چند روز قبل با دوستی دیرین از طریق شبکه‌های اجتماعی، پیام رد و بدل می‌کردیم و طبق معمول به صحرای سیاست زدیم. در زمان جریانات انقلاب زن زندگی آزادی، آن خیزش را و اساسا انقلاب را بی ثمر و مرا در انقلاب ۵۷، مقصر میدانست!! آنرا نشنیده گرفتم. اینبار اما طی بیان نوستالژیها، باز هم این مورد را تکرار کرد. هر چند حدودا هم و سالیم و در دوره انقلاب، هر دو کمتر از ۱۰ سال سن داشتیم و خود در این موارد بی تاثیر بودیم، اما شاید اشاره ایشان، به بزرگان خانواده بوده که در بعضی از راهپیمائیها شرکت داشتند. به همین دلیل از جانب خود و بزرگانی که با طرز فکرشان و رویه و عملشان آشنا بودم و هستم، معذرت خواهی را لازم و ضروری می‌دانم.
معذرت میخواهیم اگر بدنبال عدالت اجتماعی بودیم.
معذرت میخواهیم اگر در مقابل دیکتاتوری و استبداد، ایستادیم و سر فرود نیاوردیم.
معذرت میخواهیم اگر به نسبت اختناق و سانسور معترض بودیم.
معذرت میخواهیم اگر با نظام تک حزبی و حزب فرمایشی مخالف بودیم.
معذرت میخواهیم اگر می‌پنداشتیم، نفت و در آمد آن نباید به یک خاندان تعلق داشته باشد و با وجود فقر و حلبی آبادهای بیشمار در ایران، نباید در کشورهای دیگر صرف شود.
معذرت میخواهیم اگر استقلال کشور و استقلال سه قوه و حاکمیت قانون را طالب بودیم.
معذرت میخواهیم اگر با ظلم، فساد، غارت و رانتخواری مخالف بودیم. ۲
معذرت میخواهیم که با پوشش اجباری زنان در دوره‌های مختلف مخالفت کردیم.
معذرت میخواهیم اگر با بندگی، دستبوسی و چکمه لیسی مخالفیم.
معذرت میخواهیم که ارزشی برای اسپرم مقدس (چه مذهبی و چه سلطنتی) قائل نیستیم.
معذرت میخواهیم که با تقدس گرایی مخالفیم.
معذرت میخواهیم که ایران را برای همه ایرانیان می‌دانستیم.
معذرت میخواهیم که جای منتقد و مخالف را کنج زندان یا غربت نمی‌دانستیم.
معذرت میخواهیم که با فرهنگ لمپنیزم و فاشیزم قبلی و فعلی که نمودهای بارز آن شعبان جعفری و نایب و الله کرم و.... مخالف بودیم.
معذرت میخواهیم که با رهبر تراشی از هر نوع مخالفیم (چه بی‌بی‌سی در گذشته و چه من و تو و ایران اینترنشنال در حال حاضر).
معذرت میخواهیم که بدنبال پاسخگو بودن مسئولین بودیم و تبعیض و نگاه از بالا مخالف بودیم.
معذرت میخواهیم که جمله "خودش خوب بود (یا هست) اما اطرافیانش بد بودند (یا هستند) " را توهین به شعور همگانی میدانیم.
معذرت میخواهیم که حافظه تاریخی را داریم و واقعیتها را در ویدیوهای ساختگی صاحبان زَر و زور و زِر نمی‌بینیم.
معذرت میخواهیم که بدنبال آگاهی و مسئولیت پذیری بودیم نه منجی و قهرمان.
معذرت میخواهیم که با هر استبدادی مخالفیم و بحث بر سر "استبداد خوب" و "استبداد بد" مضحک میدانیم!
امید آزادی
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
۱) این مطلب را چند ماه قبل نوشتم. این دوست دیرین، پس از شنیدن توهینهای طرفداران سلطنت به بقیه در کلابهاوس و خواندن کامنتهای پر ناسزا و دیدن رفتار آنان از نزدیک و پی بردن به جعل خبر و بزرگنمایی برخی رسانه‌ها، از دیدگاه آنان بسیار فاصله گرفته.
۲) محض یادآوری: شخص اول مملکت در واپسین روزهایی که سرنگونی را حتمی میدید، در نطق مشهور "من صدای انقلاب شما را شنیدم" گفت: "..... شما ملت ایران علیه ظلم و فساد بپا خواستید. انقلاب ملت ایران نمیتواند مورد تأیید من بعنوان پادشاه ایران و بعنوان یک فرد ایرانی نباشد... "
پس امروز چگونه است که برخی همان استبداد را در زرورق می‌پیچند و تقدیس می‌کنند؟
