت برگزار می شد، و ما امیدوار هستیم با رفع بیماری ایشان، همچنان ادامه پیدا کند و ناگفته های فرهنگ کشورمان و نیز کشورهای فارسی زبان در این شب ها از زبان بزرگان فرهنگ شنیده شود.
این که انتشار نشریه بخارا و برگزاری شب های بخارا، به طور مستمر و پیوسته صورت می گیرد، یکی از شگفتی های کار آقای دهباشی ست چه در کشور ما، این استمرار و پیوستگی در هیچ دوره تاریخی از نهادهای فرهنگی مستقل مشاهده نشده است.
این استمرار و پیوستگی،،، کیفیت و کمیتی به کار بخارا داده است که تا آن جا که می دانم در کشورهای اروپایی نیز نظیر ندارد.
فقط در سال ۱۴۰۱ ما شاهد برگزاری
۲۸ شب بخارا
۳۱ عصر شنبه های بخارا
۷ عصر دوشنبه های بخارا
۵ عصر سه شنبه های بخارا
۲۸ عصر چهارشنبه های بخارا
۲۵ صبح پنجشنبه های بخارا
و ۱ عصر جمعه ی بخارا بوده ایم!
اگر به آمار شب های بخارا از ابتدا تا شهریور امسال یعنی سال ۱۴۰۲ نگاه کنیم، شگفتی مان بیشتر خواهد شد:
۶۹۸ نشست شب های بخارا
۵۱ نشست عصر شنبه های بخارا
۵ نشست عصر یکشنبه های بخارا
۲۱ نشست عصر دوشنبه های بخارا
۲۰ نشست عصر سه شنبه های بخارا
۴۹ نشست عصر چهارشنبه های بخارا
۲۵۲ نشست صبح پنجشنبه های بخارا
۱۷ نشست صبح جمعه های بخارا
و ۲ نشست عصر جمعه های بخارا!
البته ما عادت داریم از کنار این ارقام شگفت انگیز، به سادگی عبور کنیم، ولی بد نیست دستکم لختی بیندیشیم که این نشست ها نه نشست های فرهنگی با حضور بزرگان فرهنگ و مدعوین مختلف بلکه میهمانی و دور همی معمولی دوستان و آشنایان است و ما برگزار کنندگان این میهمانی ها! آن گاه متوجه عظمت کار استاد دهباشی خواهیم شد.
این جلسات و نشست ها اما جمع های عادی با میهمانان عادی در مورد مسائل عادی نبوده و از برجسته ترین کارشناسان فرهنگ ایرانی در رشته های مختلف برای ایراد سخنرانی ها دعوت شده و به موضوعاتی در این نشست ها پرداخته شده که هر کدام می تواند تبویبی در موضوع تخصصی خاص باشد.
نمونه کارشناسان و موضوعات مطرح شده توسط آن ها فقط در شب های بخارا و فقط در سال ۱۴۰۱ از این قرار است:
جوزپه پرونه، پائولو توردی، الیزابتا پاسکا، مائوریتزیو کارلتی، فرانکو اسپوزیتو، ابوالحسن حاتمی، مسعود کازری، آفرین ذبیح مند، ژاله آموزگار، احمد سمیعی گیلانی، علی اشرف صادقی، محمد جعفر یاحقی، بهروز صفرزاده، فرهاد قربان زاده، حسن انوری، مهستی بحرینی، گیتی پورفاضل، بهار مشیری، رها محتشم، عبدالله معتمدی، سید جلال دهقانی فیروزآبادی، علی اکبر احمدی افرمجانی، علیرضا امید بخش، سودابه باشی زاده، آناخل لوسادا (سفیر اسپانیا در تهران)، گیرمو الخاندرو پوئنته اوردوریکا (سفیر مکزیک در تهران)، رومینا پرز راموس (سفیر بولیوی در تهران)، لائودمارگونسال وس اگیارنتو (سفیر برزیل در تهران)، ایساک لنین براوو خائن (سفیر نیکاراگوئه در تهران)، کارلوس کوستانه وس (سفیر پرتغال در تهران)، کارلوس اسگاربی (سفیر اوروگوئه در تهران)، سید محمدعلی