کاوه اسواران
از حدود دو دهه پیش، یعنی از سال ۱۳۸۴ به بعد، هنگامی که علی خامنهای و مجتبی، پسرش، قدرت مطلقه را در ایران قبضه کردند، ساختار حکومتی به الگویی شبیه کارتلهای مواد مخدر مکزیک - مانند لوس زتاس یا سینالوآ - تبدیل شد. البته باید افزود که رژیم جمهوریاسلامی در طول تاریخ خود هرگز به صورت یک حکومت واقعی با مسوولیت در قبال جامعه بین المللی رفتار نکرده اما در دورههایی رفتارش به یک حکومت نرمال شباهت بیشتری داشته، اما در دورههای اخیر عینا و نعل به نعل مطابق کارتلهای جنایتکاران اداره شده است.
در این کارتلها، سرکردهای واحد همه چیز را کنترل میکند و وفاداری کورکورانه، اصل بقاست. رژیم ایران، با رهبری مطلق خامنهای، دقیقاً چنین ویژگیهایی را بروز میدهد: اطاعت محض، غارت منابع، فساد سیستماتیک و خشونت برای حفظ قدرت.
این الگو، نه تنها جامعه را فلج کرده، بلکه رژیم را در آستانه سقوط قرار داده است، جایی که فشارهای داخلی و خارجی، بقای آن را تهدید میکند.
در کارتل خامنهای، وفاداری به رهبر بر هر چیز اولویت دارد و منافع رژیم بر رفاه مردم. سپاه پاسداران، ۶۰ درصد اقتصاد را کنترل کرده و منابع را غارت میکند.
مردم، سوژههای استثماری هستند که باید از بقا سپاسگزار باشند و حقوق بیشتری ندارند.
فساد مالی - از اختلاسهای میلیاردی تا ثروت ۹۵ میلیارد دلاری خامنهای - و اخلاقی، ابزار وابستگی است و خشونت، کلید سرکوب.
اعتراضات با کشتار پاسخ داده میشود.
روابط خارجی، دیپلماسی نیست بلکه بیثباتسازی است؛ حمایت از حماس و حزبالله، مانند شعبههای کارتل، برای بقا طراحی شده.
پیشرفت اقتصادی، محیط زیست و آزادی بیان، بیمعنیاند؛
فقر و بیسوادی، بستر بقای کارتل را فراهم میکند.
این روش، رژیم را به یک مافیای ورشکسته تبدیل کرده که حتی نیروهای خود را از دست میدهد.
شواهد میدانی و تحلیلی، خطر سقوط را برجسته میکند. نوئیل روبینی در ژوئن ۲۰۲۵ پیشبینی کرد رژیم ظرف یک سال فرومیپاشد، به دلیل فشارهای اقتصادی و نظامی. گزارش ناتو در سپتامبر ۲۰۲۵، از ضعف و نابودی نیابتیهای ایران و حملات نظامی سخن میگوید که رژیم را تضعیف کرده.
در داخل، شواهد نشاندهنده فروپاشی اخلاقی و اقتصادی است؛ تورم ۹۰ درصدی و رشد منفی ۳ درصدی، اقتصاد را نابود کرده. بیش از ۱۰۰۰ اعدام از ابتدای ۲۰۲۵، وحشت را افزایش داده، اما حمایت ۸۵ درصدی از تغییر رژیم، و بازگشت رضا پهلوی، جنبش را تقویت میکند.
حملات آمریکا به تأسیسات هستهای ایران در ژوئیه ۲۰۲۵، انزوای اقتصادی را تشدید کرده و تحریمهای اسنپبک، دلار را به ۱۱۶ هزار تومان رسانده است.
این روش اداره کارتلوار یککشور، رژیم را در خطر سقوط فوری قرار داده. واکنش جهانی، از پیشبینیهای بروکینگز تا هشدارهای سنچوری فاندیشن، بر لزوم تغییر رفتار رژیم بدون خلأ قدرت تأکید دارد، و طبق نظر کارشناسان سیاست بینالملل، حمایت از جنبش مردمی - با رهبری پهلوی - میتواند به ثبات منجر شود.
هشدارهای آمریکا و اسرائیل، تهدیدات را برجسته کردهاند و امروز ترس جهان از افتادن سلاحهای هستهای در دست رژیمی که به قواعد بینالمللی پایبند نیست، باعث همبستگی جهانی با معترضان در جهت تغییر رژیم گردیده است. با این شرایط، سقوط این کارتل، برای ایرانیان فرصتی برای رسیدن به رویای ایران آزاد و پیشرو است، مشروط به مدیریت هوشمندانه بینالمللی و اجتناب از افتادن مخالفان در تلهی قدیمی اختلافاندازی جمهوری اسلامی.
ایران آزاد و آباد (مهدی نصیری)
:::