نامه سرگشاده ژيلا بنی‌يعقوب به دادستان تهران: اجازه ندهيد بهمن را از سلول انفرادی به دادگاه ببرند، تا آزادی روزنامه نگاران زندانی

تا آزادی روزنامه نگاران زندانی: ژيلابنی يعقوب ،روزنامه نگار در نامه ای که خطاب به داستان تهران ،جعفری دولت آبادی نوشته از او درخواست کرده است که همسرش بهمن احمدی امويی را از سلول انفرادی خارج کند تا بتواند در شرايطی انسانی در دادگاهی که به زودی برای او برگزار می شود ،به دفاع از خود بپردازد.

متن اين نامه به اين شرح است :

آقای دادستان تهران

در ملاقاتی که چندی پيش با شما داشتم با خوشرويی زياد با من گفت و گو کرديد .گلايه هايم را از آنچه در اين مدت بر همسرم ،بهمن احمدی امويی رفته بود،شنيديد.حتی وقتی گفتم که " آقای دادستان گاهی فقط يک درصد احتمال بدهيد که حق با زندانی و يا خانواده اش باشد و نه با بازجوهای پرونده ،لبخندی زديد و گفتيد :"بله !احتمال دارد وبه همين دليل هم فقط حرفهای آنها را نمی شنويم و حرفهای شما را نيز گوش می دهيم ."

آقای دادستان در همان جلسه به شما گفتم که همسرم چند ماه است که در بلاتکليفی کامل به سر می برد و حتی پرونده ثبت شده ای در دادگاه انقلاب ندارد و شما همان موقع گوشی تلفن را برداشتيد و دستور رداديد هرچه زودتر پرونده اش در مسير قانونی قرار گيرد.

برای شما توضيح دادم که بهمن و خيلی ديگر از زندانی های حوادث پس از انتخابات روزهای طولانی را در زندان انفرادی گذرانده اند و به يادتان آوردم که حتی براساس قوانين داخلی ايران انفرادی به خودی خود به عنوان آزار و شکنجه متهم شناخته شده و به همين دليل غيرقانونی است.گفتيد از وقتی شما دادستان شده ايد تمام تلاش تان را در اين باره به کار بسته ايد و تقريبا همه زندانی های حوادث پس از انتخابات را از انفرادی خارج کرده ايد.گفتيد همه تلاش تان را می کنيد که حقوق شهروندی همه متهمان مراعات شود و محاکمه شان در شرايطی انسانی و مناسب برگزار شود.

آقای دادستان !بهمن پس از تحمل ۶۵ روز انفرادی دربند ۲۰۹ اوين به بند عمومی منتقل شد اما ده روز پيش او را به خاطر اعتراض به وضع نامناسب بند ۳۵۰ دوباره به سلول انفرادی تبعيد و حق تماس تلفنی و ملاقات را از او سلب کرده اند.بنا ندارم که در اين نامه به شرايط نامناسب و گاه غير قابل تحمل اين بند بپردازم .نمی خواهم از شديد بودن مجازاتی که برای همسرم به خاطر اعتراض به شرايط نامناسب زندان در نظر گرفته اند ،بپردازم. حتی نمی خواهم بپرسم چرا شديدترين نوع مجازات را در اين مورد برای بهمن در نظر گرفته اند؟من فقط می خواهم به ياد شما بياورم که جلسه محاکمه او به زودی در دادگاه انقلاب برگزار خواهد شد و اين کمترين حق يک متهم است که بتواند در روزهای قبل از محاکمه اش خود را برای دفاع آماده کند.شما اين حق را برای او قائليد يا نه؟ آيا اين حق را برای او قائل هستيد که در چنين روزهايی بتواند با وکيل و خانواده اش تماس و ملاقات داشته باشد يا نه ؟شايد که نيازمند آماده کردن مستندانی برای دفاع از خود باشد ،شايد که نيازمند مشورت گرفتن باشد و اصلا شايد فقط و فقط نيازمند روحيه گرفتن باشد تا در يک شرايط روحی مناسب تر در دادگاه حاضر شود.

آقای دادستان !اما همه اين حقوق اکنون از او گرفته شده است ،او حق ندارد از امکان تلفن و ملاقات با خانواده و وکيلش استفاده کند . ما حتی نمی دانيم که آيا او از زمان برگزاری جلسه محاکمه اش با خبر است يا نه؟همه اين مسائل من و ديگر اعضای خانواده بهمن را به شدت نگران کرده است.

آقای دادستان !اگر تنبيه بهمن را به خاطر اعتراضی که به شرايط نامناسب رفاهی و بهداشتی بند کرده ،ضروری می دانيد ، شايد بتوانيد اجرای بخشی از اين تنبيه را به روزهای پس از دادگاهش منتقل کنيد. اجازه بدهيد در چنين روزهايی با بودن در سلول عمومی و حق استفاده از تلفن و ملاقات خودش را برای دادگاهی که به زودی برگزار می شود ،آماده کند.

آقای دادستان !اجازه ندهيد که بهمن احمدی امويی را از سلول انفرادی به دادگاه ببرند.اين اتفاق بی شک با گفته های شما در رعايت اصول شهروندی متهم مغاير است.