نام نيک آيت‌الله منتظری در تاريخ، منيره برادران

نام ايشان به نيکی در تاريخ ايران ماندگار خواهد ماند. آيندگان که برگ سياه کشتار زندانيان سياسی در سال ١٣٦٧ را ورق زنند، خواهند خواند: آنکس که يک تنه در برابر فرمان آن جنايت ايستاد، آيت الله منتظری بود.

همو بود که بی پرده به آن قتل عام در زندانها اعتراض کرد. می نويسند و خواهند نوشت که اظهارات اين آيت الله چنان صريح بود که آمران و عاملان آن جنايت به صدها عمل ننگين ديگر، از تخريب گورستان خاوران گرفته تا تهديد، دستگيری و ضرب و شتم خانواده ها، دست زدند، تا آن جنايت را پرده پوشی کنند، اما انکار آن را نتوانستند. اظهارات آيت الله مستندات مهم پرونده آن قتل عام می باشد.
او با اعتراض خويش به آن کشتار، نشان داد که «نه» به بی داد هيچگاه غيرممکن نيست. شايستگی ايشان در آن بود که حقيقت را فراتر از مقام، قدرت و مصلحتها ديد. شهامتش در اين بود که از نقد خود و دستگاهی که خود نيز روزی از بنيانگذارانش بود، هراسی نداشت.
آيت الله اين شجاعت را داشت که با صدای بلند از حق دفاع کند، حتی از حقوق مخالفان خود. چه بجا بود قدردانی از تلاشهای او برای پاسداشت حقوق بشر با تنديس «تلاشگر حقوق بشر».

منيره برادران
٣٠ آذر ١٣٨٨