مسعود پزشکیان چهرە غیر معمم تنور انتخابات بعداز مرگ رئیسی را گرم کرد و فضای دورە ظهور خاتمی را تداعی میکند، شعارهایش نیز همان شعارهای خاتمی است کە ان مقطع انتخاب میان بدو بدتر نام داشت. پزشکیان نیز جهرەای بد نسبت بە بدترها و چهرەای کمتر شناختە شدە کە در حلقە دوم و سوم حاکمیت جای دارد اما پیش کشیدن او بە متن را باید در عوامل جهانی و داخلی تفسیر کرد.
مهمتر از انتخابات ریاست جمهوری برای رژیم انتخابات اتی امریکاست کە تاثیرات ان بر ایران مهمتر از انتخابات خود ایران است. اتاق فکر رژیم با علم از پیروزی احتمالی جمهوری خواهان و بازگشت ترامپیزم، بە چهرەای معتدل نیاز دارند تا در عرصە جهانی از اول چهرەای مردمی و میانەرو بسازند و وانمود کنند کە حکومت امادە سازش با غرب است. موضوعی کە غرب نیز بە ان نیاز دارد.
در عرصە داخلی نیز بە همان اندازە کە مردم از رژیم فاصلە گرفتەاند وجود همچون چهرەای با شعارها و راهکارهایی کە بمیان میاورد میتواند اعتماد از دست رفتە جامعە بویژە مرکز ایران را تا اندازەای برمی گردانند.
برخلاف رژیم شاە کە شناختی از جامعە نداشت، حاکمیت دینی مردم و جامعە خود را خوب میشناسند و در چهل و چندسال گذشتە توانستەاند مرکز ایران را بلحاظ سیاسی اختە کنند اما بلحاظ اقتصادی رازی نگە دارند، توقعات و ارزوهای مردم مرکز را تدریجی براوردە و رویاهای انان را کە زندگی بهترو در حوزە جهانی هموار کنند. رویای ایرانیان مرکز نشینان زندگی در اروپا و ممالک غربی و ژست و تجربە دموکراسی و ازادی در خارج از کشور است. بە عبارتی اروزی هر ایرانی زندگی در ممالک غربی یا فرستادن بچەهایشان برای ادامە زندگی و تحصیل در غرب و یا هزینە کردن برای سفر بە اروپاست. دغدغە یک ایرانی تحقق دموکراسی در کشور خود نیست و اساسا با منافع انان جور در نمیاید و دموکراسی و عدالت برپایە توزیع ثروت منافع انان را بە خطر میاندازد. رژیم نی روی این بخش از جامعە سرمایەگذاری کردە و بازوی قدرت انان این بخش از جامعەاند و سیاست را بر اساس رضایت انان میچرخانند.
در صورت سازش با غرب و برداشتن تدریجی تحریمها فضا برای گشودن موانع قانونی و دریافت ویزا برای رفت وامد بە خارج، خروج سرمایە و یا سرمایەگذاری ندای خوب و دلگرم کنندە خواهد بود. برداشتن موانع قانونی مورد اشارە ناشی از تحریمها از کانال چهرەای میانەرو چون پزشکیان میگذرد کە میتواند فضای جامعە را بویژە بعداز قیام ژینا بە فراموشی بسپارد.
همچنانکە گفتە شد دموکراسی، عدالت، توزیع ثروت در اذهان ایرانیان جایگاهی ندارد و منافع فردی بر منافع جمعی الویت دارد بقول کنت دوگو بینگو سفیر فرانسە در دورە قاجار یک ایرانی راە ثروتمند شدن را در نابودی همسایەاش میبیند. بنابراین ان بخش کوچک از جامعە کە برای رژیم اهمیت دارند در ساز انتخابات خواهند دمید و در کشورهای اروپایی نیز مقابل کنسولگریها در صف رای دهندگان حضور پیدا خواهند کرد.
با وجود همچون مردمانی، کوتاە مدت هم کە بودە اقلیتی بر اکثریت حمکراویی خواهند کرد اما مخاطرهای انقلاب، فروپاشی از درون همانند شوروی سابق، و یا یوگسلاویزە بودن در کمین ایران خواهند بود.
هادی صوفی زادە
هرمهای سهگانهی مصر باستان، رضا فرمند