صادق زیباکلام در اینستاگرام نوشت: تیترهفته نامه آبان در دیماه ۱۳۷۶ ،"مذاکره با آمریکا خیانت نیست" را میبایستی یکی از پس لرزههای زلزله دوم خرداد درسال۱۳۷۶دانست. زلزله "دوم خرداد" بسیاری از باورهای سیاسی و اجتماعی نظام را تکان داد.
اگرسالهای نخست انقلاب را مستثنی نماییم، برای نخستین بار بعد از انقلاب بود که نسلی ازمطبوعات درایران ظاهر شده بودند که مهمترین شاخصه آنها مستقل بودنشان از نظام میبود. شرایط سیاسی واجتماعی ایران آنچنان تکان خورده بود که برخی ازایرانیان مقیم خارج، حتی بفکر بازگشت به ایران افتاده بودند.
برای نخستین بار شماری از باورهای انقلابی نظام، با پرسشهایی روبرو شده بودند."اشغال سفارت آمریکا"، "ادامه جنگ بعدازفتح خرمشهر"،"نظارت استصوابی"،"اقتصاد دولتی"،"عملکرد صدا و سیما"،"دشمنی با غرب بعنوان سیاست خارجی ج.ا" وبسیاری ازبتهای دیگرانقلابی، با پرسش هایی روبرو شده بودند.
یکی ازموضوعاتی که برای نخستین بار درعرصه مطبوعات و دانشگاهها وحتی درصدا وسیما مورد بحث قرار گرفته بود "دشمنی با آمریکا" بود.تا قبل از دوم خرداد، باور عمومی آن بود که استکبارستیزی و دشمنی با اروپا و آمریکا، یکی از بنیانهای انقلاب میباشد. همه دستاوردهای غرورآفرین جمهوری اسلامی یکطرف، واینکه پرچم پرافتخار مبارزه با آمریکا را بردوش گرفته بود،طرف دیگر.
اصلا فکر اینکه با آمریکا گفتگویی صورت بگیرد حتی درمخیله شخصیتهای میانهرو نظام هم جایی نداشت چه رسد به انقلابیون. احدی جرات نمیکرد که پیرامون تنش زدایی با آمریکا سخنی بمیان آورد. کیفرخواست بلندی ازجنایات آمریکا علیه ملت مظلوم، قهرمان، آزادیخواه، استقلال طلب و مسلمان ایران تنظیم شده بود.
ازکودتای ۲۸ مرداد گرفته تا جنایات آمریکا دردوران پهلوی، تا برسیم به فهرست بلند بالای جنایات و توطئههای آمریکا بعد ازپیروزی انقلاب. بنابراین هر کلامی پیرامون تنش زدایی با آمریکا بمثابه خیانت بخون شهدا،تسلیم ونوکری واشنگتن تلقی میشد.
اما فضای دوم خرداد باعث شده بود تا ایدئولوژی دشمنی با آمریکا درمحافل دانشگاهی ومطبوعات دوم خردادی برای نخستین بارمورد بررسی قراربگیرد.چه شدکه اساساً دشمنی با آمریکا بدل به گفتمان اصلی انقلاب شد؟واینکه بسیاری ازاتهامات ما به آمریکا، یکسویه و تحریف شده است. بعلاوه نشان داده شده که اصرار بر دشمنی با آمریکا بعد از انقلاب چگونه تیشه به ریشه منافع ملی ما وارد ساخته.
زيباكلام: ترامپ به هيچ وجه دنبال تغيير نظام نيست:
:::

حمله قریب الوقوع هند به پاکستان

چه کسی قرار است قدرت نظام را محدود یا مهار کند؟