فرق اقدام نرم اردوغان و شعارهای تند ایران، آینده

رضا سلیمانی در یادداشت کوتاه ارسالی خود برای آینده نوشته است:

البته حق با شماست! می دانم آنقدر در مورد فلسطین و اسرائیل در رسانه ملی و دیگر رسانه های داخلی مطلب نوشته می شود که گاهی احساس می کنم در خود غزه هستم یا غزه اصلا در ایران است! آن اخبار را گاه از روی ناچاری و گاه از روی همدلی شنیده و خوانده اید، پس ایرادی نیست که من هم چند کلامی اضافه کنم؟

با خودم فکر می کردم، تقریبا 30 سال است که بطور رسمی علیه اسرائیل و در حمایت از فلسطین شعار ( در این نوشتار به جای هر اقدام نمادین از قبیل راهپیمایی، پرچم سوزی، شعار دادن و... تنها از کلمه "شعار" استفاده شده است) می دهیم. دقیقا شعار. در رادیو و تلویزیون شعار می دهیم، در نشریات شعار می دهیم، در راهپیمایی شعار می دهیم. خیلی از سازندگان شعارها، اصلا به آنها اعتقادی ندارند. بر اساس سیاستی از پیش تعیین شده، می اندیشند و ابتکار می کنند. واقعا با این بحرانی که گریبان نشریات منتقد را گرفته ما را به سیاست چه کار؟! سیاست را بگذاریم کنار، وقت برای سخت فکر کردن بسیار است، ایرادی ندارد کمی هم ساده بیاندیشیم. فکر کنیم شعارهای 30 ساله ی ما از این رو است که بخشی از مردم دنیا تحت ظلم اند، مهمتر اینکه آنها هم کیش ما هستند. مسلمانان مظلومی که هر بار ارتشی دوزخی هرآنچه بدیع است را رویشان امتحان می کند. قرار بود و هست که سیاسی فکر نکنیم و با دیدی انسان گرایانه به مناقشات فلسطین و اسرائیل نگاه کنیم.

در حمله اخیر ارتش اسرائیل به مردم بی پناه و بی دفاع غزه بیش از 1000 نفر کشته و افزون بر 5000 نفر زخمی شدند. ایران با این مسئله طبق منش 3 دهه اخیر برخورد کرد. البته درست هم همین است، قرار نیست که ما با کشور دیگری بخاطر تهاجم به سرزمینی دیگر که هم مرز ما نیز نیست درگیر شویم. شعارهایمان این بار هم شورتر بود و هم تندتر. شعارهایمان بسیار خشن شده بودند؛ به آتش کشیدن کرکره فروشگاه بنتون، حمله به باغ قلهک، تحصن در فرودگاه، راهپیمایی های پی در پی که نتیجه اش چیزی بیش از آن نبود که سال های پیشتر از آن دشت کرده بودیم. چند تیتر، آن هم نه تیتر یک در رسانه های دنیا.

اما سوی دیگر ماجرا، اقدام دیپلماتیک رجب طیب اردوغان بود که تاثیرش در جهان حیرت انگیز بود. ترک ها با اسرائیل ارتباط سیاسی دارند. نه مثل ما شعار داده اند، نه قرار بود اسرائیل را از نقشه دنیا پاک کنند، نه میل دارند هرطور شده خود را در میان کشورهای مسلمان عرب زبان قاطی کنند.

اما اقدام نرم و دیپلماسی موفق نخست وزیرشان در اجلاس داووس قطعا نتیجه ای بیش از شعارهای ساماندهی شده ما داشت. اقدام نرم اردوغان آتشی به جان جنگ طلبان انداخت و نتیجه مثبت اش مستقیم به کیسه فلسطینی ها روانه شد، در حالی که شعارهای ما تا کنون، تنها حس هم دردی دنیا را با دولت آدم کش اسرائیل برانگیخته است.