چهارشنبه 29 مهر 1388   صفحه اول | درباره ما | گویا


گفت‌وگو نباشد، یا خشونت جای آن می‌آید یا فریبکاری، مصطفی ملکیان

مصطفی ملکیان
ما فقط با گفت‌وگو می‌توانیم از خشونت و فریبکاری رهایی پیدا کنیم. در جامعه هر مساله‌ای از سه راه رفع می‌شود، یکی گفت‌وگوست، یکی خشونت و دیگر فریبکاری. اگر در جامعه گفت‌وگو تعطیل شود دو رقیبی که جای آن را می‌گیرند، خشونت و فریبکاری هستند ... [ادامه مطلب]


بخوانید!
پرخواننده ترین ها

پيشنهادی به مراجع عظام، روزبه ميرابراهيمی

روزبه ميرابراهيمی
پيشنهاد می کنم مراجع عظامی چون آيت الله منتظری، آيت الله صانعی، آيت الله بيات زنجانی و نماينده آيت الله سيستانی به طور جداگانه يا جمعی طی حکمی بخشی از وجوهات دريافتی از مقلدان خود را به اين امر (کمک به خانواده های زندانيان) اختصاص دهند. برای ساماندهی و شناسايی خانواده ها نيز می توانند کميته ای از افراد مورد وثوق تشکيل دهند تا برای عملی کردن اين انتقال و توزيع برنامه ريزی کنند

تبليغات خبرنامه گويا

[email protected] 


در روزهای سبز پس از انتخابات، خبرهای سياه بازداشت و زندان و شکنجه و تجاوز که از ايران می رسد همه را غمگين می کند و دل های بسياری را چرکين.
چرک هايی که اگر نتوانيم با پالايش روح و درونمان به حاشيه شان برانيم، طعم تلخ «نفرت و انتقام» را بر شيرينی آينده سبزمان سايه خواهد افکند.
اين روزها که نگاه ها به زندان و زندانيان معطوف است بيش از هر زمان ديگری به عنوان فردی که تجربه ای مشابه داشته ام ذهنم مشغول خانواده های اين دربندان است.چه دربندان «نامی» و چه بی نام و نشان های غريب مانده.
بر اساس همين دغدغه بود که از مدتی پيش به اين فکر افتادم که بايد به اين نقيصه روزگاری کنونی انديشيد و راهی برايش يافت.
همانطور که می دانيد بسياری از دربندشدگان در بهترين حالت هم زندگی بسيار معمولی داشتند و می شناسم بسياری را که حتی پايين تر از حد معمول زندگی می کردند. و در روزگاری که «کودتاچيان» تصميم به «حذف» گرفته اند اصلی ترين آسيبی که می بينند در مسير شريان معيشتی شان خواهد بود.
دربند شدن هر کدام از اين عزيزان حداقل آسيبش خروج زندگی خانواده از مسير عادی است و حداکثرش نيز تنگناهای پيدا و پنهان اقتصادی و معيشتی. اما معمولا در چنين شرايطی خانواده ها نيز وسواس شان بيشتر از قبل می شود و عملا سعی دارند اين آسيب را به روی اطرافيان نياورند و تنگناهای رودر رو را به خلوت خود ببرند.
البته هستند کسانی که در چنين شرايطی تلاش فراوانی برای دست گيری از اين افراد دارند و بودند بسياری در گذشته که بدون ثبت نامی از خود قدم در اين راه گذاشته اند.
اما گستره و عمق فاجعه سرکوب پس از انتخابات به اندازه ای زياد است که نياز به عملی فراگيرتر دارد. در مسير اين ايده پيشنهادم خطاب به جمعی از علما و مراجع عظامی هست که در ماه های اخير ثابت قدمی خود در همراهی با مردم مظلوم را نشان دادند.
پيشنهاد می کنم مراجع عظامی چون آيت الله منتظری، آيت الله صانعی، آيت الله بيات زنجانی و نماينده آيت الله سيستانی بطور جداگانه يا جمعی طی حکمی بخشی از وجوهات دريافتی از مقلدان خود را به اين امر اختصاص دهند. برای ساماندهی و شناسايی خانواده ها نيز می توانند کميته ای از افراد مورد وثوق تشکيل دهند تا برای عملی کردن اين انتقال و توزيع برنامه ريزی کنند.
اين عمل چند حسن خواهد داشت:
اول- می تواند تا زمانی که شرايط اين خانواده ها به شکل عادی برگردد معبر تامين زندگی حداقلی آنان باشد.
دوم- تامين منابع مالی از وجوهات دريافتی مراجع نه قابل انتساب به بيگانگان است و نه غيرقانونی.
سوم- دست کسانی که خواهان دست گيری و کمک به خانواده ها هستند را بازتر می کند و معبری موجه برای آنانی خواهد بود که می خواهند اما مسيرش را نيافته اند.
چهارم- نفس کار دلگرمی بزرگی برای همه آسيب ديدگان سرکوب مطالبات به حق مردم توسط کودتاچيان خواهد بود.
پنجم- قدر و منزلت مراجع و علمايی که در کنار مردم بودند را در نگاه کل جامعه افزايش خواهد داد و اين موضوع عين رسالت علما برای جذب به سمت اسلام و منسوبين به اسلام است.
اميدوارم به هر شکل ممکن و با هر راهکاری بتوان در اين هياهوی «سيه فکران»، روزهای سبز زندگی را غالب کرد.

نيويورک - ۲۱ اکتبر ۲۰۰۹


ارسال به بالاترین | ارسال به فیس بوک | نسخه قابل چاپ | بازگشت به بالای صفحه | بازگشت به صفحه اول 



















Copyright: gooya.com 2016