چهارشنبه 19 فروردین 1388   صفحه اول | درباره ما | گویا


گفت‌وگو نباشد، یا خشونت جای آن می‌آید یا فریبکاری، مصطفی ملکیان

مصطفی ملکیان
ما فقط با گفت‌وگو می‌توانیم از خشونت و فریبکاری رهایی پیدا کنیم. در جامعه هر مساله‌ای از سه راه رفع می‌شود، یکی گفت‌وگوست، یکی خشونت و دیگر فریبکاری. اگر در جامعه گفت‌وگو تعطیل شود دو رقیبی که جای آن را می‌گیرند، خشونت و فریبکاری هستند ... [ادامه مطلب]


بخوانید!
پرخواننده ترین ها

گفتگوی اشپیگل با احمدی‌نژاد: پیام من به اوباما کار و تغییر خیلی بزرگی بود، آفتاب


محمود احمدی‌نژاد اواسط هفته گذشته در مصاحبه با هفته نامه آلمانی «اشپیگل» به سوالات گوناگون این نشریه در موضوعات داخلی، بین‌المللی و به‌ویژه رابطه ایران و آمریکا پاسخ داد.

به گزارش آفتاب، متن کامل مصاحبه منتشر می‌شود.



تبليغات خبرنامه گويا

advertisement@gooya.com 


گزارشگر:
وقت شما عزیز است. من نمی‌خواهم فرصت را از دست بدهم. شروع می‌کنم به اصل مطلب. جناب آقای احمدی‌نژاد جناب عالی چهار بار به آمریکا سفر کرده اید و در دانشگاه کلمبیا سخنرانی فرمودید، چه برداشتی از آمریکا و مردم آمریکا دارید؟

احمدی‌نژاد:
بسم الله الرحمن الرحیم. اللهم عجل لولیک الفرج و العافیة و النصر واجعلنا من خیر اعوانه و انصاره و المستشهدین بین یدیه. به ایران خیلی خوش آمدید. از ملاقات مجدد با شما خوشحال هستم. دو سال قبل گفتگوی مفصلی باهم داشتیم. خیلی طولانی شد. آمریکا را با یک جلسه در دانشگاه نمی‌شود شناخت. فکر می‌کنم راجع به آمریکا حرفهای زیادی هست. دانشگاه کلمبیا هم صحنه خاصی بود. البته ما رفتار رئیس دولت آمریکا را به حساب ملت آمریکا نمی‌گذاریم. همین طور که رفتار دولت آمریکا را به حساب مردم آمریکا نمی‌گذاریم.

در آمریکا اتفاقات بزرگی دارد می‌افتد مردم آمریکا هم مثل مردم سایر نقاط جهان می‌خواهند با بقیه ملتها در برادری، صلح و دوستی زندگی کنند. البته در آمریکا اتفاقات بزرگی دارد می‌افتد. من فکر می‌کنم مردم آمریکا به سرعت به دنبال تحولات بزرگ‌اند، و شرایط همچنان برای آمریکا تغییر خواهد کرد و این تغییرات به نفع همه جهان است؛ یعنی تحولات داخلی آمریکا به سمت مهار قدرت دولت آمریکا حرکت می‌کند و این به نفع همه است؛ به نفع اروپا، آسیا و به نفع خود مردم آمریکا است.

گزارشگر:
رئیس‌جمهور اوباما در سخنرانی به مناسبت عید نوروز خطاب به مردم ایران مطالبی را فرمودند. جناب عالی این سخنان را شنیدید؟

احمدی‌نژاد:
بله.

گزارشگر:
به نظر شما چطور بود؟

احمدی‌نژاد:
به نظرمن صحبتهای ایشان دیگر گوناگونی داشت. بعضی بخشهایش جدید و بعضی بخشهایش جدید نبود. اینکه ایشان جایگاه ملت ایران، تمدن و تاریخ و فرهنگ ملت ایران را مورد احترام قرار داد، چیز خوبی است. اینکه ایشان گفت دنیا باید براساس احترام متقابل وصداقت تعامل بکند، این هم چیزخوبی است. صحبتهای ایشان یک قسمتی هم داشت که داشتن جایگاه در دنیا با تجهیزات هسته‌ای و نیروی نظامی ممکن نیست؛ یعنی می‌شود با روشهای بهتری این کارها را کرد. این حرف ما است و همان حرفی است که ما سالها به دولت آمریکا گفتیم. اتفاقاً ما می‌گوییم دوران قدرت نظامی و استفاده از سلاح در تعاملات انسانی به پایان رسیده است.

ما فکر می‌کنیم همه دولتها از جمله دولت آمریکا باید به این مسئله توجه کنند. ما فکر می‌کنیم 10 هزار کلاهک هسته‌ای در انبارهای آمریکا به درد آمریکا نخواهد خورد. اشتباه بزرگ دولت آقای بوش این بود که می‌خواست همه مسائل را با لشکرکشی حل بکند. می‌بینیم که این جواب نمی‌دهد و در عراق، در افغانستان و در غزه شکست خورد. امروز بشر نیازمند فرهنگ، اندیشه و منطق است و اگر کسی منطق انسانی بالاتری دارد، باید مطرح بکند. دوران امر و نهی کردن به ملتها هم به پایان رسیده است. ما فکر می‌کنیم آقای اوباما با همین مطالبی که در پیام گفته، عمل کند؛ احترام به ملتها، صداقت و پرهیز از به کارگیری نیروی نظامی و سلاح هسته‌ای.

گزارشگر:
به هر حال گذشته متعلق به گذشته است. من می‌خواهم بگویم من چه برداشتی از این سخنرانی داشتم؟ من فکر می‌کنم که آقای اوباما از شروعی جدید صحبت کرده و اینکه می‌خواهد درس بدهد و الان دنیا منتظر این است که ایران تحرکی از خودش نشان بدهد. آیا این تحرک خواهد آمد؟

احمدی‌نژاد:
منظورتان چیست که ایشان شروع جدیدی کرده است؟ یعنی تغییری اتفاق افتاده؟ ما از تغییر استقبال می‌کنیم. منتها باید ببینیم آیا تغییری اتفاق می‌افتد؟

گزارشگر:
ولی آن چیزی بود که دولت ایران بارها در گذشته به دولت بوش انتقاد می‌کرد و اینکه رئیس‌جمهور آمریکا حرکتی تقریباً به شکلی معذرت‌خواهی بکند و برای همکاری با ایران دست دراز بکند.

