این که حضور شاهزاده رضا پهلوی در کنفرانس امنیتی مونیخ از طرف آلمان ها لغو شد، باعث بروز خشم بسیاری از ایرانیان مخالف نظام نکبت اسلامی شد.
بر عکس، حکومتی ها و چپ های زهوار در رفته و فاند بگیران حرفه ای از این واقعه بسیار خوشحال شدند و به قول معروف این یکی دو روزه با دم شان گردو می شکنند.
طرفداران شاهزاده، لغو حضور ایشان را به سازش و مماشات دولت آلمان با حکومت نکبت نسبت دادند و دو سه کشور دیگر را نیز که گویا همین بازی را سر شاهزاده در آوردند، همراه با آلمان محکوم کردند.
البته تردیدی نیست که آلمان و هر کشور دیگری «تنها و تنها» به فکر منافع خود است و کسانی که این واقعیت را نفهمیده و قبول نکرده اند عوامی بیش نیستند که برخی شان حقیقتا کالانعام هم هستند.
اما من معتقدم اگر یک سرویس کامل کاسه کوزه بر سر آلمان و دیگر کشورها خرد می کنیم باید سه چهار دست کاسه کوزه -از آن نوع که تکاور اسلامی هر چه لگد زد خم به ابرو نیاورد- بر سر خودهامان، بر سر مشاوران شاهزاده و بر سر هورا کشان ایشان که اگر بگوید بادمجان خوشمزه است شعر در مدح آن می سرایند و اگر بگوید بدمزه است شعر در ذم آن، و خلاصه نوکر شاهزاده هستند نه نوکر بادمجان بشکنیم چرا که آن ها (یعنی نوکرصفتان) باعث می شوند تا ایشان در دامی بیفتد که نباید بیفتد و ایشان خودش را قبول نداشته باشد که باعث خواهد شد دیگران و دولت ها نیز ایشان را قبول نداشته باشند.
اینکه جیغ و ویغ راه بیندازیم که آی دنیا بیایید ببینید شاهزاده ی ما را دعوت نکردند علاج درد نیست و اتفاقا باعث از میان رفتن بیشتر اعتبار و وزانت ایشان در میان جهانیان می شود.
یادتان هست در سال ۲۰۲۳ که ایشان همراه با به قول آقای جمشید چالنگی «جیغ بنفش» به این کنفرانس، «و دقیقا همین کنفرانس» دعوت شده بود، ایشان چطور ناگهان از جایگاه والایش سقوط کرد و بغل دست فاندبگیر حرفه ای نشست و طرح اتوبوس مجانی و غیره را داد؟
حالا من نگران این هستم که امسال هم در دقیقه ی نود، آقایان کنفرانس امنیتی، همین خانم یا کسانی مثل او را به کنفرانس ببرند و تتمه ی آبروی مخالفان حکومت نکبت و شاهزاده را ببرند.
برای یادآوری آن روزهای تلخ برای امثال من که گلو پاره می کردیم جناب شاهزاده مراقب جایگاه و ارزش خود باشید و ایشان لابد با توصیه مشاوران و هواداران نوکرصفتشان خود را تا جایگاه.... چه بگویم که نگفتنم بهتر است پایین آوردند باید فکر این روزها را می کردند که نکردند و خود کرده را تدبیر نیست.
حالا هم ایشان گفته که من خودم پا می شوم و به برلین و مونیخ می روم اگرچه این گونه زشت با من رفتار کرده اند. این هم یک اشتباه مهلک دیگر که ما مثل پاچه ورمالیده ها رفتار کنیم و چند درجه ی دیگر خود را خوار و خفیف کنیم.
نه شاهزاده ی گرامی. شما جایی نروید، وزن خود را حفظ کنید، سال دیگر و سال های دیگر در پیش است و سعی کنید با دیپلماسی، رفع این افتضاح کنید.
تا شما خودتان خودتان را قبول نداشته باشید و حرف های صد من یک قازِ «دمکراتیک» و بی فایده و بی هدف بزنید و درگیر دموکراسی بازی شوید باز با شما که نماینده ی راستین مردم ایران هستید این گونه رفتار خواهند کرد (به یاد بیاورید که به یک کنفرانس دعوت شده بودید و وقتی از اتومبیل پیاده شدید، در خیابان سرگردان مانده بودید که کدام طرف بروید چون جنابان مشاوران این ساده ترین کار را برنامه ریزی نکرده بودند).
به یاد کنفرانس دو سال پیش یک بار دیگر این فیلم و گفت و گو را نگاه کنید تا متوجه عرایض من شوید:
