حمله به معترضينی که نترسيده اند، کمپين بين المللی حقوق بشر در ايران

"از نکات بارز اين اعتراض، برخلاف اعتراضات قبلی اين بود که مردمی که مورد حمله قرار می گرفتند، فرار نمی کردند و با هم می ماندند."
- دهها نفر در اعتراضات ديروز بازداشت شدند

۱۹ تيرماه ۱۳۸۸- هزاران نفر از مردم در تهران عليرغم سرکوب نيروهای دولتی دهمين سالروز جنبش دانشجويی سال ۱۳۷۷ را گرامی داشتند و دهها نفر از تظاهر کنندگان بازداشت شدند.
شاهدان عينی به کمپين بين المللی حقوق بشر در ايران گفتند که نيروهای امنيتی و نظامی بسيج و ماموران لباس شخصی به معترضين حمله کردند، آنها را بی رحمانه با باتوم و کابل مورد ضرب و شتم قرار دادند و تلاش کردند که مردم را با استفاده از گاز اشک آورپراکنده کنند.
هادی قائمی؛ سخنگوی کمپين بين المللی حقوق بشر در ايران گفت:"امروز مردم بعنوان صاحبان خيابان ها بيرون آمدند تا آن را پس بگيرند و برای حقوق مشروع خود محکم ايستادند. هرچند مردم باز هم بی رحمانه مورد حمله قرار گرفتند اما فرار نکردند. پيام مردم اين است که آنها خواهان اين هستند که حقوقشان رعايت بشود."

گزارش ها حاکی از اين است که تعداد بسيار زيادی بازداشت شده اند. به گزارش يک شاهد عينی به کمپين بين المللی حقوق بشر در ايران "فقط در يک نقطه ای که من بودم، ديدم که سه ون گشت ارشاد پر از معترضينی بود که دستگير شده بودند."
ماموران امنيتی لباس شخصی در بين جمعيت بدنبال شناسايی فعالان اجتماعی و بازداشت آنها بودند. کاوه مظفری؛ عضو کمپين يک ميليون امضا و فعال حقوق زن با اينکه در اعتراض شرکت نداشت، در خيابان بازداشت شد. کاوه مظفری که مادر همسرش را به بيمارستان مصطفی خمينی در خيابان ايتاليا در نزديکی منزل خود برده بود در حال بازگشت به منزل توسط ماموران امنيتی شناسايی و بازداشت شد.
به گزارش شاهدان عينی، بيشتر معترضين بدون توجه به شدت حملاتی که قصد پراکنده کردن جمعيت را داشت، تصميم گرفته بودند بمانند و از حق تجمع مسالمت آميز خود دفاع کنند. شاهدان بر نقش رهبری زنان بويژه زنان ميانسال در مقابله با نيروهای دولتی اشاره کرده اند که تلاش آنها حفظ کسانی بود که مورد حمله نيروهای امنيتی بودند. همه شاهدين از اينکه همه مردم؛ پير و جوان، زن و مرد مورد حمله و ضرب و شتم نيروهای دولتی بودند ابراز بهت و حيرت کرده اند.
نيروهای بسيجی و ماموران لباس شخصی، نيروهای عمده دولت در حمله به معترضين بودند اما نيروهای انتظامی با لباس فرم نيز نقش هدايتی در حملات را برعهده داشت. شاهدين گزارش داده اند که تعداد زيادی از جوانان در بين نيروهای بسيجی مشاهده شده اند.
يک شاهد عينی در اين زمينه گفت:" خيلی از اعضای بسيج، پسر بچه های جوان زير ۱۸ سال بودند. تعداد اين نيروهای جوان بيشتر از دفعات قبلی بود. اين پسر بچه ها باتوم داشتند."
کمپين بين المللی حقوق بشر در ايران بشدت نگران سوء استفاده از پسر بچه های جوان بعنوان سربازان پياده نظام نيروهای نظامی بسيجی است که نقض جدی پيمان حقوق کودک است.
شاهد عينی ديگری به کمپين بين المللی حقوق بشر گفت :"آنچه که در اين اعتراض برخلاف اعتراضات قبلی بارز بود اين بود که مردم در برابر حملات فرار نمی کردند و با هم می ماندند. بخصوص زنان در برابر نيروهای امنيتی واکنش نشان می دادند و می گفتند "چرا ما بايد فرار کنيم؟ اين مملکت ماست، اين سرزمين ماست، ما را نمی توانيد از سرزمين خودمان بيرون کنيد. اين پياده روها، پياده روهای ماست. شما کی هستند که به ما می گيد که برويم، ما نخواهيم رفت."
اين شاهد عينی اضافه کرد که " ضرب و شتم افراد سالخورده امروز خيلی معمول شده بود. پيرمردی هم در ميدان انقلاب فقط به دليل اينکه تند راه نرفته بود به شدت کتک خورد. پيرمرد زير دست و پای مامورها و لباس شخصی ها عين يک بچه گربه ناله و گريه می کرد. "
شاهدان در مورد ضرب و شتم های سبعانه مرد جوانی که به کمک پيرمرد آمده بود چنين گزارش داده اند:
مرد جوانی به يکی از مامورها گفت: چقدر پول گرفتی اينجا اومدی؟ پول خون باباتو که نمی دن؟ صدتومن يا دويست تومنه ديگه؟ خودتو به همين قد فروختی؟ ارزشت همينه؟
مرد جوان بعد از گفتن اين حرفها توسط دست کم سی مامور مورد حمله قرار گرفت. زنها جيغ می کشيدند. آنها با کيفهای خود و يا با دسته کليد به پشت مامورها می زدند تا جوان را نجات بدهند. بعد از چند لحظه مامورها کنار آمدند. تمام بدن مرد جوان خونی بود. قيافه اش را درست نمی توانستيم تشخيص بدهيم. مامورها دستهای مرد را با چيزی شبيه پلاستيک کرم رنگ محکم بستند و بدون توجه به بدن زخمی اش، او را در پشت يکی از ماشينهای نيروی انتظامی انداختند.
کمپين بين المللی حقوق بشر در ايران از مقامات ايرانی خواست که فورا همه نيروهای امنيتی و نظامی را از مکان های عمومی جمع کند و بگذارد که مردم به اعتراضات مسالمت آميز خود برای تحقق آزادی بيان و آزادی تجمع ادامه دهند زيرا اين حقوق از حقوق تضمين شده در قانون اساسی ايران و پيمان های بين المللی است که ايران نيز آنها را امضا کرده است.
هادی قائمی در اين مورد گفت:" دولت بايد بفهمد که قدرت جمعی مردم برای حقوق مشروع خود نمی تواند هر روز سرکوب بشود و تظاهرات هر روزه مردم گويای اين است که آنها مصممند که از حقوق خود عقب نشينند."
برای مطالعه کامل موارد مورد اشاره توسط دو شاهد مستقل از حوادث ديروز به وب سايت کمپين بين المللی حقوق بشر در اين پيوند مراجعه کنيد:
http://persian.iranhumanrights.org