احمدی‌نژاد:
من که برایتان توضیح دادم و گفتم کجاهایش خوب بود. قسمتهای خوبش را برایتان گفتم. آن جایی هم که باید عمل بشود برایتان گفتم. ما از گفتگو بر اساس اعدالت و احترام استقبال می‌کنیم. این همیشه موضع ما بوده است. ما منتظریم تا ایشان برنامه هایش را اعلام بکند تا آنها را مورد ارزیابی قرار بدهیم. ایشان گفته می‌خواهم برنامه هایم را اعلام بکنم. ما منتظریم. آن وقت می‌شود تغییرات را بهتر ارزیابی کرد. واقعاً شما فکر می‌کنید مشکلات در حد یک بیانیه است؟

گزارشگر:
چه اتفاقی باید بیفتد تا جناب عالی از آقای اوباما برای سفر به تهران دعوت بکنید؟

احمدی‌نژاد:
ما باید منتظر بمانیم ایشان برنامه‌هایشان را اعلام بکنند. ببینیم ایشان می‌خواهند چه کار بکنند. شما می‌دانید که آمریکا خودش رابطه‌اش را با ایران قطع کرده است. فکر کرده‌اند که ایران را تحریم و تنبیه می‌کنند. ما رابطه مان را قطع نکرده‌ایم؛ آنها قطع کرده‌اند. من فکر می‌کنم تکلیف روشن است. ما اعلام کردیم در فضای احترام و عدالت گفتگو می‌کنیم. فکر می‌کنم خیلی روشن است.

گزارشگر:
این گونه به نظر می‌رسد که جنابعالی انتظار دارید که آمریکا حرکت بکند و نشان بدهد که چه می‌خواهد، برای اینکه جهان در انتظار حرکت ایران است.

احمدی‌نژاد:
جهانی که شما می‌گویید کجا است؟ ما چه کار باید بکنیم؟

گزارشگر:
شما می‌توانید مثلاً از آقای اوباما برای سفر به ایران دعوت بکنید. می توانید در جهت تفاهم حرکتی بکنید. در اینجا یکی از بزرگ‌ترین مجله‌های دنیا با شما مصاحبه می‌کند. می‌توانید از این کانال.....

احمدی‌نژاد:
من که پاسخ شما را دادم. دولت آمریکا رابطه اش را یک طرفه با ایران قطع کرده، شما انتظار دارید ما چکار کنیم؟

گزارشگر:
آیا می‌شود از این فرمایش جنابعالی این نتیجه را گرفت که جنابعالی آرزو دارید که این حرکت برعکس بشود؟

احمدی‌نژاد:
منظورتان چیست؟ کدام حرکت برعکس بشود؟

گزارشگر:
جنابعالی فرمودید که آمریکا روابطش را با ما قطع
” من که به ایشان پیام دادم. کار بزرگی بود. شما می‌دانید این کار یعنی چه؛ گام بزرگی بود. “
کرده است. بنابراین می‌شود نتیجه گرفت که آرزو می‌کنید این روابط برقرار بشود.

احمدی‌نژاد:
شما فکر می‌کنید چه باید کرد تا مشکل حل شود؟

گزارشگر:
ما خدمت جنابعالی رسیدیم که از شما بشنویم که چه راهکاری را در نظر دارید و گامهای بعدی چیست؟

پیام من به اوباما کار بزرگی بود
احمدی‌نژاد:
من که به ایشان پیام دادم. کار بزرگی بود. شما می‌دانید این کار یعنی چه؛ گام بزرگی بود.

گزارشگر:
لطفاً پیام را بار دیگر برای خوانندگان ما مطرح کنید.

احمدی‌نژاد:
وقتی ایشان انتخاب شد، من به ایشان پیام دادم و بعضی مطالب را به ایشان گفتم. دلسوزانه بود. ما واقعاً علاقه‌مند بوده و هستیم که ایشان تغییرات اساسی ایجاد بکند. ما اگر بخواهیم مشکل را حل کنیم، باید ریشه مشکل را پیدا بکنیم. ایران نقشی در ایجاد مشکل نداشته. رفتار دولتهای آمریکا مشکل به وجود آورده، اگر این رفتار عوض بشود مشکل حل
می شود. مشکلی نیست.

گزارشگر:
آیا از باز شدن سفارت آمریکا در تهران استقبال می‌کنید؟

احمدی‌نژاد:
ما هنوز درخواست رسمی دریافت نکرده‌ایم. اگر دریافت کنیم، نظرمان را اعلام می‌کنیم. ولی فکر می‌کنم باید مسائل را عمیق‌تر دید. مشکل در صورت مسائل نیست. ما فکر می‌کنیم تغییرات اساسی‌تری باید اتفاق بیفتد. به نفع همه است که تغییرات اتفاق بیافتد. بالاخره دولت آمریکا باید از گذشته درس بگیرد. باید سیاستهایی که منجر به بروز مشکلات شده، تغییر بکند. سیاست در رابطه با اروپا، خاورمیانه، آسیا و آفریقا باید تغییر بکند.

گزارشگر:
آیا ایران هم باید از گذشته درس بگیرد؟

احمدی‌نژاد:
همه باید از گذشته عبرت بگیریم.

گزارشگر:
شما فکر می‌کنید ایران باید چه درسهایی از گذشته بگیرد؟

احمدی‌نژاد:
ما تجربه‌ای که اندوخته‌ایم این است که هیچ وقت مسیری را که دولتهای آمریکا انتخاب کرده‌اند انتخاب نکنیم. اشتباهات بزرگی که آنها مرتکب شده‌اند و دنیا را به این وضعیت رسانده‌اند هیچ کس مرتکب نشود.

شما می‌دانید ما سی سال است که به ناحق و مظلومانه تحت فشاریم. ما کاری نکرده‌ایم و داریم زندگی‌مان را می‌کنیم. استقلالمان را حفظ می‌کنیم. ما مورد هجوم واقع شده‌ایم. هشت سال جنگ، آمریکا و بعضی دولتهای اروپایی از متجاوز حمایت کردند؛ حتی از بمب شیمیایی علیه ما حمایت کردند. ما مظلومانه دفاع کردیم. ما حق کسی را ضایع نکردیم. به زمین کسی تجاوز نکردیم. ما در اروپا و آمریکا نیروی نظامی نداریم. اما اروپا و آمریکا در کنار مرزهای ما نیروی نظامی دارند.

گزارشگر:
این ممکن است باشد، ولی فقط آمریکا نیست که در مرزهای ایران نیروی نظامی دارد. اروپا و آلمان هم دارند. چون بر این باورند که ایران از گروههای تروریستی حمایت می‌کند. شاید اشتباهات فقط مربوط به یک طرف نباشد.

احمدی‌نژاد:
یعنی شما تأیید می‌کنید که آنها نیروی نظامی را برای ایران آورند؟ شما این را می‌گویید؟

گزارشگر:
سؤال را نفهمیدم.

احمدی‌نژاد:
شما می‌گویید که اینها نیروهای نظامی آوردند، چون فکر می‌کنند ایران از تروریست حمایت می‌کنند، یعنی نیروی نظامی را برای ما آورده‌اند؟ اگر این باشد که خیلی بد است.

