من آقای غلامرضا بنی اسدی را که روزنامه نگار است نمی شناسم ولی وقتی مطلب او را در «انصاف نیوز» دیدم که نوشته بود از کسانی که در عزای دیگران شادند، متنفر هستند، متوجه شدم که ایشان یکی از هیزم بیاران مطبوعاتی جنایت کاران و آدمخواران حکومتی ست که دل اش به خاطر شادی مردم به خاطر کشته شدن فجیع رییسی که عامل و صادر کننده ی رای کشتن جوانان ما در دهه ی شصت بوده به درد آمده است.

آقای بنی اسدی که آيه از قرآن می آورد -که اتفاقا گفتار زشت با صدای بلند به کسانی که به مردم ظلم می کنند را تجویز می کند- احتمالا خبر ندارد، یا خبر دارد و به روی مبارک اش نمی آورد که آقایان جلادان، که رییسی هم یکی از آن ها بود و می خواست دویست سیصد نفر را در زندان بکشد و قال ضد انقلاب را بکند با استناد به آیات دیگر قرآن بچه های ما را به فجیع ترین و غیر انسانی ترین شکل ممکن کشتند و کک هیچ کس نگزید. حالا کشتن یک طرف، آن دفن کردن فجیع و غیر انسانی اجساد بچه ها را کجای دل مان بگذاریم.