اعتراض دانشجويان دانشگاه مازندران به مرگ دو دانشجوی دختر اين دانشگاه، اميرکبير

خبرنامه اميرکبير: روز گذشته با فراخوان انجمن اسلامی دانشجويان دانشگاه مازندران تجمعی اعتراض آميز به بی کفايتی مديران دانشگاه مازندران که منجر به مرگ دو دانشجوی دختر در يکی از خوابگاه های اين دانشگاه شد برگزار گرديد.

اين تجمع که پس از سه روز اعتراض دانشجويان به مسئولين و تناقض گويی و عدم پاسخگويی آنها انجام گرفت، با حضور دوستان اين دو دانشجو (شيوا دلفانی و ثريا رييسی)، و ديگر دانشجويان اين دانشگاه برگزار گرديد.

به گزارش خبرنامه اميرکبير، از صبح روز گذشته مديريت دانشگاه با تعطيلی کلاسهای درس و اعلام فراخوان دفتر نهاد رهبری برای برگزاری مراسمی باشکوه در مسجد دانشگاه، سعی در بی رونق کردن تجمع اعتراضی دانشجويان و کتمان بی لياقتی خودشان داشتند. همچنين صبح امروز بسيج دانشجويی دانشگاه مازندران با صدور بيانيه ای انجمن اسلامی را به «توهين به ارزش های والای بسيج و دشمنی با نظام» متهم کردند.

با اين وجود در ابتدای اين مراسم دانشجويان با روشن کردن شمع و نثار فاتحه به روح اين دو دانشجو ياد اين دوستشان را گرامی داشتند.

پس از اين، رنجنامه پدر شيوا دلفانی که به طور تلفنی توسط يکی از بستگان آنها خوانده می شد به سمع دانشجويان رسيد. پدر شيوا دلفانی در اين رنجنامه با تشکر از دانشجويان برای پی گيری مرگ مظلومانه ی اين دو دانشجو، خطاب به آنها گفت: «تصور کنيد که پدری از دل روستايی دور افتاده در کلاردشت فرزندش را راهی بابلسر نموده تا در دانشگاه مازندران تحصيل کند، به اين اميد که اعتلای او را در آينده ببيند و ناگهان در اثر سهل انگاری و بی توجهی مسئولين دانشگاه، فرزندش را مظلومانه از دست بدهد.» وی با تشکر از ابراز همدردی تمام ملت ايران، بی توجهی مسئولين مربوطه را مورد انتقاد قرار داده و خواستار پاسخگويی و پيگيری استاندار، نمايندگان مجلس و وزير کشور شد. او ابراز اميدواری کرد که به کمک دانشجويان داغديده شاهد برخورد قاطع با مسببين اين فاجعه باشيم.

پس از صحبت های پدر شيوا دلفانی که با ذکر خاطراتی از فرزندش همراه بود و دانشجويان را متاثر کرده بود، رنجنامه ی پدر ثريا رييسی توسط يکی از بستگان او قرائت شد. پدر رييسی با مخاطب قرار دادن مسئولين از آنها می پرسد مسئولين مرگ اين دو جوان کجايند و چرا مسئولين در اين باره سکوت کرده اند.

پدر رييسی در ادامه می گويد: «در حاليکه اين خوابگاه ها توسط دانشگاه به خانواده دانشجويان معرفی می شود، ابتدايی ترين اصول و امکانات ايمنی در آن رعايت نمی شود و مسئولين در جواب با داستان سرايی از کنار آن می گذرند. مسئولين محترم شهامت پاسخگويی را داشته باشيد و اگر نداريد، چرا مسئوليت قبول می کنيد و با جان افراد بازی؟»

پدر رييسی به مسئولين می گويد: «چه پاسخی در روز جزا به ما خواهيد داد؟ مطمئن باشيد آه خانواده ها دامان شما را خواهد گرفت.»

پس از رنجنامه های پر از رنج و درد پدران اين دو دانشجو، دانشجويان معترض خواستار استعفای معاونت دانشجويی دانشگاه، علويان، شدند و رييس دانشگاه، عليزاده افروزی، را به پاسخ گويی فرا خواندند.

يکی از دانشجويان با بيان تناقضاتی که در سخنان حليمی و عليزاده ی افروزی در مورد اين حادثه وجود دارد بيان کرد:« چرا هيچ کدام از اين مسئولين در جمع دانشجويان و فقط برای بيان تسليت حاضر نمی شوند. چرا هيچ کدام از اين مسئولين ذره ای انسانيت و شرم ندارند که به خاطر اين فاجعه عذر خواهی کرده و از سمت خود استعفا دهند. چرا مرتب سعی در لاپوشانی اين ماجرا دارند. چرا به جای پيگيری و يافتن مقصرين اين فاجعه، تمام سعی شان معطوف اين شده است که اين خوابگاه زير نظر ستاد اسکان دانشگاه بوده است يا نه. اگر فرزندان خودشان می بودند و اين آقايان به جای پدران رنجديده ی اين دو دانشجو، آن هنگام چه می کردند؟»

پس از او دوستان شيوا و ثريا به بيان مطالبی درمورد اين دو دانشجو پرداختند و دانشجويان برای شادی روح اين دو دانشجو مظلوم مرحوم يک دقيقه سکوت کردند.

پس از اين رضا عرب دبير انجمن اسلامی دانشگاه مازندران با ابراز تاسف از وقوع اين فاجعه، از دانشجويان با غيرتی که در اين مراسم اعتراضی در نبود «مسئولين با غيرت» شرکت کرده اند تشکر کرد. وی با اشاره به بيانيه شماره يک انجمن اسلامی و تکذيبه ی بسيج و بيانيه اين تشکل عليه انجمن اسلامی متذکر شد که «انجمن اسلامی از مسئولين بسيج دعوت کرده است که در اين مراسم شرکت کنند و ميزان مسئوليت خود در اين حادثه را مشخص سازند. ما با توجه با صحبت های هم اتاقی های اين دو دانشجو، برگه های ثبت نام اين خوابگاه، تابلو سر در اين خوابگاه و مصاحبه ی آقای عليزاده با خبرگزاری مهر گفته بوديم که اين خوابگاه تحت نظارت ستاد اسکان دانشگاه است که مسئوليت آن هم به بسيج محول شده است. به گزارش خبرنامه اميرکبير، رضا عرب در ادامه سخنان خود گفت: «بحث جان دو انسان و پيگيری ظلمی که به اين دو خانواده شده است به گمان ما نه تباينی با ارزش های بسيج دارد و نه بيانگر دشمنی کسی با نظام است. ما فقط خواستار پيگيری حقوقی اين مسئله (که خواست خانواده اين دو دانشجو نيز می باشد) و استعفای مقصر درجه اول اين ماجرا، معاون دانشجويی دانشگاه آقای علويان هستيم. ما خواستار آنيم که رييس دانشگاه هرچه سريع تر توجهی به حل مشکلات ديگر خوابگاه های اين دانشگاه بکند تا جان فرد ديگری را به مخاطره نيانداخته اند.»

وی با ابراز تاسف از اينکه مسئولين دانشگاه در اين مراسم حضور نيافته اند، گفت: «با وجود اينکه فردا روز آخر اين ترم تحصيلی در دانشگاه مازندران است اما پيگيری خود را تا مشخص شدن مقصرين اين حادثه و تامين امنيت باقی خوابگاه ها ادامه خواهيم داد.»