گزارشگر:
من این را به این شکل نگفتم. در گفتگویی که با هم داشتیم، همواره شنیدم که آمریکا گناهکار است. در حالی که آمریکا بحثهای دیگری را مطرح می‌کند و گناه را طرف دیگر می‌بیند. منظورم این است که آیا ایران گامهای لازم را که مدنظر آمریکاییهاست، برای رفتن به سمت صلح داشته؟

احمدی‌نژاد:
ما هم در افغانستان و هم در عراق کمک کردیم. در شرایطی که در افغانستان و عراق هم کمک کردیم، دولت وقت آمریکا ما را متهم کرد. راستی شما فکر می‌کنید با هجوم نظامی مسئله تروریسم حل می‌شود؟ تروریستها امروز قوی‌ترند یا هشت سال قبل؟ آیا فکر نمی‌کنید روش ناتو و آمریکا اشتباه بوده؟ الان شما نمی‌توانید تأیید نکنید که تروریستها امروز قوی‌ترند. تا جایی که ناتو می‌خواهد با آنها مذاکره کند.

ما از اول گفتیم این روش اشتباه است. امروز هم می‌گوییم. راه مبارزه با تروریست این نیست و این غلط است. منطق ما روشن است. ما قربانی تروریسم هستیم. این ساختمان جانبی جایی است که تروریستها در آن احمدی‌نژاد و نخست وزیر ما را سوزاندند. ما هم به لحاظ منطقی، عقلی و دینی با تروریسم مخالفیم و روش او را قبول نداریم.

گزارشگر:
ما درباره گذشته و اشتباهات آمریکا صحبت کردیم. مایلیم از زبان ریاست جمهوری اسلامی ایران درباره اشتباهات گذشته ایران هم کلامی بشنویم.

احمدی‌نژاد:
شما فکر می‌کنید ایران چه اشتباهی کرده؟ شما بگویید.

گزارشگر:
جنابعالی طلب معذرت‌خواهی می‌کنید به خاطر کودتایی که CIA برای پایان مصدق در ایران کرد. جامعه آمریکا هم در طرف مقابل به خاطر گروگانگیری آمریکا از شما طلب معذرت‌خواهی می‌کند. آیا یک معذرت‌خواهی متقابل مؤثر و منطقی به نظر می‌رسد؟

احمدی‌نژاد:
ما اصلاً کی گفتیم معذرت خواهی بکنند؟ ما دنبال انتقام جویی نیستیم. ما می‌گوییم مسیرشان را اصلاح کنند و معلوم بشود که رفتارشان تغییر کرده است. واقعاً الان شما هیچ نشانه‌ای دال بر تغییر می‌بینید؟ ایشان که هنوز برنامه هایش را اعلام نکرده. گفته من گروهی را نصب کرده‌ام و دارند برای ایران برنامه ریزی می‌کنند.

گزارشگر:
آیا این تغییر نیست که یک رئیس‌جمهور، ایران را جزء محور شرارت می‌نامد و دیگری دست دوستی به سمت ایران دراز می‌کند؟

احمدی‌نژاد:
ببینید، در لحن فعلاً تغییرات مختصری دیده می‌شود. اما اینکه کافی نیست. واقعاً الان شما که در آلمان زندگی می‌کنید احساس می‌کنید، سیاستهای آمریکا نسبت به آلمان عوض شده؟ یعنی قرار است فشار شصت ساله به آلمان برداشته بشود؟ اینکه شصت سال است مردم آلمان دارند به یک عده باج می‌دهند، قرار است عوض بشود؟ ما دوست داریم این بشود و استقبال می‌کنیم.

گزارشگر:
ما بیش از اینکه بخواهیم راجع به آلمان صحبت بکنیم، علاقه‌مند هستیم که با جنابعالی درباره ایران صحبت بکنیم. گامهای بعدی که ایران برای رفتن به سوی آمریکا مد نظر دارد را می‌خواهیم از زبان جنابعالی بشنویم که مشخصاً چه گامهایی مدنظر شماست؟

احمدی‌نژاد:
البته شما می‌دانید که مسائل همه با هم مرتبط است. خب الان سی سال است که آمریکا به اروپا فشار می‌آورد برای اینکه رابطه شان را با ایران تنظیم نکنند. این را همه سیاستمداران اروپایی به صراحت به ما می‌گویند و می‌گویند که ما تحت فشار آمریکا هستیم.

گزارشگر:
آقای شرودر هم که بار قبل اینجا بودند، این را گفتند.

احمدی‌نژاد:
” برای باز شدن سفارت آمریکا در تهران ما هنوز درخواست رسمی دریافت نکرده‌ایم. اگر دریافت کنیم، نظرمان را اعلام می‌کنیم. “

بله همه می‌گویند. ایشان به صراحت می‌گفت. خب آیا قرار است این تغییری بکند؟ این مربوط به ایران است؟ ما دوست داریم این اتفاق بیفتد. ما فکر می‌کنیم تغییر واقعی به نفع همه و بیش از همه به نفع آمریکا است. برای اینکه آمریکا الان در دنیا موقعیت خوبی ندارد. هیچ کسی به سیاستهای آمریکا اعتماد ندارد.

گزارشگر:
با کمال احترام به شما جناب آقای احمدی‌نژاد عنوان بکنم که وجهه آمریکا در زمان جورج بوش در جهان به بدی گرایید. ولی وجهه ایران هم در زمان ریاست جمهوری شما در جهان وجهه بدتری شد.

وجهه ایران در جهان در دوره من بدتر نشد
احمدی‌نژاد:
در کجا؟ وجهۀ ایران پیش کی بد شد. پیش دولتها یا پیش ملتها؟ پیش کدام دولتها و ملتها؟ من در دورۀ سه ساله به بیش از شصت کشور سفر کردم و از سوی هم مردم و هم مسئولین استقبال گسترده شد. 118 کشور عدم تعهد از ایران حمایت کردند. قبول دارم وجهۀ ما پیش دولتمردان آمریکا و بعضی دولتهای اروپایی وجهه خوبی نیست. اشکال به آنها بر می‌گردد. اما تمام ملتها از دولت قبلی آمریکا بدشان می‌آمد.

گزارشگر:
هنگامی که جنابعالی در دانشگاه کلمبیا سخنرانی کردید، آقای اوباما که آن زمان هنوز نامزد بود، سخنرانی شما را نفرت‌انگیز خواند. آیا شما اصولآً همکاری با چنین شخصی را ممکن می‌دانید؟

احمدی‌نژاد:
من نشنیدم که ایشان چنین اظهار نظری کرده باشد و من وضع فعلی ایشان را نگاه می‌کنم و به گذشته ها کاری ندارم. منتظرم ببینم ایشان چه کار می‌کند. اگر واقعاً ایشان صادقانه تغییراتی بدهد، ما حتماً استقبال می‌کنیم. منتظریم.

