مارکو روبیو، وزیر خارجه آمریکا، در یک مصاحبه پادکستی درباره سخنان اخیر استیو ویتکاف، مذاکرهکننده آمریکا در گفتوگو با جمهوری اسلامی، توضیح داد
روبیو گفت سخنان استیو ویتکاف مبنی بر این ایران تنها مجاز به غنیسازی ۳.۶۷ درصدی خواهد بود، همانطور که خودش نیز بعدا مشخص کرد، مربوط به مواد غنیسازیشدهای است که ایران فقط میتواند آن را وارد کشور کند، نه اینکه اقدام به غنیسازی در این سطح کند. بهعبارت دیگر، ایران میتواند مواد هستهای غنیشده را از خارج از کشور وارد کند.
روبیو در ادامه افزود که ایران آمادگی خود برای گفتوگو را نشان داده است: «ما قرار است با آنها گفتوگو کنیم. اگر ایران خواهان برنامهای هستهای با اهداف غیرنظامی است، میتواند مانند بسیاری دیگر از کشورها آن را داشته باشد.»
NEWS: In comments today Secretary of State Marco Rubio said that the Trump administration sought to avoid war with Iran, while seeking to cast doubt on the possibility that Iran would be allowed to maintain a domestic nuclear enrichment capacity, even if it retained a civilian... pic.twitter.com/v5YR4T5lBI
-- Drop Site (@DropSiteNews) April 23, 2025
او در پاسخ به سوالی درباره اینکه آیا آمریکا قابلیت نظامی نابود کردن تاسیسات اتمی زیرزمینی جمهوری اسلامی را دارد، گفت که واشینگتن نمیخواهد به آن نقطه برسد اما گزینههایی در اختیار دارد.
در همین زمینه:
گمانه زنی ها رو به پایان است
احسان نگارچی
پازل ژئوپلیتیک خاورمیانه در حال تکمیل است و نشانهها از تحولی محتوم و شتابنده خبر میدهند. فرمان ترامپ برای گسیل بیشتر جنگافزار به منطقه، صرفاً تصمیمی نظامی نیست، بلکه ترجمان یک خوانش خاص از آینده خاورمیانه است. در همین زمینه، مارکو روبیو با صراحتی کمسابقه اعلام کرده است که حق داشتن اورانیوم ۳.۶۷ درصد به معنای حق غنیسازی آن نیست؛ ایران تنها میتواند این ماده را وارد کند، نه تولید.
این موضعگیری، اگرچه فردا ممکن است تغییر کند، اما روح زمانه را مینمایاند: مذاکره نه برای تفاهم، که برای مشروعیتبخشی به گزینههای از پیش اندیشیده است. گویی هدف آن است که به افکار عمومی گفته شود، راه گفتگو آزموده شد، اما چارهگر نبود. از سوی دیگر، تحریمهای غیر برجامی همچون کاتسا، که در دوران بایدن نیز قفل بر درِ توافق زد، اینبار نیز همان کارکرد را خواهد داشت و تیم ترامپ خیلی خوب این را می فهمد، مگر آنکه جمهوری اسلامی از خویشتن عبور کند و به بازاندیشی و بازسازی بنیادین تن دهد و استحاله و تسلیم را بپذیرد.
در این منظومهی پیچیده، پرسش اصلی این است که آیا عقلانیت به جمهوری اسلامی برخواهد گشت ؟!
آیا آنها تن به یک رفراندوم خواهند داد ؟!