شادباش نوروزی سازمان فدائيان خلق ايران (اکثريت)

جشن نوروز را به جشن اميد
و سال نو را به سال پيوند مبارزه برای آزادی و دمکراسی
با مبارزه برای حقوق کارگران و مزدبگيران ايران تبديل کنيم!

هم‏ميهنان!
جشن نوروز و فرا رسيدن سال ۱۳۸۹ را به شما هم‏ميهنان شادباش می‏گوييم. آرزوی ما اين است که شادی اين نوروز، پيروزی ايرانيان در دستيابی به همه خواست‏های نيکی را در پی داشته باشد که قلب‏های همه ما از ديرباز برای آن می‏تپد. اميدواريم اين نوروز، نويدبخش رهايی ايران از چنگال خودکامگی باشد. در خجسته روزهای آغاز بهار، به روزی می انديشيم که سرنوشتمان را خود تعيين کنيم. اين آروز گرمی‏بخش دل‏های ماست که روز تحقق حقوق انسانی همه ما نزديک باشد. نوروز پيروز را با اين اميد گرامی می‏داريم که در آينده، ميليون‏ها ايرانی بر فقر و محروميت و تبعيض غلبه کنند.

در سالی که اينک به پايان می‏رسد، شما برای اين آرمان‏ها برخاستيد و فرياد سر داديد. فرياد شما را جهانی شنيد. چهره شما را جهانی ديد. نام ايران در اين سال با نام آزادی گره خورد. بشريت ديد که چگونه سی سال تلاش خودکامگان برای کشتن آزادمنشی و آزادانديشی در ايران را به ورشکستگی کشانديد. همه شاهد بودند که چگونه در برابر دستگاه سرکوبی تا دندان مسلح، ايستاديد. نشان دلاوری بر سينه های تک تک شما زنان و مردان ايران زمين جای گرفت. قاتلان و کودتاچيان و تاريک انديشان در برابر اين شکوه قيام شما چه حقير شدند و چه ذليل. هر چه در چنته داشتند عليه جنبش شما به کار بستند و جز رسوايی و فضاحت برای خود نخريدند. پيروز اين ميدان، شما بوديد. حکومت سرکوبگر، غرق در بحران است. حکام ستمگر، ماه هاست که خواب آسوده ندارند. از سنن باستانی شما نيز می‏ترسند. از آتش چهارشنبه سوری می‏ترسند. از سبزی نوروز می‏ترسند. از سيزده به در می‏ترسند. از همه اين نمادهای فرهنگ ما، آوای ناقوس پايان قدرقدرتی خود را می‏شنوند.
اين پيروزی به بهائی بس گران به دست آمد. ده‏ها تن جان باختند تا سالی که گذشت، به نام اين آرمان‏های بلند ثبت شود. هزاران ايرانی به زندان‏ها رفتند تا بهای اين پيروزی را بپردازند. چه سرهای سبزی که بر سر دار نرفت و چه سينه های پرمهری که پذيرای تيرهای کين استبداد نشد. در اين سال، حکومت جمهوری اسلامی صفحات سياه ديگری بر کارنامه بيش از سی سال اعدام و شکنجه افزود. زندانيانی را در تهران زير شکنجه کشتند يا دار زدند که تنها گناهشان، مطالبه حقوق مسلم مردم بود. هم ميهنان کرد را تنها بدان جهت در زندانها، در کوچه و خيابان و شهر و ده، کشتند که مردم کردستان ايران می خواهند شهروند درجه دو نباشند. زنان آگاه ايرانی را تنها از آن روز زندانی کرده‏اند که برابری با مردان را می‏خواهند. خشونتی که عليه زنان اعمال می‏کنند نشان می‏دهد تا چه اندازه از حضورفعال و مبارزه پيگير آنان برای تامين مطالباتشان به خشم آمده‏اند. کارگران مبارز را فقط و فقط به علت مطالبه ابتدائی ترين خواست‏های خود در زندانها نگه داشته اند. دانشجويان را اخراج و زندانی می کنند چرا که حکومتگران می خواهند صدای آزاديخواهی را در محيط دانشگاهی خفه کنند.

ما نوروز را به ياد همه جان باختگان راه آزادی و با گراميداشت همه هم ميهنانی برگزار می‏کنيم که به زندان رفته‏اند تا ما روزهای بهتری ببينيم. ما عيد باستانی ايرانيان را جشن می‏گيريم و اين جشن را به آغازی برای سالی ديگر در پيکار برای آزادی و برابری تبديل می‏کنيم. ما نوروز ۱۳۸۹ را نوروز اميد می‏دانيم، آغازگر سالی می‏دانيم که در آن گام‏های استوار شما برای رهايی از ستم و تبعيض ادامه خواهد يافت، سالی که ما را به تعيين سرنوشت خود نزديکتر خواهد کرد.

سالی که گذشت سال شگفتن اميد بود. بياييد جشن نوروز خود را به جشن اميد تبديل کنيم. اميد حتی برای آنان که در سالی که گذشت عزيزترين‏های خود را از دست دادند. اميد را به خانه‏هائی نيز ببريم که سياست‏های اقتصادی ويرانگر حکومت، حذف يارانه ها و گسترش بيکاری و تورم لجام گسيخته، سايه فقر را بر آنها افکنده يا از آن هم که بود تيره‏تر کرده است. به مردمی که حکومت، نان را از سفره آنها ربوده است بگوييم راه غلبه بر اين فلاکت، مبارزه برای خلع يد از دولت بی‏لياقت و فاسدی است که منابع و ثروت ملی ما را بر باد می‏دهد و مشتی غارتگر را فربه کرده است. سال ۱۳۸۹ را به سال پيوند مبارزه برای آزادی و دمکراسی با مبارزه برای حقوق کارگران و زحمتکشان ايران تبديل کنيم.

نوروزتان پيروز!

هيئت سياسی ـ اجرائی سازمان فدائيان خلق ايران (اکثريت)
۲۷ اسفند ۱۳۸۸(۱۸ مارس ۲۰۱۰)