گزارشگر:
شما همواره از تردید صحبت می‌کنید. پرسیدید آیا ما تغییری در [سیاستهای] ایشان در سطح آمریکا می‌بینیم؟ پاسخ ما هم مثبت است. چرا به آقای اوباما یک شانس نمی‌دهید؟ یک امکان نمی‌دهید و به سمت او حرکت نمی‌کنید؟

احمدی‌نژاد:
شانس داده‌ایم. بیش از این؟ من به ایشان پیام دادم. فکر نمی‌کنید این کار بزرگی بود؟ کار خیلی بزرگی بود. این بعد از سی سال اولین بار اتفاق افتاد. کار بزرگی بود. بعد هم گفتیم منتظر تغییرات ایشان هستیم. همیشه هم با احترام صحبت کردیم. البته راجع به آقای بوش هم با احترام صحبت کردیم، اما ما واقع بین هستیم و منتظریم تغییرات واقعی اتفاق بیفتد.

برای وقوع این اتفاق کمک هم می‌کنیم، حاضریم کمک کنیم که این رفتار اشتباه در افغانستان اصلاح بشود. بگذارید یک مثال برایتان بزنم.

گزارشگر:
به طور دقیق چگونه؟

احمدی‌نژاد:
ببینید، اعلام شد در افغانستان تا امروز بیش از 250 میلیارد دلار هزینه نظامی شده است. افغانستان بیست میلیون جمعیت دارد، به هر نفر چه‌قدر می‌رسد؟ حساب کنید. به هر نفر بیش از ده هزار دلار می‌رسد. هر خانواده در افغانستان پنج نفر هستند که پنجاه هزار دلار می‌شود. با این پول می‌شد برای تمام مردم افغانستان کارخانه بسازیم. می‌شد تمام راههای افغانستان را بسازیم. تمام مزارع را آباد کنیم. دانشگاهها، مدرسه ها و بیمارستانها را بسازیم. خب اگر اینها ساخته می‌شد، آیا جایی برای تروریست در افغانستان باقی می‌ماند؟

ما می‌گوییم روش اشتباه است. با این روش نمی‌شود تروریسم را ریشه کن کرد. ضمن اینکه باور ما این است که دستگاههای اطلاعاتی آمریکا می‌دانند تروریستها در کجاها آموزش می‌بینند و چه کسانی آنها را پشتیبانی مالی می‌کنند. باید کار را در سرچشمه حل کرد و ریشه مشکل را خشکاند، نه اینکه با شاخه ها مقابله کرد. جواب نمی‌دهد.

ما این را دلسوزانه می‌گوییم و هشت سال است که می‌گوییم. اگر گوش بدهند، به نفعشان است. اگر گوش ندهند ما کاری نداریم. ما نگاه می‌کنیم. ما از اینکه آدمها کشته می‌شوند، دلمان می‌سوزد. فرق نمی‌کند چه کسی کشته بشود؛ چه مردم افغانستان چه نیروهای نظامی‌ای که آمده‌اند. مشکل، راه حل آسان و انسانی دارد نه راه حل نظامی. این حرف، حرف منطقی است. این به نفع ناتو است. من نمی‌دانم چرا سران ناتو این منطق روشن را درک نمی‌کنند، ما دوست داریم در منطقه امنیت باشد. ناامنی به ضرر ما است. ما دوست داریم همه جا کاملاً آرام باشد. کمک می‌کنیم. اما برداشت سران ناتو از منطقه ما غلط است. من همین جا به شما می‌گویم. سیاست جدید آقای اوباما در رابطه با افغانستان سیاست غلطی است. این را دلسوزانه می‌گوییم. اینها منطقه و مردم را نمی‌شناسند.

مشکل افغانستان افزایش نیروهای نظامی نیست. باید میدان بدهیم که سطح زندگی مردم افغانستان بالا برود والا چند تا از این 250 میلیارد دلارها هزینه خواهد شد و نتیجه‌ای هم ندارد. روش غلط است. من به عنوان یک معلم به شما می‌گویم. این روش غلط است. خب، حال دائماً نیروی نظامی بیشتر بشود، مشکل پیچیده‌تر می‌شود. این همه در شمال پاکستان بمباران شد، مسئله درست شد؟ ما باید بافت مردم منطقه را بشناسیم، به مردم احترام بگذاریم و کمک کنیم که مردم خودشان [کشورشان را] اداره کنند. تا زمانی که از چند هزار کیلومتر از آن طرف‌تر بیایند و بخواهند مسائل را حل کنند، مسائل حل نمی‌شود. ما دلمان می‌سوزد. اگر آن 250 میلیارد دلار در خود آمریکا خرج شده بود، بخشی از بیکاریها حل شده بود. شاید بحران اقتصادی هم درست نمی‌شد.

گزارشگر:
پس بهترین راهکار این است که آمریکا از منطقه رخت بربندد، از افغانستان و عراق؟ این بهترین راهکار است؟

احمدی‌نژاد:
باید برنامه داشته باشند. یکی از آنها این است. در کنار این باید به مردم میدان بدهند، به آنها احترام بگذارند، به دولت محلی احترام بگذارند و فرصتها را به دولت محلی بدهند. باید در کنارش ده کار انجام بدهند. یک برنامه لازم دارد. فقط با نیروی نظامی نمی‌شود مسئله را حل کرد. شما می‌دانید که تولید مواد مخدر در دوره حضور ناتو پنج برابر شده است؟ مواد مخدر مردم را می‌کشد. چند هزار نفر در جهان به خاطر مواد مخدر دارند از دنیا می‌روند؟ خود ما در مبارزه با مواد مخدر تا الان بیش 3 هزار و 300 کشته داده‌ایم. نیروهای انتظامی ما کشته داده‌اند برای اینکه جلویش را بگیریم. از روزی که نیروهای انگلیسی به این منطقه تولید مواد مخدر آمده‌اند، مواد مخدر بیش از پنج برابر تولید شده است. یک جای کار اشکال دارد.

گزارشگر:
چگونه می‌خواهید از بازگشت طالبان به قدرت بدون یک عنصر نظامی جلوگیری کنید؟

رئیس‌ جمهور:
با مردم؛ مردم باید حاکم بشوند. آنجا مردم افغانستان نادیده گرفته شده‌اند.

گزارشگر:
فقط با کمکهای اقتصادی؟

احمدی‌نژاد:
نه. عرض کردم. یک برنامه است. ما باید به مردم احترام بگذاریم. باید برای افغانستان روند سیاسی روشنی طراحی بشود. باید در این هفت سال کارها به دولت منتقل می‌شد. رئیس‌جمهور افغانستان به من گفت نمی‌گذارند ما کارها را انجام بدهیم. البته در مصاحبه هم اعلام کرد. اینها مسئله را حل نمی‌کند.

