«علی خامنهای»، رهبر جمهوری اسلامی، قهرمانی تیم‌های کشتی در رقابت‌های جهانی کرواسی را تبریک گفته است. پیام‌های تبریک او مانند پیام‌هایی که گاه‌و‌بیگاه برای برخی ورزشکاران یا تیم‌های ورزشی ارسال می‌کرد، کوتاه، کم‌شور و حتی توام با نگاه دائمی‌اش، از بالا به پایین بود
پیام یونسی‌پور - ایران وایر
او برای قهرمانی این دو تیم نوشته است: «به جوانان قهرمان کشتی فرنگی تبریک می‌گویم. عزم راسخ و کار دشوار شما و برادران‌تان در کشتی آزاد، ملت را شادمان و کشور را آبرومند کرد. از خداوند سربلندی و پیروزی شما را مسئلت می‌کنم و به ورزشکار و مربی و مدیر، آفرین می‌گویم.»
برخی کاربران در شبکه‌های اجتماعی، با کنایه زدن به ماه‌ها بی‌خبری و پنهان شدن او در پناهگاه‌ها نوشته‌اند که آیا رهبر جمهوری اسلامی در مخفیگاهش مشغول به تماشای رقابت‌های کشتی بوده؛ و برخی دیگر نیز پرسیده‌اند که رهبر جمهوری اسلامی چرا به سایر تیم‌های ورزشی پیام تبریک نمی‌دهد؟
آنچه باید بدانیم این است که علی خامنهای نه‌تنها تبریک‌هایش را براساس روابط شخصی و قلبی‌اش با ورزشکاران و مدیران ورزشی تنظیم می‌کند، که حتی تمایلی هم برای تبریک گفتن به زنان ورزشکار ایرانی نداشته و ندارد.
***
رییس دفتر خامنهای چه نقشی در پیام تبریک‌های رهبر داشت؟
پیام‌های تبریک و تقدیر علی خامنهای از مدال‌آوران، از دوران قهرمانی‌های «حسین رضازاده» آغاز شد.
اولین بار در المپیک ۲۰۰۴ آتن بود که صداوسیما جمهوری اسلامی ساعاتی پس از کسب مدال طلای حسین رضازاده در رقابت‌های سنگین وزن المپیک آتن، چنین پیامی را از رهبر جمهوری اسلامی منتشر کرد: «حسين عزيز، از اين‌كه ده‌ها ميليون ايرانی را شاد کردی، از تو متشكرم.»
در همان دوره، «هادی ساعی» به مدال طلای تکواندو المپیک رسید، اما پیامی از دفتر خامنهای برایش نوشته و صادر نشد.
رهبر جمهوری اسلامی سال ۱۳۸۵ و پس از قهرمانی رضازاده در مسابقات بازی‌های آسیایی قطر، باز هم پیامی دیگر صادر کرد؛ پیامی که به‌واسطه متن آن سال‌ها مورد کنایه و تمسخر قرار می‌گرفت. خامنهای نوشت: «صحنه را دیدم، از اینکه ملت را خوشحال کردید، متشکرم.»
در همان بازی‌ها، «احسان حدادی» در وزنه‌برداری، «علی مظاهری» در بوکس، «حسین روحانی»، «حسن روحانی» و «جاسم ویشگاهی» در کاراته، «یوسف کرمی» در تکواندو، «مراد محمدی»، «علی اصغر بذری»، «رضا یزدانی» و «علیرضا حیدری» در کشتی به مدال طلا رسیدند، اما پیامی از خامنهای نگرفتند.
برخی مدیران وقت فدراسیون وزنه‌برداری و حتی سازمان وقت تربیت بدنی، معتقد بودند روابط نزدیک میان حسین رضازاده و «محمد محمدی گلپایگانی»، رییس دفتر علی خامنهای، دلیل اصلی صدور پیام‌های تبریک اختصاصی و کوتاه رهبر برای حسین رضازاده بوده است.
چرا علیرضا دبیر هرگز از خامنهای پیام تبریک نگرفته بود؟
علی خامنهای هرگز برای هیچ یک از مدال‌های طلای «علیرضا دبیر» در رقابت‌های المپیک ۲۰۰۰ سیدنی، قهرمانی جهان ۱۹۹۸ تهران و قهرمانی جام جهانی کشتی در سال‌های ۱۹۹۸، ۱۹۹۹، ۲۰۰۰ و ۲۰۰۱ هیچ پیام تبریکی ارسال نکرد. شاید یکی از دلایلش به ظاهر آن روزهای علیرضا دبیر برمی‌گشت. او نه‌تنها که جای مهر بر پیشانی و تسبیحی در دست و دمپایی بر پا نداشت، که موهایش را تن‌تنی کوتاه می‌کرد، پیراهن‌های جذب می‌پوشید، صورتش را می‌تراشید و احتمالا کمی هم بوی عطر می‌داد.
اما حالا کم‌حرف‌ترین و کم‌واکنش‌ترین علی خامنهای چهار دهه اخیر جمهوری اسلامی، برای قهرمانی کشتی‌گیران ایران پیام تبریک می‌فرستد و به‌صورت اخص نیز از «مدیران» فدراسیون کشتی در متن خود نام می‌برد.
ریاست فدراسیون کشتی برعهده علیرضا دبیر است؛ مردی که از دهه ۱۳۸۰ با نزدیک شدن به «محمدباقر قالیباف» در شورای شهر تهران، در رفتار، گفتار و ظاهر تغییری چشمگیر داشت و به حاکمیت نزدیک شد.
