جنايات هولناکی که در سلول های انفرادی (سگدونی) عليه زندانيان روی می دهد، فعالين حقوق بشر و دمکراسی

بنابه گزارشات رسيده به "فعالين حقوق بشر و دمکراسی در ايران" پرده برداشتن ازجناياتی هولناک و غير قابل تصور که عليه زندانيان بی دفاع در سلولهای انفرادی معروف به سگدونی در بند ۱ زندان گوهردشت بطور سازمان يافته و سيستماتيک روی ميدهد.
زندانيان بی دفاع و اسير که اکثر آنها جوانان هستند بدليل اعتراض به برخوردها و رفتار های قرون وسطائی رئيس بند حسن آخريان که شکنجه گری بی رحم و جلادی به تمام معنا و همدستان او در اين بند و در کل در زندان صورت می گيرد به شکنجه گاه منتقل می شوند. زندانيان بی دفاع به سلولها انفرادی معروف به سگدونی انتقال داده می شوند.

آنها را تحت شکنجه های وحشيانه قرار می دهند که منجر به شکسته شدن دست و پاهايشان می شود که تا به حال چند مورد آن گزارش شده است و در حال حاضر ۲ نفر از آنها در بهداری زندان گوهردشت کرج بستری هستند که به نام های سامان محمديان و محسن بيگوند می باشند.عمل ضد بشری و جنايتکارانه که عليه تعداد زيادی از زندانيان بکار برده شده است تجاوز جنسی و يا استعمال باتون به زندانی بی دفاع در حالی که به آنها دست بند،پابند و چشم بند زده شده است و پس از شکنجه طولانی و شکستن پا و دستان آنها اين شکنجه جنايتکارانه صورت می گيرد. تماس حسن آخريان با مادر يکی از زندانيان و اعلام فوت فرزندش و اينکه می تواند جسد وی را از بيمارستان تحويل بگيريد منجر به سکته قلبی و انتقال اين مادر به بيمارستان شد. زندانيان در سلولهايی نگهداری می شوند که فاقد سرويس بهداشتی است و به آنها اجازه استفاده از سرويس بهداشتی داده نمی شود.آنها برای مدتی طولانی گاها تا چند هفته با اين وضعيت مواجه هستند/عريان کردن زندانی و گرفتن پتو و تمام امکانات پوششی و مرطوب نگه داشتن کف سلول که سيمانی است و بايد زندانی بر روی آن استراحت کند /قطع کامل داروهای زندانی برای مدت طولانی/به صورت روزانه مورد شکنجه قرار دادن زندانی با باتون و پاشيدن گاز فلفل و اشک آورد به درون سلول/پاشيدن محتويان کپسول آتش نشانی به صورت زندانی / توهين خانوادگی به زندانی/ زندانيانی که دست و پای انها شکسته شده است برای مدتی طولانی نگه داشتن در سلول تا دچار عفونت شديد شوند و حتی در آستانه مرگ قرار گيرند/قطع ارتباط کامل زندانی با خانواده و جهان خارج از سلول/ غذا دادن به زندانی در حد زنده ماندن/شکنجه زندانی بدليل شکايت وی و يا خانواده اتش از شکنجه گران و گرفتن رضايت اجباری از او / قتل زندانيان در زير شکنجه و اعلام علت آن بعنوان خودکشی و يا مصرف بيش از حد مواد مخدر و موارد متعدد ديگر.
يکی از ده ها زندانی که دچار چنين شرايط هولناکی در سلولهای انفرادی معروف به سگدونی شده است آقای بهرام تصويری ۳۰ ساله و ۶ سال است که در زندان در حالت بلاتکليف بسر می برد. او در حدود ۶ هفته پيش به دليل اعتراض به توهينهای خانوادگی پاسداربندی بنام يوسفی برای ۵ روز به سلول انفرادی منتقل می شود.آقای تصويری از آنها می خواهد که به او اجازه بدهند که با خانواده اش تماس بگيرد.اما آنها به او اجازه تماس با خانواده اش نمی دهند . حسن آخريان با خانواده اين زندانی تماس می گيرد و به مادر آقای تصويری اطلاع ميدهد که فرزندش فوت کرده است و جسد او در بيمارستان است و می تواند جسد او را تحويل بگيريد.مادرآقای تصويری وقتی اين خبر را می شنود دچار سکته قلبی می شود و به بيمارستان انتقال می يابد.حسن آخريان بعد از اينکه متوجه می شود که مادر آقای تصويری دچار سکته قلبی شده است و در بيمارستا بستری می باشد به بهرام تصويری خبر سکته و بستری شدن ماردش را می دهد. آقای تصوير خواهان تماس با خانواده می شود و از طرفی ۵ روز سلول انفرادی او پايان يافته و به روز هفتم کشيده شده است اما از خارج کردن او از سلول انفرادی خوداری می کنند.او خواستار ملاقات با رئيس زندان می شود ولی به حرفهای او گوش فرا داده نمی شود. تا اينکه برای پايان دادن به شرايط سخت و طاقت فرسا اقدام به خودسوزی می کند.پاسداربندها به سلول او يورش می برند به چشمانش گاز فلفل و اشک آور می زنند و با باتون به سر و صورت او می کوبند .
