مدیریت مازاد تولید (دلیل اقتصادی): مشابه آنچه در سایر نقاط جهان رخ می‌دهد، زمانی که قدرت خرید مردم کاهش می‌یابد (که در دسامبر ۲۰۲۵ در ایران به دلیل تورم شدید گزارش شده است)، تقاضا برای لبنیات افت می‌کند. اگر کارخانه‌ها ظرفیت تبدیل شیر خام به شیرخشک را نداشته باشند و دولت نیز مازاد را خریداری نکند، تولیدکنندگان برای جلوگیری از اشباع بازار و سقوط قیمت خرید شیر از دامدار، ممکن است دست به چنین اقداماتی بزنند.

هزینه‌های لجستیکی: گاهی هزینه انتقال شیر به مناطق دورافتاده یا خیریه‌ها از ارزش خودِ کالا (با قیمت کاهش‌یافته) بیشتر می‌شود. در نبود زیرساخت‌های حمایتی دولتی برای توزیع رایگان (مانند طرح‌های شیر مدارس که در سال ۲۰۲۵ با چالش روبرو بوده)، معدوم‌سازی ساده‌ترین راه برای فرار از هزینه‌های اضافی است.

وضعیت در سال ۲۰۲۵: گزارش‌های اخیر نشان می‌دهند که سرانه مصرف لبنیات در ایران به دلیل گرانی ۷۵ درصدی در ماه‌های اخیر، به شدت کاهش یافته است. این موضوع فشار مضاعفی بر دامداران وارد کرده و احتمال بروز چنین رفتارهای اقتصادی (تخلیه مازاد) یا اعتراضات صنفی را افزایش داده است.

نتیجه‌گیری، اگرچه نیت: ۱- کنترل قیمت یکی از انگیزه‌ها است، اما اغلب این موارد همچنین نتیجه ترکیبی از ۲- فساد کالا، ۳- نبود مشتری و ۴- اعتراض به سیاست‌های قیمتی دولت هستند.