تبعیض‌آمیز بودند پیام‌های تبریک رهبر حکومت ایران زمانی بیشتر مورد توجه قرار می‌گیرد که بدانیم در فاصله دو هفته پیش از قهرمانی کشتی‌گیران ایرانی در رقابت‌های جهانی کرواسی، مردان و زنان ووشوکار ایران در رقابت‌های جهانی ووشو به میزبانی برزیل، ۱۰ مدال طلا، نقره و برنز کسب کرده بودند و هیچ پیامی هم از مقام رهبری جمهوری اسلامی به دست‌شان نرسید.
از جمع ۶ مدال طلای ایران در رقابت‌های جهانی ووشو که ۱۶شهریور۱۴۰۴ به پایان رسید، نام چهار زن به چشم می‌خورد؛ «زهرا کیانی»، «صدیقه دریایی»، «سهیلا منصوریان» و «شهربانو منصوریان». ورزشکارانی که از نگاه رهبر حکومت، لایق تبریک و تشویق و تشکر نبودند.
آیا خامنهای تابه‌حال به ورزشکاران زن تبریک گفته است؟
«از نظر من این موضع‌گیری‌ها هیچ اهمیتی ندارد و نباید در مورد آنها حساسیت به خرج داد. در جامعه ورزش ما عناصر مومن و با شرف هم هستند، اما نظرات و موضع‌گیری‌های ورزشکاران نباید اهمیتی داشته باشد.»
این جملاتی است که علی خامنهای ۱۱مهر۱۴۰۱ پس از گذشت دو هفته از آغاز اعتراضات به قتل «مهسا (ژینا) امینی» توسط نیروهای گشت ارشاد، در هفته سوم اعتراضات، در یک پادگان و میان فرماندهان ارشد نیروهای مسلح جمهوری اسلامی به زبان آورد. آن روزها بیش از امروز احساس قدرت می‌کرد، فرماندهان ارشدش صف به صف توسط اسراییل کشته نشده بودند و ورزشکارانی که نسبت به قتل مهسا امینی و سرکوب معترضین واکنش نشان می‌دادند را، به‌صورت مستقیم «بی‌اهمیت» و به صورت غیرمستقیم «بی‌شرف» نامید.
برای علی خامنهای، بالا رفتن یا نرفتن پرچم ایران در رقابت‌های بین‌المللی اهمیتی ندارد. او حتی در زمینه تبریک و تشویق شفاهی و کتبی هم، پیروی از ایدئولوژی‌هایش را در اولویت قرار می‌دهد.
رهبر جمهوری اسلامی تاکنون به غیر از یک بار، هرگز به هیچ زنی برای موفقیت‌هایش در رقابت‌های ورزشی تبریک نگفته است.
علی خامنهای ۳۱مرداد۱۳۹۵ پس از آن‌که «کیمیا علیزاده» نخستین مدال تاریخ زنان ورزشکار ایرانی را در رقابت‌های المپیک ریو کسب کرد، بدون نام بردن از کیمیا و یا حتی بدون تبریک گفتن برای موفقیت او نوشت: «من از صمیم قلب از همه زنان ورزشکاری که در عرصه بین المللی با حجاب حضور دارند، تشکر می کنم.» یعنی برایش حجاب مهم بود، نه اولین مدال یک زن ایرانی در رقابت‌های المپیک.
این پیام تبریک هم پس از پناهنده شدن کیمیا علیزاده به کشور آلمان، از صفحه علی خامنهای حذف شد.
علی خامنهای تاکنون به هیچ زن مدال‌آور ایرانی تبریک نگفته است. «ناهید کیانی» که باارزش‌ترین مدال تاریخ ورزش زنان ایران، یعنی نشان نقره المپیک پاریس را گرفت، یا «مبینا نعمت‌زاده» که نشان برنز خود را به «امام دوازدهم شیعیان» تقدیم کرد و به راهپیمایی حکومتی اربعین هم رفت، پیامی از خامنهای نگرفتند.
خامنهای هرگز برای «زهرا نعمتی»، دارنده ۳ مدال طلای پارالمپیک در رشته تیراندازی، دارنده عنوان «بهترین ورزشکار پارالمپیک لندن» و تنها ورزشکار تاریخ ایران که هم‌زمان در رقابت‌های المپیک و پارالمپیک شرکت کرده، پیام تبریکی ننوشت.
«نجمه خدمتی»، دارنده مدال طلای بازی‌های آسیایی اینچئون، «الهه احمدی»، دارنده ۸ مدال طلا، نقره و برنز مسابقات آسیایی و جهانی، «مهسا جاور»، اولین مدال‌آور پاروزنی تاریخ زنان ایران و تیم ملی فوتسال زنان ایران با دو قهرمانی پیاپی در سال‌های ۲۰۱۵ و ۲۰۱۸ در آسیا، هیچ پیام تبریکی از خامنهای دریافت نکرده‌اند.
«میترا حجازی‌پور»، برای مدال نقره ۲۰۱۰ جهان و مدال طلای آسیا در سال ۲۰۱۵ در رشته شطرنج و همین‌طور «الهام حسینی»، برای ۳ مدال طلای وزنه‌برداری زنان آسیا در سال ۲۰۲۲، از سوی خامنهای مورد تمجید قرار نگرفتند.
سیاهه ورزشکاران زن و حتی تیم‌های ورزشی و ورزشکاران مردی که هرگز مورد توجه علی خامنهای نبودند، کم‌تعداد نیست. آنچه مسلم است، رهبر جمهوری اسلامی چنین پیام‌هایی را نه براساس تماشای این مسابقات، که صرفا براساس توصیه مردان امین اطرافش صادر می‌کند؛ گاهی به خواست رییس دفتر خود، گاهی به‌واسطه توصیه‌ای از سوی رییس مجلس شورای اسلامی.
عفو نمایشی رهبری، تداوم همان راه غلط