گزارشگر:
جناب آقای احمدی‌نژاد شما می‌فرمایید آمریکا راهکار دیگری برگزیند، مردم را جدی بگیرد، به آنها احترام بگذارد و با آنها همکاری بکند. آمریکا هم همین را می‌خواهد. گام مشخصی را که ایران در این مسیر عنوان و پیشنهاد می‌کند چیست؟ همان‌طوری که ما می‌خواستیم گام مشخصی برای رسیدن به همکاری با آمریکا از زبان جناب‌عالی بشنویم، در اینجا هم از راه مشخص و معین برای رسیدن به این هدف می‌خواهیم استفاده کنیم.

احمدی‌نژاد:
در این مصاحبه ظرفیت این که ما جزئیات طرح خودمان را راجع به افغانستان مطرح کنیم وجود ندارد، ولی این روش اشتباه است. گام اول این است که بپذیرند که مسیرشان اشتباه است. این مسئله که وضع را بهتر نکرده است.

گزارشگر:
من فکر می‌کنم به این باور رسیده‌اند که این راه اشتباه است. به همین دلیل است که آمریکا و اروپا در پی راهکار جدیدی برای رسیدن به یک مسیر جدید هستند و از این راه است که آمریکا و اروپا این را عنوان کرده اند که دنبال راهکار جدیدی هستند و مایلند بدانند ایران در این مسیر چه همکاری‌ای می‌تواند بکند؟ سؤال این است که ایران چه روندی را می‌تواند شروع کند و چه گامهای مشخصی را می‌تواند برای رسیدن به هدفهایی که آن بخش از جهان امروز که مایل به تغییر در این راستاست با هم داستان او شود، بردارد؟

احمدی‌نژاد:
من فکر می‌کنم راه این درخواست مجاری دیپلماتیک است، چون شما که نمایندگان ناتو نیستید. شما یک نشریه هستید. ما داریم با هم گفتگو می‌کنیم. هر موقع از مجاری دیپلماتیک درخواست کردند، ما پیشنهادهایمان را می‌دهیم.

گزارشگر:
مصاحبه با یک روزنامه در این سطح همواره راهکار خوبی است که از شرّ کانالهای دیپلماتیک رها بشوید.

احمدی‌نژاد:
بعضی مواقع درست است.

گزارشگر:
پس چرا این در ایران مسئله به این بزرگی است، اگر نماینده آمریکا در افغانستان، آقای هالبروک و معاون محترم وزیر امور خارجه ایران با هم دست دادند. این دست دادن چرا این قدر مسئله است. اگر همکاری در این راستا مد نظر است؟

رئیس‌ جمهور:
ما فکر می‌کنیم اینها چیزهای مهمی نیست. دست دادن و احوالپرسی چیز مهمی نیست. مهم این است که سیاستها را عوض کنیم و واقعاً تصمیم جدی بر اصلاح داشته باشیم.

گزارشگر:
جناب آقای احمدی‌نژاد قبل از اینکه به دیگر مقوله‌ها برویم، در مورد افغانستان یک سؤال دارم و آن اینکه آمریکایی بین طالبان خوب و طالبان بد فرق می‌گذارد. آیا این اندیشه در ایران هم جایگاه خودش را دارد؟

احمدی‌نژاد:
من هنوز راجع به این حرف قضاوتی ندارم. نمی‌دانم منظورشان چیست؟ آیا در حل مسئله دچار مشکل شده‌اند؟ این حرف، حرف مبهمی است. اما یادتان باشد افزایش نیروهای نظامی مسئله افغانستان را حل نمی‌کند. چون ما با شما دوست هستیم و آلمانی‌ها را هم دوست داریم. راه حل مشکل، نظامی نیست. ما از این وضع ناراحتیم و دوست داریم اصلاح بشود.

یادتان باشد مردم افغانستان با ایران روابط عمیق تاریخی عاطفی و قلبی دارند. الان نزدیک به سه میلیون افغانی در ایران زندگی می‌کنند. ما از آسیب دیدن انسانها در همه جهان متأثریم و به طور طبیعی در افغانستان متأثرتریم. ما از اینکه نیروهای ناتو هم کشته می‌شوند متأثریم. فکر می‌کنیم باید مسئولین سیاسی آمریکا و اروپا دستگاه ذهنی خودشان را تغییر بدهند. باید فضایشان را عوض کنند. بعد مسائل حل می‌شود.

گزارشگر:
من با نگرانی اندکی از فرمایش جناب‌عالی اینجور برداشت می‌کنم که فقط آمریکا و دیگران باید در دیدگاههای خود تصحیح داشته باشند. ایران چنین تصحیحی را لازم ندارد و می‌تواند در سیاستهای قبلی خودش بماند؟

احمدی‌نژاد:
نه، هر کس با منطق چیزی را به ما بگوید، می‌پذیریم. حتماً می‌پذیریم. ما در عراق با آمریکایی‌ها مذاکره و به روند سیاسی عراق کمک کردیم. با اینکه در آن زمان سیاست قطعی ما عدم گفتگو با آمریکا بود، اما تغییر دادیم و در چارچوب یک منطق روشن گفتگو و کمک کردیم. من برای آقای اوباما پیام دادم. این یک تغییر بزرگ نیست؟ خیلی بزرگ است.

گزارشگر:
یک سؤال در رابطه با آمریکا دارم، بعد قول می‌دهم در این مورد دیگر سؤالی نکنم.

مسئله آمریکا و ایران مهم ترین مسأله دنیا است
احمدی‌نژاد:
البته من این را درک می‌کنم که مسئله آمریکا و ایران مهم ترین مسأله دنیا است. این را می‌فهمم و به شما حق می‌دهم که حساس باشید، چون بالاخره امروز مهم ترین مسئله دنیا، رابطه ایران و آمریکا است. بسیاری از مسائل متأثر از این رابطه است. من این را متوجه می‌شوم؛ بنابراین از اینکه شما سؤال می‌کنید، ناراحت نمی‌شوم....

گزارشگر:
سؤالی که من دارم، برمی‌گردد به همان دست دادنی که از آن صحبت شد. بدون توجه به اینکه این دست دادن انجام شده ، یا نه، بحث درباره آن، این بیم را در من ایجاد می‌کند که سمبلیک می‌شود این طور برداشت کرد که شاید خندق ایجاد شده بین دو کشور آن قدر عمیق باشد که دیگر قابل پر کردن نیست، آیا شما هم این بیم را دارید؟

احمدی‌نژاد:
البته شما انتظار داشته باشید مسائلی که طی 60 سال ایجاد شده، ظرف یکی دو روز به طور کامل برطرف بشود. ما نه سختگیر هستیم و نه ساده اندیش، بلکه واقع بین و علاقه مند هستیم.

