به خاطر جاه طلبی و دیکتاتوری خودش مصدق یاور مردم و یاران او را نابود کرد و جوانان را زندانی و کشت و در سال ۵۷ هم انقلاب مردم را دیر فهمید و نهایتا با سیاستهای غلط هم کشور را به باد داد و هم دو فرزند خود را به کشتن داد، پس خودش هم ۳۲ یی و هم ۵۷ تی بود. از طرفی دیگر درباریان، ثروتمندان، روحانیون درباری با غارت مردم و عوام فریبی هم ۳۲ یی و هم ۵۷ تی بودند. خمینی و دار و دسته ارتجاعی مذهبی که سینمای رکس آبادان را آتش زدند و آن را به رژیم شاه ارتباط دادند ۳۲ یی و ۵۷ تی بودند. اپوزیسیونهای چپ و راست ارتجاعی آن زمان همگی نه فقط ۳۲ یی بودند، بلکه ۵۷ تی هم بودند.

ارثیه کشت و کشتار کودتای ۳۲ یی محمد رضا شاه و اربابان عقلکور خارجی و اپوزیسیون ارتجاعی چپ و راست آن زمان رسید به انقلاب ۵۷ و همگي با هم آش داغ افراطی انقلاب ۵۷ تی را برای مردم بیچاره مسخ شده پختند. رژیمی ها، شاه، آخوندها و اپوزیسیون ها و اربابان آنها همه شدند ۳۲ یی و ۵۷ تی و به جنگ عقلکور ثروتمندان با احساسکور ایدئولوژی ها، بخصوص مذهب افراطی دامن زدند.

در آخر رژیم شاه که جنگهای عقلکور و احساسکور بالا گرفته بود اربابان عقلگرای کور به شاه گفتند که تو برای جنگهای عقلکور و احساسکور ما دیگر به درد نمی خوری. ما برای غارت بیشتر مردم ایران و منطقه و دامن زدن به این جنگها بهتر از تو را پیدا کردیم و هر دست آوردی که این چندین سال به دست آورده اید می ماند برای ما و نوکران مذهبی افراطی ما به رهبری خمینی افراطی.

از توی این غارتگری و جنگهای احساسکور و عقلکور مخرب انقلاب مذهبی رژیم آخوندی مظهر خرافات بیرون آمد. ۴۶ سال رژیم مذهبی جمهوری اسلامی با اربابان خارجی اش، بخصوص اسرائیل در جنگهای احساسکور و عقلکور خودشان مردم فقیر و گرسنه ایران و منطقه را می کشند و غارت می کنند که از غارت و کشت و کشتار رژیم شاه به مراتب بیشتر است. اپوزیسیونها هم اکثرا آگاهانه و نا آگاهانه و از روی نادانی و جاه‌طلبی کم و بیش گرفتار احساسکور و عقلکور و در جنگهای آنها کم و بیش شریک بوده و هستند.

شرایط فعلی مردم ایران در این جنگهای ۴۶ ساله:

خوشبختانه مردم ایران به مسخ و خاکستری بودن خود کم و بیش پی برده و دشمنان واقعی خود یعنی آخوند جماعت و ایدئولوژی های مذهبی، قومگرایی، ناسیونالیستی و کمونیستی افراطی و اربابان خارجی آنها را بیشتر شناخته اند. مردم با فاصله گرفتن از این ایدئولوژی ها و کمک گرفتن بیشتر از عقل سلیم، احساس سالم، منطق و علم به هم کمک کرده و با کمک هم ذهن، روح و جسم خودشان را از این ایدئولوژی های مخرب تا حدود زیادی پاکسازی کرده اند. این ایدئولوژی ها در ذهن، روح، گفتار و رفتار ما مردم کم رنگ شده اند و ذهن و روح ما نسبت به قبل کمتر مسخ و کمتر خاکستری هستند. هر چند کار سخت و زمان بر و تلفات زیادی دارد. مردم در هر زمان عقل سلیم و احساس سالم و علم خود را با تمام سختی ها رشد داده و با کمک آنها ضربه های کاری به احساسکور و عقلکور ارتجاعیون داخلی و خارجی زده و آنها را تضعیف کرده اند.

نمونه اش را ما در جنبش انقلابی مهسا دیدیم که دختران، زنان،‌پسران و مردان در سراسر کشور کارزار مبارزاتی تشکیلاتی عام و عمومی در سراسر کشور راه انداختند و با حجاب اجباری و هر نوع حجاب اندر حجاب ذهنی و روحی دیگر مبارزه کردند و مظهر تمام این حجابها، یعنی رژیم نکبت آخوندی و اربابان و افکار ارتجاعی آن را به چالش کشیده و به زانو در آورده و در می آورند.

