چهارشنبه 15 آبان 1387   صفحه اول | درباره ما | گویا


موی خودم است! ميشاييل تومان، دی تسايت، برگردان از الاهه بقراط

تا چند سال پيش، قابل تصور نبود که عکس زنان را با چهره در روزنامه منتشر کنند. اگر "تايمز مالی" عکسی درباره نمايش موزيکال "کاباره" منتشر می‌کرد، سانسورچيان دست و پای رقصندگان را در تمامی نسخه‌های آن سياه می‌کردند. امروز اما نخستين زنان مجری در تلويزيون عربستان چهره نشان می‌دهند. يک کودتای تلويزيونی در کشوری که تا کنون مسئله‌اش بيشتر بر سر نديدن بود تا ديدن! ... [ادامه مطلب]

سياست‌زدگی و خشونت، جمشيد فاروقی

جمشيد فاروقی
در جامعه سياست‌زده خشونت تنها به رفتار خشن محدود نمی‌شود، بلکه انديشه و راهکار انديشيدن را نيز در بر می‌گيرد. سياست‌زدگی ناظر، گسترش عنصر خشونت است به حيطه نظر و اشاعه فرهنگ ارعاب در منظر. اين خشونت تنها رابطه دولت با جامعه را شامل نمی‌گردد، بلکه اين خشونت به کل جامعه سرايت می‌کند ... [ادامه مطلب]

بخوانید!
پرخواننده ترین ها

تونل سياه! مسير چرخش به سمت يک سازمان سياسی، ميلاد آريايی

[email protected]

سازمان مجاهدين معتقد است که رژيم ايران با ساخت و پاختی که با کشورهای اروپايی داشته است زمينه تثيبت اين سازمان در ليست گروههای تروريستی را فراهم کرده است و به تعبيراين سازمان، رژيم ايران شايد "تونل سياهی" را برايش طراحی کرده که مجبوربه پيمودن آن است و راه گريزی برايش باقی نگذارده است .

http://www.mojahedin.org/pages/detailsNews.aspx?newsid=33697

"....در کنفرانس مطبوعاتی درسالن شهرداری شهرسرژی، مهدی ابريشم چی مسئول کمسيون صلح شورای ملی مقاومت ايران درسخنرانی خود ازجمله گفت: همه ميدانند که رژيم ملايان فقط يک تهديد برای مردم ايران نيست بلکه يک تهديد جدی برای مردم منطقه و جهان است. سؤال اساسی اين است که راه حل چيست؟
چه کسی ترديد دارد که مذاکره برای مذاکره بسيار اشتباه است؟ سياست مماشات با چنين شيوه يی تاکنون به آخوندها زمان داده تا طرحهای توليد بمب اتمی را پيش ببرند. مسلما جنگ خارجی هم راه حل نيست. پس آيا ما در يک تونل سياه هستيم که رژيم آخوندها درست کرده است؟...."
به نقل از سايت رسمی مجاهدين خلق



تبليغات خبرنامه گويا

[email protected] 


آگاهان سياسی ميدانند که سازمان مجاهدين از حدود ۵ سال قبل اصلی ترين فعاليت خود را روی خروج از ليست گروههای تروريستی متمرکز کرده است وعلی رغم تلاش بسيار در اين مسير تاکنون ناموفق بوده است .

اکنون سوال اين است با توجه به مسير ۵ سال گذشته، اگر مجاهدين امکان عمليات ولو موفق نظامی در ايران را داشته باشند آيا اقدام به اين کار خواهند کرد؟ من فکر ميکنم خير، سازمان مجاهدين خلق امروز به نقطه ای کشانده شده است که حتی اگرامکان عمليات نظامی موفق! در ايران را داشته باشد، نميتواند به آن دست بزند چرا که انجام هر گونه عملياتی در ايران منجر به سوختن مسير وتصويری ميشود که مجاهدين بعداز سال ۲۰۰۳ و پس ازخلع سلاح اجباری از خود ارايه داده اند. آنان در حال حاضر تلاش ميکنند امکانات حضور و بقای يک سازمان سياسی در اروپا را بدست آورند واگر چه هنوز به اين هدف نرسيده اند ولی پس از عراق و حکومت سرنگون شده صدام حسين، حضورفعال در خاک اروپا برای مجاهدين"همه چيز!!"شده است و به همين دليل نيز در پشت درب های بسته دادگاهها پای هر تعهدی را امضا ميگذارند و پيش بينی ميشود در آينده نزديک اقدام به هيچ عمليات نظامی در خاک ايران نخواهند کرد.