گزارشگر:
اگر نیروهای آمریکایی مستقر در عراق سریع از آن کشور بروند، وضع امنیتی در کشور به سرعت رو به وخامت خواهد گذاشت. جناب آقای احمدی‌نژاد چه جور عراقی را مدنظرشان است؟ عراقی متحد و یکپارچه یا سه تکه شده یا بعضاً یک جمهوری اسلامی عراق؟ آیا اگر اوضاع خلی بحرانی شود، نیروهای نظامی خود را به آنجا گسیل خواهید داشت که برای دفاع از امنیت همت گمارند؟

احمدی‌نژاد:
ما فکر می‌کنیم مردم عراق قادر هستند که امنیت خودشان را حفظ و از خودشان دفاع کنند. مردم عراق چند هزار سال سابقه تمدنی دارند و مردم با فرهنگی هستند. هرچیزی که مردم عراق انتخاب بکنند، مورد حمایت ماست. اما عراقی متحد، مستقل و مقتدر به نفع همه است. ما استقبال می کنیم. به نفع ما و به نفع کل منطقه است.

گزارشگر:
آیا رئیس‌جمهور آمریکا اوباما و سهم او برای همکاری برای ثبات بیشتر در عراق موثر خواهد بود؟

احمدی‌نژاد:
حتماً موثر است. اگر درست عمل بکنند، حتماً مؤثر است. مهم این است که ما به مردم احترام بگذاریم، حق آنها را به رسمیت بشناسیم و بپذیریم که عراق کشوری مستقل است و مردم عراق انسان هستند و می فهمند و حق دارند سرنوشت خودشان را تعیین کنند.

گزارشگر:
از نظر آمریکاییها یکی از مؤلفه های این ثبات این است که ایران در آنجا از حمایت از واحدهای شبه نظامی شیعه در عراق آن جوری که سازمانهای اطلاعاتی آمریکا گزارش می‌دهند [دست بردارد].

احمدی‌نژاد:
گزارش سازمانهای اطلاعاتی آمریکا برای ما اعتباری ندارد، چون عراق را اشغال کرده‌اند. آنها مسئول امنیت عراق هستند. قبلاً این اشتباه را می‌کردند که ضعف خودشان را متوجه دیگران می‌کردند و این مسئله مشکل را حل نمی‌کند. باید اشتباهات خودشان را جبران کنند. از روزی که به مردم عراق احترام گذاشتند وضعشان بهتر شد. ما بهترین رابطه سیاسی را با دولت عراق داریم و امنیت و استقلال عراق بیش از همه به نفع ایران است. بنابراین، ما جدیت داریم که امنیت در عراق کامل بشود.ما کاملاً از دولت عراق حمایت می‌کنیم. سیاست ما کاملاً روشن است.

گزارشگر:
جناب آقای احمدی‌نژاد، شما فرموده‌اید که امروز بخش اعظمی از جهان هم داستان و طرفدار شما است. با اجازه می‌خواهم عنوان بکنم که در یک مورد این گونه نیست و آن هم در رابطه با مسائل اتمی است. طبق قطعنامه سازمان ملل متحد از شما خواسته شده که از غنی سازی اورانیوم دست بردارید. چرا با یک هیئت مدیره جدید مسئول راهکار جدیدی در نظر نمی‌گیرید برای اینکه گامی در این جهت بردارید؟

احمدی‌نژاد:
منظورتان از هیئت مدیره جدید چیست؟

گزارشگر:
راهکارهایی که آقای البرداعی عنوان کردند، این است که به طور سمبلیک برای مدتی از غنی‌سازی دست بردارید.

احمدی‌نژاد:
فکر می‌کنم این بحثها دیگر کهنه شده و دورانش گذشته است. 118 کشور عضو عدم تعهد به طور یکپارچه از حق ایران حمایت کردند و 57 کشور عضو کنفرانس اسلامی هم همین کار راکردند و هشت کشور عضو دی هشت ، پانزده کشور عضو پانزده و ده کشور عضو اکو نیز همین کار را کردند. اگر مشترکات آنها را کنار بگذاریم، تقریباً 140 کشور می‌شوند.

شما می‌دانید در نظرسنجیهای علمی در آمریکا هم 75 درصد مردم آمریکا حق را به ملت ایران دادند. این چیزی است که در گزارش‌های رسمی دولت آمریکا وجود دارد. ما هیچ وقت چند دولت را همه دنیا نمی‌دانیم. اتفاقاً یکی از چیزهایی که باید عوض شود، همین نگاه است. تا زمانی که چهار پنج کشورخودشان بمب اتم دارند و هر روز دارند می‌سازند و دیگران را از انرژی صلح امیز هم محدود می‌کنند، مسائل حل نمی‌شود.

گزارشگر:
جنابعالی با عنوان کردن نام کشورهای گوناگون فرمودید که چند کشور مهم دنیا شما را محبوب می‌دانند و از شما حمایت می‌کنند و طرفدار شما هستند. می‌خواهم عنوان بکنم که هیچ مسئولی در ایتالیا آماده گفتگو با جنابعالی نبود و به اروپا هم سفر نکردید، چون کسی در اروپا آماده نبود که با جنابعالی صحبت بکند و طرفدار شما نبود و در کمال صداقت باید عنوان کرد که در شورای امنیت سازمان ملل متحد نیز سیاست هسته‌ای شما را محکوم کردند. اینها را هم باید در کنار آنها دید.

احمدی‌نژاد:
ما حتماً اینها را می‌بینیم، ولی می‌گوییم اینها همه دنیا نیستند. چرا شما خیال می‌کنید اروپا همه دنیاست. من هیچ وقت وقت نمی‌خواستم با مسئولین ایتالیا دیدار کنم و متقاضی نبودم. چرا شما فکر می‌کنید اروپا مرکز دنیاست؟ مردم افریقا ، آسیا و آمریکای جنوبی هم انسان هستند و این از چیزهایی است که باید عوض شود.

گزارشگر:
اما در شورای امنیت سازمان ملل متحد روسیه و چین هم نشسته‌اند و آنها از دوستان شما هستند. با وجود این به تحریم رأی دادند.

احمدی‌نژاد:
دو نکته را من به شما بگویم. یک نکته حقوقی و یک نکته سیاسی است. تقریباً ده عضو شورای امنیت به ما گفته‌اند که ما تحت فشارهای شدید آمریکا و انگلیس رأی دادیم. بسیاری از آنها در همین اتاق گفته‌اند و صدای آنها هم ضبط شده و رأیی که تحت فشار باشند از نظر حقوقی چه ارزشی دارد؟ ما رأی آنها را فاقد ارزش حقوقی می‌دانیم، اما به لحاظ سیاسی هم فکر می‌کنیم که این طور نمی‌شود دنیا را اداره کرد. باید به همه ملتها احترام گذاشت. اگر چیزی خوب است همه باید داشته باشند و اگر بد است، هیچ کس نداشته باشد. آیا می‌شود که آمریکا ده هزار کلاهک هسته‌ای داشته باشد و آلمان چیزی نداشته باشد و حتی ما انرژی صلح آمیز هم نداشته باشیم؟ این چیزی است که باید عوض شود. اگر چیزی خوب است، برای همه و اگر بد است، برای هیچ کس. منطق ما خیلی روشن است و برای همه ملتها یکسان باشد.

