متن سخنرانی ناهید حسینی به مناسبت آبان خونین در لندن در ۱۷ نوامبر ۲۰۲۴
روز بخیر خانم‌ها و آقایان،
امروز ما اینجا جمع شده‌ایم تا یاد و خاطره عزیزانی را که در آبان ۹۸ با جان خود بهای آزادیخواهی و اعتراض به بی عدالتی را پرداختند، گرامی بداریم. آبان ۹۸ روزهایی بود که ملت ما، خسته از فشارهای بی‌پایان و نابرابری، به خیابان‌ها آمدند تا حق خود را طلب کنند و با شجاعت شعار «نه به جمهوری اسلامی» سر دهند.
آبان ۹۸ که به نام «آبان خونین» شناخته می‌شود، یکی از خونبارترین مقاطع تاریخ مبارزات مردم ایران است. مردمی که به اعتراض علیه افزایش قیمت بنزین به خیابان آمدند، با سرکوبی بی‌رحمانه و غیرانسانی مواجه شدند. براساس گزارش رویترز، در این سرکوب دست‌کم ۱۵۰۰ نفر کشته شدند. هنوز آمار و ابعاد دقیق این جنایت علیه بشریت مشخص نیست، اما آنچه روشن است، این است که آبان خونین به سنگ بنایی محکم برای جنبش انقلابی ژینا در سال ۱۴۰۱ با شعار «زن، زندگی، آزادی» تبدیل شد؛ جنبشی که همچنان ادامه دارد.
پنج سال پیش، در چنین روزهایی، مردمانی از هر قشر و سن - از کارگران و دانشجویان گرفته تا پدران و مادران - برای بیان اعتراض خود به خیابان‌ها آمدند. اعتراض آن‌ها به افزایش ناگهانی قیمت بنزین و شرایط اقتصادی بود، اما پاسخی که دریافت کردند چیزی جز خشونت، سرکوب و کشتار نبود. امروز به یاد می‌آوریم کشتار دردناک نیزارهای ماهشهر را؛ جایی که بی‌دفاع‌ترین شهروندان این سرزمین به جرم آزادیخواهی و مطالبه‌گری جان خود را از دست دادند. این کشتار را باید «جنایت علیه بشریت» نامید.
ما امروز اینجا هستیم تا به جهانیان بگوییم که کشتار آبان خونین را فراموش نمی‌کنیم و با صدای بلند اعلام می‌کنیم که شما، خانواده‌های دادخواه، قهرمانان واقعی این ملت هستید. ما می‌دانیم که فشارها و تهدیدها علیه شما پایان نیافته است؛ می‌دانیم که هنوز حق گفتن حقیقت از شما دریغ می‌شود. اما بدانید که شما تنها نیستید. شما نماد پایداری و مقاومت هستید و بار سنگین جنبش انقلابی مهسا امینی را از خود مهسا تا کیانوش سنجری به دوش کشیده‌اید.
دوستان عزیز، ما امروز به یاد آبان خونین اینجا هستیم، اما این پایان راه نیست. این تنها گامی در مسیری طولانی به سوی عدالت و آزادی است. ما مصمم هستیم که این راه را ادامه دهیم تا آینده‌ای بسازیم که در آن انسانیت، عدالت و احترام به کرامت انسانی حاکم باشد.
بیایید با هم عهد کنیم که یاد و خاطره آبان خونین را زنده نگه داریم و در کنار خانواده‌های دادخواه بایستیم. آینده‌ای روشن‌تر در انتظار ماست، اگر همگی در کنار هم بمانیم و برای حقیقت و عدالت تلاش کنیم.
ما می‌گوییم دنیا یک دهکده جهانی است، و این دهکده نیازمند قوانینی انسانی و عادلانه برای همزیستی مسالمت‌آمیز است. طبق منشور جهانی حقوق بشر، انسان‌ها باید از حق طبیعی زیستن برخوردار باشند. چرا سازمان ملل تاکنون هیچ تحقیق دقیقی در مورد آبان خونین انجام نداده است؟
در چنین روزی، مایلم چند سوال از نخست‌وزیر بریتانیا بپرسم:
آقای نخست‌وزیر، تا کی به مماشات خود با حکومتی مستبد و تروریستی ادامه خواهید داد؟
چرا مجلس بریتانیا از خانواده‌های دادخواهان حمایت نمی‌کند؟
آیا می‌دانید فقط در اکتبر ۲۰۲۴، تعداد ۱۶۱ نفر در ایران اعدام شده‌اند؟
چرا خواستار توقف اعدام در ایران نمی‌شوید؟
آیا می‌دانید ۷۵ درصد از کل اعدام‌های ثبت‌شده جهانی در سال ۲۰۲۳ مربوط به ایران بوده است؟
آقای نخست‌وزیر، دیگر به چه شواهد بیشتری نیاز دارید تا ماهیت ضدبشری و دیکتاتوری حکومت جمهوری اسلامی را بشناسید؟
و اما سخن آخرم با هموطنانم:
می‌دانید که حکم اعدام شش جوان اکباتان و چندین زندانی سیاسی دیگر از جمله دو تن از فعالین حقوق زنان صادر شده است. می‌دانید که در هفته گذشته دو دانش‌آموز دختر به علت فشارهای شدید در مدارس، خودکشی کردند و سه زن توسط همسرانشان به قتل رسیدند. باور کنید کشورمان به قتلگاه مردم تبدیل شده است. ما کی میخواهیم به این نتیجه برسیم که تنها راه رهایی ما، اتحاد و همبستگی است.
یادمان نرود آنچه این رژیم را نابود می‌کند، فریاد بلند برای زندگی کردن است.
زن زندگی آزادی
ناهید حسینی
*
*
عشق بیدار است، م. سحر
