ایالت کارولینای شمالی با کوههای سر به فلک کشیده جنگلی و طبیعت بسیار زیبا به مرکزیت رالی (Raleigh) در جنوب شرقی آمریکا یکی از مستعمرات سیزدهگانه بریتانیا یا ۱۳ ایالت اولیهای بود که بر علیه استعمار بریتانیا قیام کردند که موجب انقلاب و نهایتا در تاریخ ۴ جولای ۱۷۷۶ میلادی اعلام استقلال کردند. بعد از آن همانند دیگر مستعمرات سیزده گانه خودمختار اداره شد تا در تاریخ ۲۱ نوامبر ۱۷۸۹ با تصویب قانون اساسی ایالات متحده آمریکا بعنوان دوازدهمین ایالت به این کشور پیوست. این ایالت در جریان جنگهای داخلی جزو ایالتهای جنوبی یا همان ایالات مؤتلفه آمریکا بود که بدنبال جدایی از کشور آمریکا بودند. شارلوت و اشویل از شهرهای مهم ایالت میباشند.
بر اساس آخرین سرشماری جمعیت این ایالت ۱۰.۸۳۵.۴۹۱ تن میباشد که ترکیب جمعیتی آن از ۶۰.۷ درصد سفیدپوست، ۲۲.۱ درصد سیاهپوست، ۱۱.۴ درصد اسپانیولی زبان یا لاتین تبار، ۳.۷ درصد (Asian) آسیای شرقی، ۱.۶ درصد سرخپوست و بومیان آلاسکا، ۰.۲ درصد بومیان هاوایی و دیگر جزایر اقیانوس آرام و ۲.۷ درصد دیگر نژادها تشکیل شده است.
این ایالت میزبان بزرگترین پارک تحقیقاتی کشور بنام مثلث پژوهشی میباشد. این مکان به دلیل موقعیت مکانی آن نسبت سه دانشگاه تحقیقاتی دانشگاه ایالتی کارولینای شمالی، دانشگاه دوک و دانشگاه کارولینای شمالی در چاپل مثلث پژوهشی خوانده میشود.
دانشگاه کارولینای شمالی در چَپـِل هیل یک از قدیمیترین دانشگاههای ایالات متحده، دانشگاه دوک که از یک مدرسه کوچک در سال ۱۸۳۸ به یک دانشگاه معتبر تبدیل شده از جمله مراکز علمی و آموزشی این ایالت میباشند.
این ایالت میزبان بزرگترین خانه خصوصی در ایالات متحده با ۲۵۰ اتاق به نام عمارت بالتیمور متعلق به تاجر ثروتمندی بنام جرج واشنگتن وندربیلت دوم و دهکده ای به همین نام برای اسکان کارمندان وی می باشد.
ایالت کارولینا بجز دو دوره که یک دوره بدلیل تصویب نکردن قانون اساسی ایالات متحده و عدم پیوستن به آن در انتخابات ۱۷۸۹ نتوانست شرکت کند و یک دوره مربوط به سال ۱۸۶۴ یعنی دوران جنگ داخلی که مجددا در انتخابات شرکت نکرد در مابقی ۵۷ دوره انتخابات ریاستجمهوری برگزار شده در ایالات متحده شرکت کرده که از این تعداد، ۳۰ دوره حزب دموکرات، ۱۵ دوره جمهوریخواه، پنج دوره جمهوریخواه دموکراتیک، سه دوره ویگ، یک دوره حزب فدرالیست برنده آرای الکترال این ایالت شدند و سه دوره آرای الکترال بین جمهوری خواه دموکراتیک و فدرالیست تقسیم شد. شایان ذکر است یک دوره از ۱۵ دوره موفقیت جمهوری خواهان مربوط به انتخابات ۱۹۶۸میباشد که آرای الکترال ۱۲ به یک بین کاندیدای این حزب و کاندیدای حزب مستقل آمریکا (American Independent Party) تقسیم شد.
برای اینکه بتوانیم بخوبی این انتخابات را مورد بررسی قرار دهیم به سه بخش تقسیم میکنیم. بخش اول از سال ۱۷۹۲ الی ۱۸۶۰ میلادی میباشد، یعنی آخرین دوره انتخابات قبل از جنگهای داخلی که در این مدت ۱۸ دوره انتخابات ریاست جمهوری برگزار و شش دوره حزب دموکرات، پنج دوره جمهوریخواه دموکراتیک، سه دوره ویگ، یک دوره فدرالیست، سه دوره آرای الکترال بین کاندیدای جمهوری خواه دموکراتیک و فدرالیست و یک دوره هم بین کاندیدای جمهوری خواه و حزب مستقل آمریکا تقسیم شد. در بخش دوم از سال ۱۸۶۸ الی آگوست ۱۹۶۴ میباشد که ۲۵ دوره انتخابات برگزار شد که ۲۲ دوره دموکراتها و سه دوره جمهوری خواهان برنده شدند. در بخش سوم از سال ۱۹۶۸ الی ۲۰۲۴ میلادی ۱۴ دوره از این انتخابات برگزار که جمهوری خواهان ۱۲ دوره و دموکراتها دو دوره برنده شدند.
