پيام کوتاه سيمين بهبهانی به مناسبت روز جهانی زن: خجسته باد روزی که...، مدرسه فمينيستی

مدرسه فمينيستی -گفتيم سيمين خانم سفرخوش، اماروز جهانی زنِ ما، بدون کلامی از شما؟ گفت هرگز بی کلامی برای زنان کشورم پای در راه سفرهای دور نمی گذارم. گفتيم سيمين خانم فردا راهی هستيد پس روز زن چه از قول تان بنويسيم؟ گفت نيمه شب از هول گوشزدهای تان بيدار شدم و خواب و بيدار در دل برايتان چيزهايی نوشتم، زود قلم بردار و بنويس مباد که مجنونی سفر و پيری عمر همه را باخود ببرد... و چنين گفت:

می گويند، چه کسی اين کسره اضافه اختصاصی را به دنبال واژه "روز" نهاده است تا آن را برای هميشه از آن "زن" کند؟

می گويم، دست های ظريف و ساق و ساعد پيروزمندِ اوست که از هر درخت معرفت سيبی، و از هر کشتزار ارادت خوشه ای، توشه راه دراز سده ها کرده است تا او را بضاعت همسری و مادری و برابری بخشد.

"پس
مريزاد دستی که مرخستگان را
دوای دل و مرهم جان فرستد"

و خجسته باد روزی که ويژه اين دست است.