در آینده هم با به کار گیری عقل، احساس و علم درست در برخورد با مشکلات فردی، اجتماعی و محیط زیست تجارب و شناختهای درست تری پیدا می کنیم تا عقل سلیم و احساس سالم ما در رابطه با هم و در برخورد با واقعیات درست تر رشد کنند تا بار زندگی و بار مشکلات زندگی بیفتد روی دوش عقل سلیم، احساس سالم و علم ما و نه روی دوش ایدئولوژیهای راکد، منزوی عقب مانده. در چنین چهارچوب درست افراد از هر قوم و یا مذهبی و غیر مذهبی به هم نزدیک تر و بیشتر در کنار هم و افراط کمتر دارند و همدیگر را بیشتر می فهمند. مردم یاد گرفته اند که اختلافات مذهبی، ناسیونالیستی، قومی و کمونیستی ادامه همان جنگهای عقلکور و احساسکور است. اگر خودآگاهی های مردم همینطور تکامل یابد، جمهوری اسلامی گرفتار احساسکور مذهبی و اربابان عقلگرای کورش نتوانسته و نمی توانند صفوف و اتحاد مردم را بشکنند و یک جنگ داخلی و یک جنگ تمام عیار را به مردم ایران تحمیل کنند. هر چند باید بیشتر هشیار و مواظب باشیم، چون دشمن داخلی و خارجی مردم مثل مار زخمی به دور خود می پیچد و مثل هیتلر تا آخرین لحظه با واقعیتها و مردم می جنگند تا در نهایت تیر خلاص را در مغز پوشالی خود خالی کند.

ما نباید دشمنان داخلی و خارجی را دست کم بگیریم. ما باید با عشق به میهن، با یک پارچگی و تمامیت ارضی کشور و مردم داری، با خودآگاهی، همفکری، همکاری و اتحاد خودمان مبارزات به حجاب اجباری را با مبارزات به بی نانی، بی آبی، فقر، تورم، بی کاری گره بزنیم و با تظاهرات و اعتصابات گسترده کمر رژیم را بشکنیم. به همین نسبت مردم به خود متکی تر، متحد تر و از ایدئولوژی‌ها فاصله بیشتر و افراط کمتری پیدا می کنند و می پذیرند که جریان‌های ایدئولوژیکی فقط در مراسم، عیدها، جشنها، دید و بازدیدها، آداب و رسوم ها خلاصه بشوند. مردم می پذیرند که عقل سلیم، احساس سالم، علم و تخصص در هر زمینه ای حرف اول را در جامعه بزنند و این ایدئولوژی ها دخالت چندانی در امور مملکتی نداشته باشند. با چنین بافتی اگر به همین شکل ادامه پیدا بکند در ابتدا رژیم به دست توانای مردم خودآگاه و متحد سرنگون می شوند. دوم گفتار، کردار، خردگرایی، آرمانگرایی، اراده گرایی، زبان، عبارات، حروف، کلمات و واژه های سازنده و معنی دار، مثل میهن دوستی و عشق به میهن و یک پارچگی و تمامیت کشور در رابطه با ما مردم و در رابطه با اجتماع و محیط زیست درست تر رشد کرده و در ذهن، روح و جسم همه افراد جامعه بلوچی، عرب، فارس، گیلکی، ترک، کرد، لر، مذهبی و غیر مذهبی معانی درست خودشان را پیدا می کنند.

این کلمات و واژه های درست که با ما رشدیابنده هستند مسیر درست و آینده ما را بعد از سرنگونی رژیم آخوندی می سازند. همین کلمات و واژه ها خودآگاهی فردی و جمعی، تکثرگرایی، کثرت گرایی و میهن دوستی و عشق به میهن را درست تر تعریف، باز تعریف و تنظیم و در ذهن و روح ما جا می اندازند و از آنها دفاع می کنند،

البته در شرایط فعلی مشکلاتی از این دست که افراد به شکلهای مختلف به هم گیر می دهند وجود دارد، مثل انتقام از هم، دزدی و غیره، ولی رژیم نتوانسته در سطح گسترده مذهبی و یا قومی و ناسیونالیستی افراد را به جان هم بیندازد. هشیاری و خودآگاهی بالای مردم در این ۴۶ سال هم آینده مردم را می سازند و هم در شورشهای مردم هشیاری مردم را حفظ و مردم با یک درصدی های مردمی شورشها را هدایت می کنند که تا بر علیه خود مردم به جریان نیفتد.

مبارزات تشکیلاتی را بطور عام و خاص باید ادامه داد. این مهم وظیفه همه مردم، بخصوص یک درصدی های مردمی است که در ایران به کار تشکیلاتی آگاهی بیشتری دارند و با تمام خطرات و مشکلات زیاد مبارزه می کنند.