زندانی بهرام تصويری بابدنی سوخته به سلولی که محل شکنجه زندانيان است برده می شود و به او دست بند،پابند و چشم بند می زنند و برای مدت طولانی اورا با باتون شکنجه می کنند در اثر اين شکنجه ها دست و پای او را شکستند و سپس لباسهای او را از تنش خارج کردند. افسر کشيک فردی بنام ميرزا آقايی و دو پاسداربند به نام های يوسفی و شيرخوانی باتون را به او استعمال می کنند. اين زندانی بی دفاع در اثر اين شکنجه بيهوش می شود و با ريختن آب بر روی او،وی را دوباره بهوش می آورند و شکنجه جنسی دوبار تکرار می شود.تمامی اين شکنجه ها با حضور و شرکت حسن آخريان رئيس بند ۱ صورت می گيرد.
سپس زندانی بهرام تصويری به سلول انفرادی بازگردانده می شود.او را عريان می کنند و بدون داشتن پتو و يا هر پوشش ديگری بر روی کف سيمانی سلول رها می کنند و هر از چند گاهی کف سلول آب می ريزند.اين زندانی بی دفاع در حالی که پاها و دستانش شکسته شده بود و بدنش مجروح و خونين بود به مدت يک ماه در آن شرايط به حال خود رها شده بود .شکستگی پای او دچار عفونت می شود و او به اغما فرو می رود و ناچارا وی را به بهداری زندان منتقل می کنند. بهداری زندان از تحويل گرفتن او برای مدتی خوداری می کند چونکه در آستانه مرگ قرار داشت و نمی خواست مسئوليت او را بپذيرد. نهايتا فردی بنام دکتر رضوی او را بستری می کند و پس از بهوش آمدن به آنها می گويد بايد تحت عمل جراحی فوری قرار گيرد ولی حسن آخريان با عمل جراحی وی مخالفت می کند و او را به سلولهای انفرادی بازمی گرداند که با فشار پزشکان بهداری او بعد از دو روز تحت عمل جراحی قرار می گيرد.
خانواده آقای تصويری برای رسيدگی به جنايتی که عليه فرزندشان روا داشته شده شکايتی را تنظيم کرده اند و همچنين خود آقای بهرام تصويری به بازرسی زندان شکايت کرده است. فردی بنام رضا ترابيان او را تهديد کرده است که در صورت عدم رضايت عواقب وخيم آن را خواهد ديد .و حتی احتمال قتل او در زندان وجود دارد.ترابيان می گويد پزشک قانونی به حرفهای تو و خانواده ات گوش نخواهد کرد و به حرفهای زندان گوش می دهد تو کی طی اين مدت موارد زيادی را ديده ای.
در طی روزهای شنبه و يکشنبه حسن آخريان بدليل شکايت کردن آقای تصويری و خانواده اش در مقابل چشمان ساير زندانيان او را برای مدت طولانی با باتون مورد شکنجه قرار داد. آخريان اين زندانی را با شکنجه تحت فشار قرار داده است که بايد رضايت بدهد و از شکايت خود منصرف شود.
زندانيان بی دفاع ديگری که با چنين شرايط مواجه شده اند و تعدادی از آنها هنوز در سلولهای انفرادی بسر می برند عبارتند از؛ احمد اشکان،رضا جلاله ،مجيد افشار،محسن بيگوند ،نقی نظری،مهدی سورانی (در اثر شکنجه فکش را شکسته شده و در سلولهای انفرادی است)، قيصر اسماعيلی ،مجيد محمودی،ناصر قوچان لو ،حسين کريمی،حميد اشکی ،شير محمد محمدی،حسن شريفی،۶ ماه که بی جهت در سلولها انفرادی است و بصورت روزانه تحت شکنجه قرار دارد.