عادل بکوان، جامعه‌شناس عراقی و مدیر مرکز تحقیقات فرانسه دربارۀ عراق، در مصاحبه‌ای با روزنامۀ لوموند گفته است که در نتیجۀ سلطۀ جمهوری اسلامی ایران، عراق سریعاً در حال تلاشی و تجزیه است

ناصر اعتمادی - رادیو بین المللی فرانسه

مشخصات یا عوامل این تلاشی به گفتۀ پژوهشگر عراقی، فروپاشی دولت مرکزی، قدرت‌گیری گروه‌های شبه‌نظامی و سلطۀ فزایندۀ جمهوری اسلامی ایران بر عراق است.

عادل بکوان تصریح کرده است که شیرازه‌های قدرت مرکزی در عراق فروپاشیده‌اند، زیرا قدرت سیاسی در این کشور اسیر احزاب و گروه‌های شبه‌نظامی مذهبی است، در حالی که فساد نیز کل دستگاه دولتی، خدمات عمومی، ارتش و پلیس را فراگرفته است. به گفتۀ پژوهشگر عراقی نظام سیاسی که در پی اشغال عراق توسط ارتش آمریکا در سال ٢٠٠٣ شکل گرفت ناتوان از تأمین اتحاد ملی بوده است.

به گفتۀ عادل بکوان بانفوذترین عامل در تغییر نظام سیاسی عراق بدون شک جمهوری اسلامی ایران است. او گفته است که پس از اشغال عراق در سال ٢٠٠٣، حکومت اسلامی ایران با اتکاء به شبکه‌های مذهبی، اقتصادی، امنیتی و سیاسی راهبرد منظم نفوذ و استقرار در ساختار دولت عراق را به کار بست. این راهبرد به گفتۀ پژوهشگر عراقی بر سازوکاری دوگانه استوار بوده است : از یک طرف، حمایت از طیف بسیار گسترده‌ای از شبه نظامیان شیعه که اغلب همانند حشدالشعبی در نهادهای رسمی دولت ادغام شده‌اند؛ و از طرف دیگر کنترل چرخۀ اقتصادی عراق (از طریق بانک‌ها، گمرکات، قراردادهای دولتی) به یاری متحدان محلی تهران.

👈مطالب بیشتر در سایت رادیو بین المللی فرانسه

بکوان یادآوری کرده است که پس از هزیمت بشار اسد، حزب الله و حوثی‌های یمن در اثر حملات اسرائیل، عراق تنها پایگاهی است که برای رژیم ایران باقی مانده است و اسرائیل نیز به دلیل درخواست‌های مکرر دولت بغداد و فشار آمریکا از بمباران نیروهای نیابتی ایران در عراق خودداری کرده است. به گفتۀ پژوهشگر عراقی، ایران و عراق هزار و پانصد کیلومتر مرز مشترک دارند و جمهوری اسلامی هم اکنون از هشتاد گروه شبه نظامی (شامل ٢٣٥ هزار رزمجوی مسلح) در داخل خاک عراق برخوردار است. به واسطۀ این نیروها، به گفتۀ عادل بکوان، رژیم ایران همانند یک قدرت نئوامپریالیستی در عراق عمل می‌کند و قادر است بدون اشغال این کشور سلطۀ خود را بر آن اعمال کند.