البته وقتی گل پسر جناب پزشکیان فرمودند که:
«‌در یک ماهی که با نویسندگان و روشنفکران همنشین بودم، دیدم که همه اهل قلیان و دود ند. افیونی که هر روز از جان‌شان می‌کاهد...».

من این فرمایشات را به خودهامان و روشنفکران واقعی نگرفتم چون قطعا کسانی که ایشان در «یک ماه دوران انتخابات پدر شان» با آن ها «همنشین» بوده اند، یک عده مافنگی حکومتی بوده اند که البته چون عرق سگی حرام است آن را نمی خورند ولی بساط دود و دم و تریاک شان برای تولید فرآورده های تخماتیک مذهبی همیشه برقرار است و چیزی که این آقا کوچولو دیده است احتمالا واقعیت داشته، ولی....

ولی.... یا به قول شاعر عزیزمان هادی خرسندی آمّا.... بر اساس خوانده ها و شنیده ها، این «عزیزان» کارهای ناجور دیگری هم می کنند که این روزها به «باجناق بازی» مشهور است.