محمد محمودی‌کیا-عضو هیئت علمی پژوهشکده امام خمینی و انقلاب اسلامی: حمله غافلگیرانه یکم ژوئن اوکراین به پایگاه‌های نظامی روسیه و نابودی بخش درخورتوجهی از هواپیماهای راهبردی آن، درست در میانه مذاکرات صلح، نشانه‌ای برای هوشیاری هرچه بیشتر و تأکیدی بر «رئالیسم هوشمند» است.
این حادثه تأکیدی دوباره بر آن است که یادآور شویم دوره خوش‌بینی‌ها و ائتلاف‌سازی‌های پایدار به پایان راه خود رسیده! میز مذاکرات و دیپلماسی تنها یک ابزار برای دفاع از حقوق ایران و ایرانیان است؛ ابزاری که بی‌تردید نیازمند یک پشتوانه قدرتمند است. قدرت چانه‌زنی در پشت میز مذاکره برآمده از قدرت اجتماعی، میزان انباشت سرمایه اجتماعی و نیز میزان آمادگی و سطح توان دفاعی در داخل است.
به نظر در سخت‌ترین روزها و مراحل مذاکرات، همان میزان که احتمال دستیابی به توافق وجود دارد، امکان امتناع از آن نیز محتمل است؛ درست مانند حرکت در لبه برنده تیغ!
در چنین هنگامه‌ای باید از امنیت و منافع ملی در کمال هوشیاری صیانت کرد. هرگونه دوگانه‌سازی، خیانت به منافع ملی است؛ خواه از زبان دوست‌نمایان بی‌خرد برخیزد یا بددلان ایران‌ستیز!
روح رئالیسم هوشمند تأکیدی است بر آنکه میدان و دیپلماسی دو روی یک سکه‌اند که در زمین منافع ملی ایرانیان قرار دارد.
با این‌همه و با وجود ازدیاد فشارها در عرصه نظام بین‌المللی در هفته‌ها و روزهای اخیر و ظهور نشانه‌های هشدارآمیز از امکان اعمال یک سیاست تهاجمی علیه ایران مانند تهدیدهای نظامی اسرائیل یا اظهارات مقامات اروپایی بر امکان بازگشت تحریم‌ها در نتیجه اعمال گزینه اسنپ‌بک، آنچه مایه دلگرمی است، وجود عقلانیت در سطوح بالای تصمیم‌گیری و هماهنگی میان سیاست‌های اعلانی و اعمالی در حوزه میدان و دیپلماسی است که مدیریت بهینه موانع و عبور از دشواری‌های مسیر پیش‌رو را نوید می‌بخشد؛ آنچه بیش از همه مرهون و نتیجه سیاست سازنده وفاق در داخل است.
وظیفه اخلاقی و میهنی همه کنشگران دلسوز ایران و نیز جامعه نخبگانی، صیانت از آرامش و رعایت اخلاق در فضای سیاست داخلی و پرهیز از اختلاف‌افکنی‌هاست.
سلام رفیق خوبم، درود کاپیتان مردم
