تفهيم اتهام تازه به عمادالدين باقی، فاطمه کمالی، همسر باقی: ۲۱ سال از موضوع اين اتهام می‌گذرد و تفهيم آن بی‌مبناست، جرس

هدی یگانه

فاطمه کمالی، همسر عمادالدين باقی از تفهيم اتهام تازه به او خبر داد. در حالی که ۲۱ سال از انتشار کتابی به نام "واقعيت ها و قضاوت ها" می گذرد، روز سه شنبه گذشته اتهام نوشتن اين کتاب به عمادالدين باقی تفهيم شد. همسر باقی گفت:" يک شنبه اين هفته و همزمان با تولد عمادالدين باقی چهار ماه بازداشت او به پايان می رسد در حالی که دو ماهه دوم را بدون قرار در زندان نگهداری شده و بايد آزاد باشد و در تمام اين چهار ماه او در سلول انفرادی و پس ازآن در سلول بسته بدون هرگونه امکانات و حتی بدون داشتن کاغذ و قلم بوده است."

اتهام اوليه باقی، مصاحبه با آيت الله منتظری بود که از پس از فوت او از شبکه بی بی سی فارسی پخش شد. در پايان اسفند ۸۸ با رای بازپرس پرونده قرار باقی به وثيقه تبديل شد اما او همچنان بدون قرار و غير قانونی در زندان نگهداری شد تا اينکه هفته گذشته اتهام تازه ای مبنی بر نگارش کتاب "واقعيت ها و قضاوت ها "که مربوط به ۲۱ سال پيش است به او تفهيم شد. در حالی که اين اتهام مشمول مرور زمان شده است و طبق ماده ۱۷۳ آيين دادرسی کيفری نه تنها از تاريخ وقوع آن مدت هاست می گذرد بلکه از اولين اقدام تعقيبی هم ۱۵ سال گذشته است. زيرا همسر باقی می گويد :" او يک بار در سال ۷۴، يعنی ۱۵ سال گذشته، احضار و در اين باره بازجويی شد و تعقيب اين اتهام متوقف شد و با مرور زمان اساسا طرح اين بحث منتفی است."
از سوی ديگر شعبه بازپرسی مستقر در زندان اوين ، آخرين دفاع را درباره اين اتهام هم از باقی اخذ و اعلام کرده است کار باقی در دادسرا پايان پذيرفته است. فاطمه کمالی با اعلام اين مطلب گفت:" بازپرس پرونده در مورد اينکه همسرش دو ماهه دوم بازداشت موقت خود را بدون قرار در سلول بسته ۲۴۰ گذرانده به باقی گفته است: او در حال گذراندن دوره محکوميت ناتمام خود در سال ۱۳۸۷ است والا از نظر اين شعبه باقی از ۲۴ اسفند ماه ۱۳۸۸ تاکنون بايد آزاد باشد."
همسر باقی با ابراز تعجب از اين موضوع گفت:"باقی دردوره دوم بازداشت خود در سال ۱۳۸۶که به بهانه يک سال حکم اجرا نشده راهی زندان شده بود در ۱۷ مهرماه ۱۳۸۷و پس از گذراندن يک سال زندان در حالی که به دليل نگهداری در شرايط نامناسب دچار عارضه جسمی شديد شده بود، سه هفته مانده به پايان محکوميت خود با دستور دادستان وقت تهران به مرخصی دو هفته ای می آيد و يک هفته باقی مانده از محکوميت خود را نيز با دستور قاضی حداد به زندان طی نامه ای، آزاد می ماند. در همان زمان سخنگوی قوه قضائيه، آقای جمشيدی نيز در جمع خبرنگاران خبر آزادی آقای باقی را اعلام می کند. جالب است که اکنون برای نگه داشتن باقی در زندان ، يک هفته مانده به پايان دوره حبس باقی در دوره قبلی زندان را به ياد می آورند. بر فرض که در آن زمان مرخصی باقی به مدت يک هفته تا آزادی اوتوسط قاضی حداد تمديد نشده بود( که هرگز چنين نيست )، اکنون باقی دو ماه است که بدون هيچ توجيه و با قرار وثيقه در زندان و آن هم در سلول بسته است، نه يک هفته. اگر برفرض به خاطر آن يک هفته باقی مانده، دوره محکوميت می گذراند چرا در بند ۲۴۰ که حتی بدتر از بند ۲۰۹ است و در شرايط سخت و بدون امکانات به سر می برد و جز يک پتو و يک جلد قرآن چيز ديگری ندارد و در بند عمومی نيست و حتی از حق داشتن تماس تلفنی ساده با خانواده و يا ملاقات حضوری محروم است؟ اين در حالی است که طبق نظر پزشکان زندان در اين مدت بيش از ۱۶۰۰ عدد قرص به باقی داده اند و اين نشانگر اين است که علی رغم وضعيت روحی خوب باقی به لحاظ جسمی و پزشکی او شرايط خوبی ندارد و نه تنها از جهت قانونی که از لحاظ جسمانی هم نبايد در زندان باشد." همسر باقی ابراز اميدواری کرد با وجود گذشتن اين چهارماه و پايان رسمی بازجويی در اواخر سال ۸۸ و اخذ آخرين دفاعيات و نيز تبديل قرار به وثيقه توسط بازپرس پرونده در پيش از آغاز سال جديد، به بازداشت باقی خاتمه داده شود.