همه ملتها محترم‌اند. ببینید این مناسبات شورای امنیت و حق وتو مربوط به جنگ جهانی دوم است. از کجا آمده؟ از جنگ جهانی دوم آمده است. جنگ جهانی تمام شد. مگر اینها تا ابد باید بر ملتها حاکم باشند؟ امپراتور جهان باشند؟ جنگ جهانی دوم تمام شد. 60 سال از جنگ دوم گذشت. دنیا به مناسبات جدید نیاز دارد. شورای امنیت و حق وتو باید عوض شود یا گسترش پیدا کند یا حذف شود. هیچ کس نباید خود را آقای دنیا بداند و زور بگوید. دوره این حرفها تمام شده است.

گزارشگر:
در شورای امنیت هندوستان و کشورهای آفریقایی هستند، آیا ایران هم مایل است که عضو شورای امنیت بشود؟

احمدی‌نژاد:
اگر شرایط عادلانه باشد بله. ما این سیستمی را که سه چهار کشور خودشان را آقای دنیا بدانند، قبول نداریم و به رسمیت نمی‌شناسیم. کارآیی هم ندارد و تمام شده است. باید چشمانشان را بازکنند و دنیا را ببینند. دنیا عوض شده و این مقررات مربوط به 60 سال قبل است. امروز دنیا چیز دیگری است. از نظر سیاسی هم باید عوض کنند.

گزارشگر:
یک بار دیگر به مسئله غنی سازی اورانیوم برگردم. برداشت شما این است که جهان، سازمان ملل متحد و آژانس باید از این نکته پرهیز کنند که از شما توقف غنی سازی را بخواهند؟

احمدی‌نژاد:
فکر می‌کنم خودشان هم به این نتیجه رسیده‌اند. بگذارید مطلبی را به شما بگویم. اگر کشوری عضو یک سازمان بین الملل می‌شود، فقط باید تکلیف انجام بدهد یا اینکه حقی هم دارد؟ سازمان انرژی اتمی گزارشی بدهد که تا الان چه کمکی به ما کرده است؟ همه دستورهای آمریکا را اجرا کرده. ما برای چه عضو آن شده ایم؟ عضو شده‌ایم که از انرژی هسته‌ای استفاده کنیم. آنها چه کمکی به ما کرده‌اند؟ فناوری یا علمش را داده‌اند؟ نداده‌اند. درحالیکه در اساسنامه موظف بوده‌اند که کمک بدهند ولی همیشه مزاحم ما بوده‌اند به ما می‌گویند حالا که عضو شده‌ای و می خواهی هسته‌ای داشته باشی برو آمریکا را راضی کن. ما اگر می خواستیم آمریکا را راضی کنیم، چرا عضو آژانس شده ایم؟ این آژانس چه خاصیتی دارد؟

گزارشگر:
جناب احمدی‌نژاد ما برای جنابعالی و ملت ایران احترام قائلیم. می‌خواهیم عنوان بکنم که این عدم اطمینان به ایران بی‌خود نیست. ایران در طول سالها به مخفی‌کاری و پنهان‌کاری در این راستا اقدام کرده و به این دلیل است که این سوء ظن به وجود آمده است؟

احمدی‌نژاد:
کجا ما پنهان کاری کرده‌ایم؟ این دروغی بزرگ است. ما بیشترین همکاری را با آژانس داشته‌ایم. من از شما سؤال می‌کنم، مگر آژانس درست نشد که آمریکا و شوروی و انگلیس و فرانسه را خلع سلاح بکند؟ یک گزارش بدهد که چه کسی را خلع سلاح کرده؟ آنها بمب اتم دارند، ما نگران هستیم و به آنها بی اعتقاد هستیم.آنها ده هزار کلاهک دارند.

گزارشگر:
آقای احمدی‌نژاد این طور که جنابعالی عنوان می‌فرمایید، پس روشن کنید که اسراییل و آمریکا بمب اتم دارند و ما را محاصره کرده‌اند، پس ما هم می‌خواهیم داشته باشیم و آیا این طور است؟

احمدی‌نژاد:
ما چنین حرفی را نمی‌زنیم. ما می‌گوییم مأموریت آژانس خلع سلاح آنها بوده است. چه کسی خطرناک است؟ به چه کسی باید بی اعتماد باشد؟ به ما که تا حالا چندهزار صفحه گزارش داده‌ایم و چندهزار روز بازدید کرده‌اند و تأسیسات ما زیر دوربین است یا آنها که مخفیانه بمب دارند و عضو آژانس نیستند؟ مسیر را اشتباه گرفته‌اند.

اجازه بدهید من دو مطلب را به شما بگویم و تمام کنم. تا عدالت نباشد مسائل حل نمی‌شود. دنیا را با معیارهای دوگانه نمی‌شود اداره کرد. این اشتباه بزرگ آقای بوش بود. تکرار آن چه فایده‌ای دارد؟ در حالی که آن اشتباه شکست خورد. بنابراین ما فکر می‌کنیم کسی دیگر نباید این اشتباهات را تکرار کند. ما گفتیم در شرایط عادلانه و برابر تعامل می‌کنیم. این یک نکته.

نکته دوم اینکه من فکر می‌کنم آقای اوباما بیشترین مشکل را داخل آمریکا دارد. دو سه گروه حتماً نمی‌گذارند که ایشان کاری انجام بدهد؛ یکی از آنها صهیونیستها هستند. حیات صهیونیستها در جنگ و تشنج است. زندگی آنها در نفرت است. آنها نمی‌گذارند. گروه دوم جنگ طلبها و کسانی هستند که ثروتشان را از جنگ به دست می‌آروند. اینها مسائلی است که همه می‌دانند. بچه‌های مدرسه‌ای هم می‌دانند، شما که رسانه‌ای هستید حتماً می‌دانید. اینها چیزهایی است که پشت صحنه آمریکاست.

گروه سوم آدمهای بدخواه، بدبین و شاید بشود بگوییم قدرت‌طلب هستند. من فکر می‌کنم بیشترین مشکل ایشان آنجاست نه اینجا. ایشان در یک تناقض در حال حرکت است. از یک طرف آمریکا به ایران نیاز دارد و باید رابطه اش را با ایران اصلاح کند. از یک طرف هم تحت فشارهای گوناگون است. من فکر می‌کنم تصمیمات شجاعانه لازم است.

گزارشگر:
از جمله باورهایی که قبل از انتخابات اخیر آمریکا در ایران وجود داشت، این بود که هیچ وقت در آمریکا یک سیاه پوست انتخاب نخواهدشد، حالا انتخاب شده آیا باورهای دیگر هم نمی‌توانند به همین میزان اشتباه باشند.

