ملت شریف ایران
روزهای سختی را پشت سر میگذاریم. رژیم جنایتکار اسرائیل به سرزمین عزیز ما ایران تجاوز کرده است. مردم بیدفاع، دانشمندان و نظامیان کشور به خون غلتیدهاند. سالهاست که دشمنان این سرزمین در کمیناند. دشمنی قدرتهای سلطهگر و جنایات رژیم اسرائیل ، با توطئههای پیدرپی، همواره تهدیدی برای ملتهای مستقل بودهاند. اما آنچه بر این تهدید افزوده، ضعف مدیریت، استبداد، فساد و نفوذ در داخل است؛ که با تضعیف اعتماد عمومی، سرمایه اجتماعی این ملت را فرسوده است. با اینهمه، اکنون زمان بازنگری در این خطاها و کاستیها نیست؛ چرا که موجودیت ایران در معرض تهدیدی آشکار است.
ایران، خانه ماست. خاک ماست. هویت ماست. هر نقد و اختلافی که با حاکمیت داریم، مسئلهای درونی است. وقتی پای دشمن بیرونی در میان است، همه ما یک صدا داریم؛ صدای ایستادگی. امروز، ما کنار مدافعان وطن ایستادهایم و ایستادن در کنار متجاوز را خیانت به ایران میدانیم. امروز هر سخن و هر سکوت، معنا دارد. آنکه در برابر دشمن نایستد، در صف ایران نیست. دشمن، فقط با سلاح نمیجنگد. دروغ میسازد، افکار را هدف میگیرد، و روح ملت را نشانه میرود. باید هوشیار بود، حقیقت را شناخت، شایعه را خاموش کرد، در کنار آسیبدیدگان ایستاد و دلها را به هم نزدیکتر کرد. امروز، بیش از همیشه، همبستگی ملی راه عبور از این تاریکی است. ملت ایران پیش از این نیز از آتش گذشته و بارها از خاکستر برخاسته است...
دفاع، حق مسلم و وظیفه تاریخی ماست. همه ما، بیهیچ تردیدی، از نیروهای نظامی و اقدامات دفاعی کشور حمایت میکنیم. ملت بزرگ ایران، همان مردمی که رنجها را تاب آوردهاند و در بزنگاهها ایستادهاند، شایسته آرامش، احترام و آیندهای امن اند.
در این مسیر دشوار، همه چشم امید به تدبیر و دوراندیشی تصمیمگیران کشوردارند. انتظار عمومی آن است که راه آینده، با تکیه بر عقلانیت، حفظ عزت ملی و پرهیز از واکنشهای احساسی، ترسیم شود. گزینش میان جنگ یا مذاکره، هر کدام که باشد، اگر با سنجش منافع ملی، مصالح مردم و توان واقعی کشور همراه شود، میتواند راهگشای امنیت، ثبات و آیندهای روشن برای ایران باشد.
حاکمان باید قدر این مردم صبور را بدانند. مردم، ستونهای استوار ایراناند. با آنها به زبان کرامت سخن بگویید. منتقدان را نرانید. چاپلوسان، بستر نفوذند؛ اما منتقدان دلسوز، ستونهای امنیتاند. اگر وحدت رمز پیروزی است، حاکمان باید آغاز گر ان باشند. تنوع ملت را بپذیرند و از همه ظرفیت های اجتماعی برای نجات ایران بهره بگیرند. در کنار این، تحکیم دیپلماسی و بهره گیری از ظرفیت گفت و گو با جهان، میتواند راهی هوشمندانه برای تقویت موقعیت ملی و عبور از بحران باشد. ایران چون ققنوسی از دل خاکستر دوباره برخواهد خاست.
عبدالکریم سروش، حسن یوسفی اشکوری، عبدالعلی بازرگان، حمید دباشی، حسین کاجی، محسن کدیور، محمد تقی کروبی، حسین کمالی، داریوش محمدپور، یاسر میردامادی، سروش دباغ، علی قدسی، رضا حاجی، حسن فرشتیان، مسعود ادیب