همانطور که مشاهده میکنیم در بخش اول هنوز حزب جمهوریخواه تشکیل نشده بود و در بخش دوم تشکیل شده بود اما از آنجایی که بنیانگذارانش از مخالفان برده داری بودند و کارولینای شمالی که از ایالتهای شورشی بود بعد از جنگ داخلی گرایشی به جمهوری خواهان نداشت و در مدت ۱۰۰ سال یعنی از سال ۱۸۶۸ الی ۱۹۶۸ فقط سه دوره در این ایالت رای آوردند. اما در بخش سوم شرایط بر عکس شد و از ۱۴ دوره برگزار شده ۱۲ دوره جمهوری خواهان که سه دوره آن مربوط به سه دوره اخیر میشود و دو دوره دموکراتها برنده شدند.
در انتخابات نهایی ریاستجمهوری سال ۲۰۲۰ برگزار شده در حوزه انتخابیه کارولینای شمالی دونالد ترامپ با کسب ۴۹.۹ درصد آرا موفق به شکست جو بایدن با ۴۸.۶ درصد آرا شد و ۱۵ رای الکترال این ایالت ساحلی را به سبد جمهوری خواهان ریخت.
از سال ۱۷۸۹ که اولین دوره انتخابات مجلس سنا برگزار و کارولینای شمالی نیز در آن شرکت کرد تا کنون که آگوست ۲۰۲۴ میلادی میباشد ۵۶ تن از این ایالت بعنوان سناتور خدمت کردند که ۲۹ تن عضو حزب دموکرات، ۱۱ تن جمهوریخواه و مابقی از احزاب دیگر بودند که الان وجود ندارند و از ذکر آنها خودداری می کنیم.
همانطور که آمار نشان میدهد دموکرات ها در طول تاریخ این انتخابات بهتر عمل کرده بطوریکه تا قبل از سال ۱۸۷۳ فقط دو سناتور جمهوریخواه رای آوردند و از سال ۱۸۷۳ الی ۱۹۷۳ میلادی به مدت ۱۰۰ سال تعداد ۲۰ سناتور انتخاب شد که ۱۸ تن دموکرات، یک تن جمهوریخواه و یک تن حزب مردم بودند. اما در ۴۰ سال اخیر یعنی تقریبا بعد از سال ۱۹۷۳ گرایش مردم به سمت جمهوری خواهان بیشتر شده و از ۱۲ سناتور در این برهه زمانی تقریبا ۴۰ ساله، هفت تن جمهوریخواه و پنج تن دموکرات بودند. در واقع تا قبل از سال ۱۹۷۳ این ایالت فقط سه سناتور جمهوریخواه داشت. تد باد و توماس رولند تیلیس هر دو از حزب جمهوریخواه، دو سناتور حال حاضر این ایالت در مجلس سنا آمریکا میباشند.
فورنیفولند مک لندل سیمونز از حزب دموکرات با ۳۰ سال سابقه حضور در مجلس سنا ۱۹۳۱-۱۹۰۱ و جس الکساندر هلمز جونیور از حزب جمهوریخواه نیز با ۳۰ سال حضور در سنا ۲۰۰۳ -۱۹۷۳ با سابقهترین سناتورهای این ایالت بودند.
از سال ۱۷۹۰ که اولین دوره انتخابات مجلس نمایندگان آمریکا در ایالت کارولینای شمالی برگزار شد تا کنون ۳۴۴ تن از این ایالت بعنوان نماینده انتخاب شدند. ۱۵۶ تن از این نمایندگان عضو حزب دموکرات، ۶۴ تن جمهوریخواه و مابقی از احزاب دیگر بودند.
همانطور که آمار نشان میدهد دموکرات ها دست برتر را در طول تاریخ این انتخابات دارند، اما با گذر زمان و در سه تا چهار دَهه اخیر کم کم گرایش مردم این ایالت به جمهوری خواهان بیشتر شد بطوریکه در سال ۲۰۲۱ از ۱۳ نماینده حال این ایالت در مجلس نمایندگان آمریکا هشت تن جمهوریخواه و پنج تن دموکرات بودند. اما در سال ۲۰۲۴ این آمار به هفت جمهوری خواه به هفت دموکرات رسید. شایان ذکر است که پس از آخرین سرشماری یک نماینده به این ایالت اضافه و نتیجتا آرای الکترال این ایالت به پانزده رسید.
