نامه‌ جمعی از کارکنان و کارشناسان صنعت نفت خطاب به نامزدهای رياست جمهوری

به نام خدا

انتخابات رياست‌جمهوری، نمايش از برگزيدن رويکرد و نشانه‌ای از افق انديشه‌ی جامعه‌ی ايرانی است و به طور يقين، فصل‌مشترک همه‌ی گروه‌ها و نحله‌های سياسی و فرهنگی هم چيزی جز مطالبات ملی نخواهد بود. اغلب سياست‌مداران و انديشه‌گران ايرانی در حيطه‌ی سياست‌ورزی، بر مسائلی تکيه می‌ورزند که نقطه‌ی اشتراک همه‌ی آن ها، عموماً در چرخش آگاهی‌ها و اطلاعات و همچنين تعالی و رشد و ترقی کشور و اعتلای جايگاه ايران در صحنه‌ی جهانی است.
کارشناسان و کارکنان و علاقه‌مندان صنعت نفت نيز در استمرار برخورد کنشگرانه و حمايت از انتخابات و گفتمان مطالبه‌محور، بر اين باورند تا نامزدهای رياست‌جمهوری با اطلاع از ديدگاه‌های تجربه‌شده و معضلات پيش‌رو، فضای کنونی صنعت نفت را به سوی بهبود و اصلاح هدايت نمايند.

در اين راستا، امضا کنندکان اين نامه به دور از هيجان‌های فصلی و فارغ از منظر تمايلات سياسی خود، و صرفا بر مبنای واقع‌بينی و باور به توانمندی‌های قانونی رئيس‌جمهور آينده، نکات ذيل را در دو محور «فنی» و «مديريتی» به نامزدهای رياست جمهوری پيشنهاد کرده و اميدوارند با التفات به اين نکات، آينده‌ای مطلوب و شايسته را برای همه‌ی ايرانيان شاهد باشند:

الف) محور فنی

۱) تلاش در راستای افزايش ظرفيت توليد نفت‌خام با هدف حضور جدی‌تر در عرصه‌ها و بازارهای جهانی و بهره‌مندی کشور از مزايای درآمدهای نفتی
۲) توجه به الزمات توليد صيانتی و هدف‌مند و استفاده از فن‌آوری‌های نوين در توليد از مخازن و حوزه‌های نفتی با هدف حفظ ذخاير برای دوره‌های بعدی بهره‌برداری
۳) توجه به اولويت بهره‌برداری از مخازن مشترک در راستای حداکثر‌سازی بهره‌مندی از ذخاير نفتی مشترک
۴) تدوين برنامه‌ی مدون و شفاف در مورد استخراج و بهره‌برداری از ذخاير گازی کشور و تعريف برنامه‌های معنادار در مورد چگونگی مصارف داخلی گاز (از نقطه‌نظر مصرف بخش‌های اقتصادی و خانگی و تجاری و صنعتی؛ خام‌فروشی؛ تزريق به مخازن؛ خوراک‌دهی به صنايع پايين‌دستی؛ توليد فرآورده از گاز و ...)
۵) ايجاد و تمهيد شرايط لازم در راستای ايجاد جذابيت‌های سرمايه‌گذاری برای ورود سرمايه‌های خارجی؛ با هدف توسعه‌ی حوزه‌های نفتی و گازی؛ از طريق کاهش ريسک سرمايه‌گذاری
۶) توجه ويژه به برنامه‌های توسعه‌ی پالايشگاهی و سرمايه‌گذاری‌ در اين بخش با هدف ارضای تقاضای مصرف انواع فرآورده‌های نفتی و کاهش وابستگی عمومی کشور به واردات فرآورده‌ها و ايجاد و تسهيل شرايط مطلوب در بخش عرضه‌ی فرآورده‌ها و محصولات نفتی و گازی و پتروشيمی
۷) افزايش توليد فرآورده‌های پتروشيمی و ايجاد و تسهيل شرايط لازم برای سرمايه‌گذاری در اين بخش به منظور ايجاد ارزش‌افزوده‌ی مطلوب از منابع هيدروکربنی و کسب درآمد‌های صادراتی افزون تر از اين محل
۸) حضور فعال بخش‌های بالادستی و پايين‌دستی صنعت نفت در صحنه‌ی صنعت جهانی نفت با هدف هم‌افزايی هرچه بيشتر توان داخلی در کنار توانايی‌های بخش‌های بين‌المللی
۹) توجه به منويات قانونی در تمامی بخش‌های وزارت نفت؛ خصوصا سند چشم‌انداز و اعمال تمهيدات لازم جهت فعاليت نهادهای نظارتی و بالاطبع ارائه‌ی آمارهای شفاف و دقيق و متوازن از عملکرد وزارت نفت و پرهيز ار ذکر آمارهای اغوا‌کننده و غيرواقعی و نادقيق از جانب مراجع مختلف
۱۰) التزام به قوانين مرتبط نظير قانون موسوم به «استفاده از حداکثر توان داخلی ..» در راستای حمايت از بخش خصوصی و ايجاد بخش‌های بازرگانی و صنعتی متوسط و نيمه‌بزرگ و بزرگ حامی (پشتيبان) در تمامی عرصه‌ها و بخش‌های صنعت نفت

ب) محور مديريتی:

۱) احتراز از انتصاب‌های گروهی و صنفی خارج از ضوابط اداری و شفاف‌سازی تغييرات به‌منظور رقابتی‌کردن فعاليت‌ها
۲) اصلاح روش‌های مواجهه و تعامل با کارشناسان و نيروی انسانی شاغل و رفع و حذف تبعيض‌های ناشی از جناح‌بندی‌های سياسی و ايدئولوژيک خارج از روال اداری
۳) حمايت از خلاقيت و نوآوری در بازسازی منزلت و موقعيت کارکنان و ارزش‌آفرينی خدمت و کار به جای عوامل ارتقايی غير‌حرفه‌ای
۴) گسترش دامنه‌ی گروه‌ها و انجمن‌های پژوهشی و حمايت از تشکيل سازمان‌ها و گروه‌های غير‌دولتی (NGO) پژوهشی و تحقيقی در حوزه‌ی صنعت نفت
۵) کوشش در راستای تطبيق پروسه‌های توسعه‌ای منطبق با قوانين و مقررات زيست‌محيطی سبز
۶) اصلاح روش‌های پيشبرد اهداف و احتراز از شيوه‌های «احداث – انحلال» شرکت‌ها و تلاش برای بهره‌گيری از مدل‌های علمی مديريت در اين‌ رابطه
۷) اصلاح و تعديل جايگاه صنعت نفت و کارکنان آن در نزد افکار عمومی و برخورد با بزرگ‌نمايی‌های غير‌واقعی و ناصحيح و همچنين توجه به معيش و فرهنگ اجتماعی و انگيزه آفرينی در محيط‌های کاری و اداری
۸) تاکيد بر عنصر «سلامت روان» و کاهش تنش‌ها و ناشکيبايی‌های رو به تزايد در فضاهای کاری
۹) توجه به عارضه‌ی «نخبه‌گريزی» و «کارشناس‌ستيزی» در حوزه‌ی تصميم‌گيری‌ها که موجب خالی‌شدن عرصه از نظريه پردازی و انديشه‌های نو می‌شود
۱۰) تهيه‌ی برنامه‌های توسعه‌ی درون‌بخشی در تمامی سازمان‌های تابعه‌ی وزارت نفت و مقايسه‌ی دوره‌ای بين نتايج حاصله و اهداف برنامه و بررسی علل انحراف آن‌ها