گلابزاده، پریسا کدیور، مظفر طاهری، مهرداد اسکویی، مجتبی احمدی، عباس افضلی ننیز، پژمان موسوی، یاروسلاوا رومانوا (رایزن فرهنگی و مطبوعاتی سفارت ایتالیا در تهران)، سیمونا اسپاراکو، آنتونیا شرکا، هدا عربشاهی، حانیه اینانلو، سعید اسلامزاده، احمد تهوری، شراگیم یوشیج، سیده بتول آقا میری، ایرج صادقی، منصور علی اصغری، بیژن هنری کار، نوین افروز، مرجان قنبری مهر، شریف لطفی، شهرداد میرزایی، حسین زین الدین، بهرام دبیری، مریم پیرنظر، محمدرضا جعفری، ایرج کلانتری، ناصر علیزاده، رحمان مشتاق مهر، ابراهیم رنجبر، احمد گلی، ودود دوستی، حسام الدین ارفعی، هادی خانیکی، سید یحیی طباطبایی، کامران افشار نادری، علی کرمانیان، بهرام کلانتری، مهدی گرامی، فیلیپ تیبو (سفیر فرانسه در تهران)، اروه لوته لیه، حامد فولادوند، محمود سلطانیه، جواد فرید، گلنار گلناریان، مهری باقری، باقر صدری نیا، کیومرث کیاست، خسرو سرتیپی، ابوالفضل علی محمدی، محمد صدیقی، رحمان مشتاق مهر، بهاءالدین خرمشاهی، مهدی مظفری ساوجی، یوسف ثبوتی، محمدرضا خواجه پور، ماندانا فرهادیان، سعدالله نصیری قیدار، حمیدرضا خالصی فرد، الوند بهاری، مختار مهدی زاده، ، اسماعیل عباسی، علیرضا رعیت، محمدعلی مهدوی راد، رسول جعفریان، رضا باقریان موحد، محمدرضا رهبریان، محمدشکری فومشی، بهرام برومند امین، محمد محمدی، آزاده فتحی پور، حسن محمدی، سید عبدالله جلیلیان، محمدرضا گماشی، عبدالخالق ابراهیمی، سید حسن رضوی، احمد محیط طباطبایی، عبدالغفور آرزو، شمس الحق آریانفر، خدیجه بوذرجمهری، محمدحسین پاپلی یزدی، سیدمهدی زرقانی، قطب الدین صادقی، نعمت الله فاضلی، سید وحید جزایری، امیر فرید، مرتضی کریمی نیا، همایون مقدس، علی نصیریان، شمس لنگرودی، عبدالحمید ضیایی، مهدی مظفری ساوجی، محمد درویش، فریدون عوفی، محمود اخوان مهدوی، ستاره حجتی، ساتیار امامی، سیمین پناهی فرد، فرزاد رستمی فر، مینا عبداللهی، محمدحسین دانایی، رضا توسلی، اسدالله عمادی، علی شافی، احمد تمدنی، داریوش نیک خو، حمید احمدی، مسعود عرفانیان، داود دشتبانی، محمد اسفندیاری، احمد شهدادی، محمدرضا شفیعی کدکنی، ثمینه باغچه بان، فرخ لقا نوایی بروجنی، مریم میرشمسی، زهرا نادری، مسعود جعفری جزی، کامیار عابدی، نیما ظاهری، حورا یاوری، محمد استعلامی و علی دهباشی.
حتی خواندن تمام این نام ها برای اهل فرهنگ کار آسانی نیست چه برسد به دعوت کردن و آماده کردن آن ها برای حضور مستقیم یا ویدئویی آن ها در این جلسات و ایراد سخنرانی پیرامون موضوع جلسه!
باری. آقای دهباشی به قول زنده یاد دکتر داریوش شایگان شمعی ست که از دو طرف در حال سوختن و روشن کردن زوایای تاریک فرهنگ ایران زمین است آن هم در وضعیت جسمی یی که به قول زنده یاد استاد ایرج افشار، دهباشی همچون لاک پشتی ست که زمستان ها به زیر خاک می رود و در زیر خاک به سختی تنفس می کند.
برای جناب استاد دهباشی آرزوی تندرستی داریم.
