علیرضا مکرمی - در این فیلم قدیمی که مربوط به سال ۶۲ است، رضا پهلوی در حالی که آن موقع فقط ۲۳ سال داشت در برابر تعدادی از کنشگران کهنه کار سیاسی خارج از ایران به شرح دیدگاههای سیاسی و اجتماعی خود می پردازد. بدون ورود به حیطه رد یا تایید اهداف مطروحه در جلسه مزبور، تسلط او به ظرائف سیاسی و برتری گفتمانی او از منظر جمهوریت نسبت به بسیاری از رجال انقلاب۵۷ کاملا مشهود و مایه تعجب است. میتوان به برخی از نقاط قوت ایشان اشاره داشت؛
آرامش و ادب کلامی در عین عصبانیت ذهنی از انقلابیون۵۷، تایید ضمنی و اعتراف به وقوع «انقلاب» در ایران، عدم تمایل به براندازی سخت با گذر زیرکانه از امثال بختیار و رجوی، نفی روش هایی از مبارزه که موجب هرج و مرج و به تمامیت ارضی کشور لطمه وارد میکند.
رویت این فیلم را به مدافعان و مخالفان نظام جمهوری اسلامی توصیه میکنم.
نگارنده خود را در اردوگاه دموکراسی خواهان و منتقدین حکومت سابق و فعلی می داند و در فرصت مناسب مطالبی در همین خصوص خواهم نگاشت.
:::