ابتدا خدمت رفیق پوتین سابق، و تزار فعلی روسیه عرض می کنم که جزایر سه گانه خلیج فارس، متعلق به مردم ایران است نه جمهوری نکبت اسلامی که شما بخواهید با آن ها بر سر تعیین تکلیف اش مذاکره کنید. چیزی هم که متعلق به مردم ایران است قابل مذاکره نیست و ما با عرض معذرت در این زمینه دیپلماسی میپلماسی حالی مان نیست و می زنیم فک مک نگاه چپ کنندگان به متعلقات ایران را پایین می آوریم این یک.
دوم این که یک گاگولی به نام ابراهیم رییسی به عنوان رییس جمهور کمیک جمهوری نکبت می آید با شما سر میز شیش متری می نشیند و دل می دهد و قلوه می ستاند و وزیر گاگول تر از خودش را هم می فرستد تا وزیر خارجه ی شما با او مثل نوکر دربار تزار برخورد کند.
شما با سوخوهایت بیا و توی هواپیمایت از آسمان کشور ما عبور کن و این ها به جای این که منتظر فرود شما بمانند، به خاطر گاگولیّت شان بیایند دم در کاخ کرملین زمانی که صاحبخانه میهمان دشمنان ایران است، برای نماز خواندن در آن جا.
این ها هم به ما مربوط نیست چون این ها یک عده عرب و عرب زاده ی عمامه ی عربی بر سر ند و رییس کل «راحل» شان هم نشان داد که علاقه اش به شماها بیشتر از هم طرازان مسلمان اش هست که مثلا از صدام می گذشت ولی از فهد مسلمان و صاحب کعبه نمی گذشت، ولی نماینده می فرستاد تشییع جنازه رفیق برژنف با آه و زاری و اندوه. بگذریم.
جسد متعفن او را هم بعدها خدمت تان می فرستیم ور دست رفیق لنین دفن کنید و مجسمه ای هم دم قبرش بنا کنید.
همه ی این ها مال شما و بیخ ریش خودتان.
رییس امروزی این ها یعنی آسد علی دونگ هم که خواستی با یک قرآن تقلبی سرش شیره بمالی او هم زنده یا مرده اش را ایشاللا می فرستیم خدمت خودتان.
اما ما مقداری سرزمین در شمال ایران داریم که روسیه در گذشته با گردن کلفتی هپلی هپو کرد و این هپلی هپو برای مدت معینی سندش نوشته شده بود که آن مدت معین، مدت هاست سر آمده و رفیق لنین هم که ابتدا تن اش به خاطر وقوع انقلاب کمونیستی در تمام کشورهای تحت ستم گرم بود می خواست آن ها را به ما پس بدهد که نداد و حالا این ها بماند، شوروی که فرو پاشید و چند تا «روسیه چه» از بغل اش زاییده شد سهم پنجاه درصدی ما از دریای خزر را هم بین خودهاتان تقسیم کردید و سهم ما را به ده دوازده درصد تقلیل دادید که این هم باید تشریف بیاوری با نمایندگان واقعی مردم ایران یک مذاکراتی بکنی ببینیم چجوری قرار است این ها را به ما پس بدهی.
همه ی این ها که تمام شد آن وقت می نشینیم به بیانیه مشترک شما با جوجه عرب های حاشیه خلیج فارس می پردازیم ببینیم چجوری باید توو دهن آن ها بزنیم که از این شکر خوری ها که ادعای سه جزیره ی ایرانی بکنند و این ها دست بردارند و بروند دنبال درست کردن خوراک سوسمار در عمارت های شیک و مدرن دوبی. آره جون ام. این طوریاست!
عبور «نسلِ زِد» از «برند ایرانی»