بعید است اجازه بدهند اوباما رییس جمهور شود [+]
ما فکر نمی‌کنیم اجازه دهند آقای اوباما در آمریکا رئیس جمهور شود [+]

احمدی‌نژاد:
نه چنین باوری به این شکلی که شما می‌گویید نبود. مردم مطمئن بودند که طراحی جدیدی در کار است. ما امیدواریم که تغییرات، تغییرات اساسی باشد و به تغییر رنگها منحصر نشود و واقعی باشد و ما استقبال می‌کنیم و فکر می‌کنیم به نفع همه است. امروز دنیا نیاز به تعامل برپایه عدالت دارد. من بر عدالت تأکید می‌کنم. عدالت به نفع همه است؛ به نفع آمریکا، اروپا، آسیا و افریقا. بدون عدالت امکان حل مسائل وجود ندارد.

گزارشگر:
جناب احمدی‌نژاد، جنابعالی از ملت فلسطین حمایت می‌کنید. اگر اکثر فلسطینی‌ها راهکار دو کشور را به رسمیت بشناسند، باز هم شما به آنها اجازه خواهید داد که این راه را بروند؟

احمدی‌نژاد:
ما از حقوق پایه ملت فلسطین حمایت می‌کنیم. پیشنهادمان هم این بود که در رفراندوم آزاد مردم فلسطین خودشان انتخاب کنند. به نظر شما جالب نیست که بعضی دولتهای اروپایی و آمریکا از دولت اشغالگر و جعلی صهیونیست با همه وجود حمایت می‌کنند، اما ایران را محکوم می‌کنند که چرا از ملت فلسطین که در خانه خودش هست، حمایت می‌کند؟ این تبعیض نیست؟ آیا با این مدل می‌شود دنیا را اداره کرد؟ اینجا همان چیزهایی است که باید عوض بشود؛ تغییرات واقعی.

گزارشگر:
خیلی متشکرم که شما این مطلب را عنوان کردید. دو سؤال را مطرح می‌کنم که در رابطه با آلمان است و به شکلی با مطلبی که شما عنوان کردید، مربوط است. در رابطه با فلسطین، آیا حق حیات مردم فلسطین برای شما مهم است یا مسئله شما بیشتر این است که اسرائیل را از صحنه روزگار محو کنید؟ اینجا یک بار دیگر از شما می‌خواهیم که به روشنی بفرمایید که محو اسرائیل مدنظر شماست.

احمدی‌نژاد:
فکر می‌کنیم که باید اجازه بدهیم ملت فلسطین خودش تصمیم بگیرد. ما فکر می‌کنیم که همه اینها یک مفهوم است. ملت فلسطین اگر تصمیم بگیرد، همه باید تبعیت کنند.

بگذارید با شما شوخی کنم. چرا اینقدر شلوغ کاری کردید که این قدر در دنیا مشکل ایجاد شد؟ رژیم صهیونیستی زاییده جنگ دوم جهانی است. چه ربطی به ملت فلسطین و خاورمیانه دارد؟ فکر می‌کنم که باید مسائل را ریشه‌ای حل کرد. اگر به ریشه ها توجه نکنیم، مسائل حل نمی‌شود.

گزارشگر:
حل ریشه‌ای مطلب به معنی محو اسرائیل و دولت صهیونیستی است؟

احمدی‌نژاد:
به معنای احقاق حقوق ملت فلسطین است. اجازه بدهیم ملت فلسطین تصمیم بگیرد. این روح منشور ملل متحد است. فکر می‌کنم که این به نفع همه است، به نفع اروپا، آلمان و حتی آمریکاست. شما قرار بود راجع به آلمان سؤال کنید؟

گزارشگر:
سؤال مربوط به آلمان هم هست. برای آلمان خیلی مهم است که ما این را بدانیم و پرسش آقای برنارد حیاتی است که آیا ایران به دنبال محو اسرائیل است یا نه؟ برای مردم و دولت آلمان بسیار مهم است که این گفته که «اسرائیل باید محو شود»، درست است یا نه؟

احمدی‌نژاد:
من از شما یک سؤال می‌کنم. شما فکر می‌کنید مردم آلمان طرفدار رژیم صهیونیستی هستند؟ اجازه می‌دهید یک رفراندوم در آلمان برگزار کنیم؟ آن گاه خواهید دید که مردم آلمان از رژیم صهیونیستی به شدت متنفرند.

اجازه دهید یک سؤال دیگر بکنم. این جنایتی که رژیم صهیونیستی در غزه کرد، اگر یک صدم آن علیه یکی از کشورهای اروپایی می‌شد، کشورهای اروپایی همین طور عکس العمل نشان می‌دادند؟

راستی! دولتهای اروپایی چرا این قدر از رژیم صهیونیستی حمایت می‌کنند؟ چرا؟ برای شما که روشن است. یک بار تشریح کردم. این مسئله‌ای تاریخی و سیاسی است. چرا گوشه‌ای از آن را مطرح می‌کنید؟ اصل آن را حل کنید. اصل آن هم در دست اروپاییان و آمریکاییها است. همان طور که آن را درست کرده‌اند، مسئله را حل کنند. با همان مقدماتی که این رژیم را درست کرده‌اند، با همان مقدمات هم آن را جمع و تمام کنند. راه آن هم روشن است.

بپذیرند که ملت فلسطین رفراندوم کند. سیاستمداران مدعی دموکراسی بپذیرند که ملت فلسطین رفراندوم آزاد برگزار کند. قبول کنید که به نفع همه و به خصوص آلمان است. حداقل آن این است که مردم دیگر به این رژیم مالیات نمی‌دهند. پول مردم را نمی‌گیرند و به این رژیم بدهند تا آدم بکشد و جوانان را تحقیر نمی‌کنند که پدران شما آدم کش بوده‌اند. به نفع همه است. هرچه این ]رژیم[ آدم می‌کشد، وضع بدتر می‌شود. بس است دیگر. شصت سال آدم کشته اند، دیگر بس است.

گزارشگر:
برایتان یک CD از جنایتهای هولوکاست فرستادم، آنها را ملاحظه فرمودید؟

احمدی‌نژاد:
بله، نخواستم پاسخ شما را بدهم. فکر می‌کنم مسئله هولوکاست برای مردم آلمان خیلی روشن است. مسئله با چند تصویر و عکس و... حل نمی‌شود. مسئله ریشه‌ای‌تر از این حرفهاست. اصل موضوع باید حل بشود.

گزارشگر:
آیا پیامی برای خانم مرکل، صدراعظم آلمان، دارید؟

احمدی‌نژاد:
یک بار به ایشان پیام داده ام.

گزارشگر:
آیا برای ریاست جمهوری نامزد خواهید شد و در صورت نامزد شدن، جدی ترین رقیب شما کیست؟

احمدی‌نژاد:
عجله نکنید.





















Copyright: gooya.com 2016