اگر آن چه وزیر کشور جمهوری نکبت اسلامی خبر داده است درست باشد و هلیکوپتر حامل ابراهیم رییسی، قاضی کشتار ۶۷ و رییس جمهور سدعلی،،، «فرود سخت» انجام داده باشد، یک دلیل برای خوشحالی من وجود دارد و آن نه آسیب دیدن یا حتی مرگ اوست بلکه وحشتی ست که از لحظه ی از کار افتادن موتور هلیکوپتر تا لحظه ی «فرود سخت» بر دل و جان او افتاده و امیدوارم حالا که هوا در حال تاریک شدن کامل است و کل منطقه ورزقان آذربایجان پوشیده از مه غلیظ است و هوا به شدت سرد، او زنده و هوشیار مانده باشد و این وحشت را کاملا احساس کند.

سقوط هلیکوپتر غیر از سقوط هواپیماست. اگر موتورهای هلیکوپتر از کار بیفتد، خلبان، ملخ هلیکوپتر را در حالت خلاص می گذارد و بدنه ی هلیکوپتر که شیئی معمولی ست و مثل هواپیما بال و فرم آئرودینامیکی برای طی مسافت در هوا و پرواز بدون موتور ندارد، با چرخش خود به خودی ملخ در حالت پایین آمدن، مثل تکه سنگ پایین «نمی افتد» و می تواند در مناطق مسطح البته به شکل سخت و با ضربه ی سنگین بر زمین فرود بیاید.

از لحظه ی از کار افتادن موتور تا زمان برخورد اسکیدها یا چرخ های هلیکوپتر به زمین ثانیه هایی پر از وحشت و اضطراب است که ابدا با وضع هواپیما موقع سقوط عادی قابل مقایسه نیست.

این که محل سقوط دقیقا مشخص نشده، این هم از اعجابات است چون در تمام جهان، تمام وسایل پرنده، مجهز به سیستمی هستند که ای.ال.تی نام دارد که سرنام «امرجنسی لوکی تور ترانسمیتر» است و این دستگاه موقع سقوط هواپیما یا هلیکوپتر در اثر شدت ضربه ی وارده به صورت اتوماتیک به کار می افتد و سیگنال هایی ارسال می کند که توسط ماهواره های فرانسوی و دیگر کشورها دریافت می شود و مکان این دستگاه را به صورت دقیق نشان می دهد.