مبارزه تشکیلاتی عام همان مبارزه حجاب اجباری دختران، زنان، پسران و مردان در سراسر کشور در کف خیابان است که امروزه باید به بی آبی، بی نانی، بیکاری، گرانی و فقر گره بخورند تا در کف خیابان مردم را به تظاهرات، تجمعات و اعتصابات همه جانبه بکشانند. مردم گرسنه به صورت شورشی به خیابان خواهند آمد. افراد یک درصدی مردمی داخلی باید خودشان را از حالا بیشتر ساخته و آماده بکنند تا بتوانند در حمایت و هدایت حرکت‌های مردم کف خیابان آنها را راهنمایی و صفوف آنها را مستحکم نگه دارند. از شعارهای انحرافی، توخالی و عوام فریبانه و عوامل نفوزی جلوگیری کنند که حرکت شورشی مردم نهایتا بر علیه خودشان ختم نشود و به جنگ داخلی کشیده نشود. از همین حالا برایش باید آماده شد.

اما مبارزات تشکیلاتی خاص:

از همین حالا تمام مردم فردی و جمعی به هم اطمینان و با رعایت امنیت لازم دو نفره، سه نفره و چند نفره هسته هایی را درست کرده و در داخل کشور با هم کار فکری و عملی در هر سطحی که می توانند انجام دهند. موضوع همکاری و همفکری در هر سطحی به خود شما و شرایط خودتان در ایران بستگی دارد. موضوعات می توانند فردی، جمعی، سیاسی و اجتماعی باشند.

نحوه کار تشکیلاتی هسته ها خیلی ساده است. اول به هم اطمینان کنیم. دوم امنیت را رعایت کنیم. سوم در هر سطحی می توانیم با هم مشورت و همکاری کنیم. چهارم باید با کمک هم بدانیم که در برخورد با فلان موضوع و یا فلان مشکل باید برخورد عقلی یا احساسی و یا ترکیبی از هر دو بجا و به موقع انجام دهیم. پنجم بسیاری از موضوعات و مشکلات راه حل فردی ندارند، پس بنابراین باید با اطمینان به هم و با مشورت و با همکاری با هم مشکل و یا مشکلات فردی و جمعی را حل کنیم. ششم همیشه از کوچک به بزرگ کارها را شروع کرده که تا اگر اشتباهی رخ داد، چون موضوع کوچک است زیاد ضرر نداشته و جبران پذیر باشد.

به مرور کم کم تجارب و شناختهایی به دست خواهیم آورد که دفعه بعدی آن اشتباه و یا اشتباه شبیه به آن را انجام ندهیم. هفتم تجارب و شناختهای تلخ زمان شاه، بخصوص ۴۶ سال رژیم آخوندی با تمام تلخ بودن آنها خیلی برای ما آموزنده و مفید واقع می شوند اگر با رعایت شرایط امنیتی به هم اطمینان کرده و در هر سطحی با هم مشورت و همکاری بکنیم. چند میلیون آدم در ایران هر کدام چند ده تجارب و شناختهای تلخ از گذشته های خود دارند. این میلیون‌ها تجارب و شناختهای تلخ زمانی درست به درد ما می خورند که ما با اطمینان به هم و با درک متقابل بخواهیم با هم هسته های دو، سه و چند نفره بوجود آوریم و بنابر ضرورت و نیاز در هر سطحی با هم همدلی، همفکری و همکاری کنیم. اگر چنین شود با کمک این تجارب و شناختهای تلخ میلیونی ما همکاری و رشد فردی و جمعی فرد و افراد بالا می رود. افراد دارای عقل سلیم و احساس سالم و با اتکا به هم و اتکا به علم بر خودشان و بر مشکلات مسلط خواهند شد.

با چنین ساختار رشدیابنده ای به مرور مشکلات فردی و جمعی از جز به کل و از کل به جز در هر سطحی توسط شما کاوه آهنگران حل شده و درست تر رشد می کنند. آنها ذهن، روح، عقل، احساس و جسم ما را در رابطه با هم و در رابطه با اجتماع و محیط زیست درست تر می سازند. به همین نسبت عقل و احساس ما در رابطه با هم ذهن، روح، آرمانگرایی، خردگرایی و اراده گرایی ما را می سازند. به همین نسبت دوباره از نو زبان رسمی و زبان مادری، واژه ها و کلمات و حس وطن دوستی و عشق به میهن هم رشد درست خود را پیدا و تعریف و باز تعریف می شوند و برای ما حرفهای بهتر و کامل تری برای گفتن دارند. آنها از نو تاثیرات و خلاقیت های عمیق تری در ذهن، روح و جسم و جامعه ما می گذارند و فاصله طبقاتی را کمتر، طبقات قانونمند تر، رشدیابنده تر، متنوع تر و زیر مجموعه پیدا می کنند. آثار آنها را در آینده در اجتماع، سیاست، اقتصاد، صنعت، فرهنگ، علوم طبیعی و اجتماعی، حقوق و مراکز علمی خواهیم دید. هستهٔ دو و سه و چند نفری را اپوزیسیون ها هم می توانند در درون تشکیلات خود بوجود آورند.

موفق و پیروز باشید. پاینده و جاویدان ایران عزیز ما.