رابرت لی دافتون از حزب دموکرات با ۴۲ سال سابقه حضور در مجلس نمایندگان یکی از باسابقهترین نمایندگان تاریخ آمریکا و جزو نمایندگانی میباشد که بیش از ۴۰ سال در این مقام بودند.
از سال ۱۷۷۶ که کارولینای شمالی به استقلال رسید تا به امروز ۶۹ تن به مقام فرمانداری این ایالت رسیدند. نکته قابل توجه این میباشد که روی آسبری کوپر فرماندار حال حاضر این ایالت، هفتاد و پنجمین فرماندار ایالت کارولینا میباشد، اما در واقع ۶۹ تن به این مقام رسیدند و دلیل این اختلاف این میباشد که شش تن از این ۶۹ تن دو دوره غیر متوالی به این مقام رسیدند و به همین علت بعنوان دو فرماندار جداگانه ثبت شدهاند. بطور مثال: ریچارد کاسول از سال ۱۷۷۶ الی ۱۷۸۰ بعنوان اولین فرماندار خدمت کرد. بعد از وی سه نفر بعنوان دومین، سومین و چهارمین فرماندار انتخاب شدند و مجددا ریچارد کاسول انتخاب و از سال ۱۷۸۵ الی ۱۷۸۷ بعنوان پنجمین فرماندار خدمت کرد.
از مجموع ۶۹ تن که به مقام فرمانداری رسیدند ۳۷ تن عضو حزب دموکرات، ۱۲ تن جمهوریخواه دموکراتیک، هفت تن جمهوریخواه، پنج تن ویگ، سه تن فدرالیست، یک تن ضد فدرالیست و چهار تن فرمانداران بدون حزب بودند.
طبق آمار ارائه شده به هر صورت بخواهیم به این انتخابات نگاه کنیم دموکراتها با فاصله زیاد برتر هستند، بطور مثال از سال ۱۸۷۷ الی ۱۹۷۳ تعداد ۲۵ تن بعنوان فرماندار به فرمانداری این ایالت آمدند که فقط یک تن جمهوریخواه بود و حتی حزب جمهوریخواه دموکراتیک در طول تاریخ این انتخابات جلوتر از جمهوری خواهان میباشد. یا از سال ۱۹۰۱ الی ۱۹۷۳ میلادی به مدت ۷۰ سال هیچ فرماندار جمهوریخواهی انتخاب نشد و همه فرمانداران از حزب دموکرات بودند. اگر بخواهیم سالهای اخیر را نیز بررسی کنیم، مشاهده میکنیم که از سال ۱۹۹۳ الی ۲۰۲۰ تعداد پنج فرماندار آمدهاند که فقط یک تن جمهوریخواه بوده است. همانطور که بالاتر اشاره شد به هر صورت بخواهیم این انتخابات را مورد بررسی قرار دهیم دموکراتها با فاصله زیاد برتر هستند. همانگونه که بالاتر گفته شد روی کوپر فرماندار حال حاضر این ایالت نیز از حزب دموکرات میباشد.
نتیجه: با توجه به اینکه در تاریخ انتخابات ریاستجمهوری دموکراتهای کارولینای شمالی با ۳۰ دوره در مقابل جمهوری خواهان با ۱۵ دوره بدست آوردن آرای الکترال ایالت دست برتر را دارند اما در سالهای اخیر جمهوری خواهان بهتر عمل کرده و برنده هر سه دوره اخیر این انتخابات میباشند و دموکراتها در طول تاریخ انتخابات سنا و مجلس نمایندگان به ترتیب با ۲۹ سناتور و ۱۵۶ نماینده در مقابل جمهوری خواهان با ۱۱ سناتور و ۶۴ نماینده برتر می باشند، اما هر دو سناتور حال حاضر این ایالت جمهوریخواه و از ۱۴ نماینده این ایالت در مجلس نمایندگان هر کدام هفت عضو دارند و مجددا دموکراتها هم در طول تاریخ انتخابات فرمانداری این ایالت با ۳۷ فرماندار در مقابل جمهوری خواهان با هفت فرماندار برتر و فرماندار حال حاضر این ایالت نیز دموکرات میباشد میتوان نتیجه گرفت بطور کل دموکراتهای کارولینای شمالی در طول تاریخ انتخابات در این ایالت دست برتر را داشته اما هم اکنون رقابت بین دو حزب نزدیک و کمی کفه ترازو به سمت جمهوری خواهان می باشد.
کیوان شکوری
منبع: US Election History