حمید آصفی
اتهام‌سازی در سیاست ایران به یک عادت تبدیل شده است: یک چهره مشهور اصلاح‌طلب اعلام می‌کند طبق خبری موثق، رضا پهلوی را متهم می‌کند به «تجربه‌طلبی» و با نتانیاهو در این زمینه به توافق رسیده! روز دیگر هر بیانیه‌ی تازه‌ای را، چه از سوی اصلاح‌طلبان باشد و چه از جانب دیگر جریان‌های میانه، وصله می‌زنند به آمریکا و نتانیاهو.
این رفتارها بیش از آن‌که بوی سیاست بدهد، یادآور یک سیرک شلوغ و پرهیاهو است.
پرسش اصلی اما این است: آینده ایران در دست کدام جریان رقم خواهد خورد؟
مشروطه‌طلبان؟ گذارطلبان؟ اصلاح‌طلبان؟ یا براندازان؟
اصول‌گرایان و پایداری‌چی‌ها، هر نشانه‌ی متفاوتی را تهدید می‌بینند. براندازان بسیاری، هر تلاشی جز فروپاشی را استمرارطلبی می‌دانند. و جریان‌های میانه و اصلاح‌طلب نیز هنوز گرفتار همان دور باطل نصیحت‌الملوک باقی مانده‌اند. در میانه‌ی این هیاهو، گذارطلبان بر راهی میانجی و متفاوت تأکید دارند، اما هنوز ابزار و مهندسی لازم برای تغییر واقعی را به میدان نیاورده‌اند.
ایران اکنون بهای سنگینی می‌پردازد. جنگ ۱۲ روزه، ده‌ها میلیارد دلار هزینه‌ی مستقیم روی دوش مردم گذاشته و کشور را بیش از پیش در تنگنای دشمنان قرار داده است. اما پرسش بزرگ همچنان بی‌پاسخ مانده است: چه کسی نسخه‌ی نجات ایران را خواهد پیچید؟
بیانیه‌نویسی و تحلیل‌گری به تنهایی کافی نیست. اگر جریان‌های سیاسی، صرف‌نظر از نام و برچسب‌شان، نتوانند مهندسی سیاسی برای گذار از وضعیت موجود ارائه کنند، چیزی بیش از پیچ‌ومهره‌های ماشین لکنته‌ی قدرت باقی نخواهند ماند.
اکنون زمان انتخاب است: گذار یا سقوط
این‌ها پرسش‌هایی نیستند که بتوان از کنارشان بی‌تفاوت گذشت. این‌ها نهیب‌هایی هستند به وجدان بیدار ایران و هشیاری کسانی که در پی آینده‌ای متفاوت‌اند.
برای کاوش در این ابهامات و شنیدن تحلیل‌هایی ژرف و بی‌پرده از وضعیت کنونی، شما را به تماشای گفت‌وگویی دعوت می‌کنیم که احتمالا دریچه‌ای تازه بر سپهر سیاست ایران خواهد گشود.
:::