البته اين به مفهوم آن نيست که مجاهدين از ديدگاههای خود دست شسته اند ، بلکه شرايط پيچيده سياسی جهان امروز و يا آنگونه که مجاهدين آنرا تعبير ميکنند و به "تونل سياه" ساخته شده دست رژيم تشبيه ميکنند، بر سر راهشان قرار داده است . تونل سياهی که سازمان مجاهدين را لاجرم از يک سازمان تماما نظامی به سمت يک سازمان صرفا سياسی سوق می دهد .

آينده مجاهدين در اين چارچوب رقم خواهد خورد و دوران انجام ترور وکار نظامی در ايران برای سازمان مجاهدين به نظر ميرسد به پايان رسيده است. البته اين امر دلايل بسياری دارد ولی تلاش کردم تنها از يک جنبه که مجاهدين آنرا " تونل سياه " مينامند بررسی کنم و از سوی ديگر به اين نکته بايد اشاره کرد که اگر عرصه در عراق و حضور در اروپا برايشان تنگ گردد بطوری که نتوانند به اشکال مسالمت آميز مثل گردهمايی و ميتينگ وغيره... فعاليت کنند بلا شک به شيوه قبلی روی خواهند آورد .

تغيير مسير سازمان مجاهدين ازيک سازمان تماما نظامی به يک سازمان صرفا سياسی خواست تصميم گيرندگان سياسی و امنيتی کشورهای غربی در اروپا بوده است وآنان بدرستی تشخيص داده اند که برای ادامه بقای اين جريان تنها راه ممکن! مسيری است که پيش از اين سازمانهای شبه نظامی ديگر آنرا تجربه کرده اند .

البته از سياسی شدن يک سازمان نظامی بايد استقبال نمود چرا که به قول صدراعظم سابق اتريش "سخت ترين روز برای يک جنگنده شورشی روزی خواهد بود که سلاح را از او بگيرند و از او بخواهند در پشت ميز مذاکره حرف بزند و آنگاه حرفی برای گفتن نخواهد داشت ."

شايد تاريخ راهی بجز راهی که ارتش آزاديبخش ايرلند در مسير آن قرار گرفت، چاره ای برای مجاهدين باقی نگذاشته است . به نظر من مجاهدين بخوبی ميدانند در چه مسيری افتاده اند ولی دوست دارند آنرا به زبان خود بيان نکنند بخصوص که پاسخگوی صدها عضوشان درعراق نخواهند بود. پس ترجيح ميدهند طوری وانمود کنند که اين راه را برايشان ساخته اند و خودشان هرگز مبتکر چنين راهی نبوده اند و جالب اينکه عنوان ميکنند که اين مسير را رژيم ايران برايشان طراحی کرده است ونه استراتژيست های غربی .به هر صورت طراح چنين مسيری هر که که باشد نشان از تجربه و کارآيی آنان در برخورد با سازمانهای خشونت طلب ميدهد و اگر برآيند چنين طرحی واقعا تغيير و دگرديسی يک تشکل نظامی به يک سازمان سياسی باشد بايد به طراحان چنين انديشه ای تبريک گفت .

تلاش سازمان مجاهدين برای خروج از ليست گروههای تروريستی در واقع قدم اول رها شدن از تونل سياه لعنتی است که شب و روز مجاهدين را يکی کرده است و با اجرای طرح استراتژيست های غربی به نظر ميرسد:

۱- با خروج از ليست گروههای تروريستی سازمان مجاهدين به يک سازمان سياسی بدل خواهد شد که با تغيير در رهبری و ساختار آن شايد بتوان آينده قابل تحمل تر و دور از روش های فرقه گرايانه را برايشان تصوير کرد.

۲- سازمان مجاهدين هويت حقوقی در اروپا پيدا ميکند وآنزمان ميتوان ضمن روبرو شدن با يک شخصيت حقيقی آنرا به پای ميز دادخواهی و پاسخگويی در محاکم قضايی بخاطر آنچه که در ربع قرن گذشته تصميم و به اجرا درآورده است، فراخواند.

۳- مهمتر از همه اينکه بسياری از اسيران در پادگان اشرف امکان پذيرفته شدن در خاک اروپا پيدا ميکنند وبالطبع راه خروج از اين سازمان برای شان ميسر گرديده و با تضمين سازمانهای حقوق بشری بويژه صليب سرخ ميتوان انتظار داشت با برسميت شناختن استقلال فکری و اصل تصميم گيری آزاد برای همه اين اسيران، مسير زندگی آينده خود را انتخاب کنند و از محدوده خاک عراق به ايران بازگردانده نشوند.

ميلاد آريايی
نوامبر ۲۰۰۸





















Copyright: gooya.com 2016