به سخنرانی شاهزاده رضا پهلوی در اجلاس ژنو نگاه می کردم. سخنرانی یی بی عیب و نقص که بعد از آن چهار نفر از عزیزانی که خودشان یا اعضای خانواده شان در ایران به دست سرکوبگران جمهوری نکبت آسیب دیدند یا در زندان منتظر سرنوشت تلخ خود هستند سخن گفتند.
اداره کننده ی این گفت و گو، نازنین افشین جم هنرمند ایرانی-کانادایی بود. بعد از سخنرانی بسیار خوب شاهزاده، افشین جم دقایقی در مورد مسائل ایران سخنرانی کرد و از مشکلاتی که مردم ایران با آن ها درگیر هستند سخن گفتند.
اما دو اِشکال بسیار بزرگ در مورد حضور و صحبت او وجود داشت که آن ها را پیش از این که حکومتی ها و سایبری های جمهوری نکبت اسلامی در بوق کنند اینجا بیان می کنم چون خانم افشین جم قطعا نه نمایندگی از سوی مردم دارند نه ارتباط سیاسی با شخص شاهزاده، ولی حضور و بیانات ایشان می تواند به وجهه شاهزاده آسیب بزند.
خانم افشین جم متاسفانه اجلاس حقوق بشر ژنو را به «دیسنی لند» تشبیه کردند که بسیار کودکانه، غلط و عوامانه بود. این اجلاس که شاهزاده هم در آن حضور دارند شهر بازی نیست که افراد برای تفریح و انبساط خاطر در آن حضور یابند و ایرانیان در سراسر جهان بیننده ی تفریح آن ها باشند.
دیگر اینکه آویختن یک صلیب طلایی مشعشع، مناسب چنین اجلاسی نیست چه این گونه جلسات باید از هر رنگ و بوی مذهبی و ایدئولوژیک عاری باشد همان طور که ورزشکاران نمی توانند و اجازه ندارند در میادین ورزشی از نشانه های مذهبی استفاده کنند.
این مختصر توضیح را در اینجا دادم نه برای بهانه گیری و مته به خشخاش گذاشتن بل برای این که فردا همین گفتار و زیورآلات را حکومتی های نکبت برای تحت الشعاع قرار دادن سخنان سخته و موثر شاهزاده در بوق و کرنا خواهند کرد.
مسأله اصلی ما
