صلاح الدین خدیو

این تصویر غم انگیز نماد سوریەای است که خاندان اسد پس از نیم قرن بر جای گذاشتند.

منذر النزل که یک پایش را در جنگ داخلی از دست داده تمثیلی از مردم سوریه است و مصطفی پسرش که بدون پا به دنیا آمد، نمادی از خود سوریه که ارتش و اقتصادش را توامان از کف داده است!

اکنون مردم سوریه ناچارند با یک پا کشور معلولشان را سر پا نگه دارند!

بشار اسد روزی که می بایست برود، نرفت و با کمک خارجی و به قیمت آتش زدن کشور، 13 سال دیگر در قدرت ماند.

اکنون چشم ها به یک جنگجوی سابق القاعده دوخته شده که ناجی کشور شود.

جولانی پروردەی یک خانوادەی سکولار و فرزند یک ناصریست معروف است.

تکامل نسلی خانوادەی شرع در گذار از ملی گرایی به اسلام گرایی، داستان خاورمیانەی و معرکەی ایدئولوژی های آن در نیمەی دوم قرن بیست است.

شرع جوان اما نیازمند پوست اندازی تازەای است.

آمدن از ساحت تکفیر به " میدان تحریر " بس نیست. سوریه برای اینکه روی پاهایش بایستد محتاج رجحان دولت مدنی بر دولت دینی و " فن " بر فقه و توسعه بر ایدئولوژی است.

صدای فن سالاران باید از صلای فقیهان و خطیبان بلندتر باشد.