قاضی بلخ جمهوری اسلامی شش جوان انقلابیِ #زن_زندگی_آزادی را به اعدام محکوم کرده و آنها در انتظار اجرای حکم اعدام هستند آقایان در صفحه‌شان بگو مگو‌های اصلاح طلبان حکومت را به اشتراک می‌گذارند!! سیاسی کاری‌هایشان در مدارِ عاقبت بخیر کردن اصلاح طلبان می‌چرخد و انقلاب ۱۴۰۱، نه اینکه به ذهنشان "تلنگر" نزده بلکه چموشانه لگدی هم بدان پرتاب می‌کنند.

آنها اول و آخرشان را در بیهودگی‌ها و بیغوله‌های اصلاح طلبی حکومت اسلامی هزینه کردند غافل از درجاماندگیِ خویش که بی نیاز از مفهوم تازه زمانند. زمان انقلاب زن زندگی آزادی برایشان معنای زمان ندارد. زمان فقط همان گذشته است که در آن می‌لولند. در این "درجاماندگی" و بی "نیاز"ی، نه مرگِ کاملاً سیاسیِ سنجری‌ها باعث "تلنگر" می‌شود و نه حکم اعدام شش قامت رعنای انقلاب زن زندگی آزادی از سوی بیدادگاه حکومت آخوندی! فقط باید معتقد به "انقلاب" ۵۷ و در اشغال آن باشی تا "زمان" نو، زمان معروف به نسل z برایت بی معنی باشد. نسلی که در جهان دیجیتال بزرگ شده و با تغیرات و تغیر زیست اجتماعی سازگاری دارد.

"تلنگر" می‌توانست در راستای همبستگی بزرگ ایرانیان باشد تا از توانایی‌اش می‌شد بر این حکومت شوم که کشتار جوانان پیشه راهش است، غلبه کند. اما انتظار چنین تلنگری به ذهن "بازماندگان" شورش شیعی ۵۷ که همچنان این رویداد نفسگیر را می‌ستایند انتظاری بیهوده است. هم از اینرو، زمان جدید برایشان تهی و بی معناست و آن را بر نمی‌تابند. و البته در تاریخ دفن خواهند شد چونکه تاریخ در معنای اخصش، زمان دیگر و هر دم تازه می‌طلبد که انقلاب زن زندگی آزادی می‌تواند آغازش باشد. "تلنگر"ی که کیانوش سنجری این جوان شیفته زندگی می‌خواسته با مرگش بزند چیزی نیست جز رویشِ دوباره شاخ و برگ‌های درختِ انقلاب زن زندگی آزادی که سرمای زمستان بر قلبش ضربتی نواخته بود.

نیکروز اعظمی
*