وضعيت نامطلوب سلامتی هاشم خواستار، معلم بازداشت شده، در زندان: "گفتند تا متنبه نشود آزادش نمی کنيم"، کميته بين المللی حقوق بشر

همسر هاشم خواستار معلم زندانی که دردادگاه تجديدنظر حکم دوساله دريافت کرده بود در گفت وگو با کمپين بين المللی حقوق بشر در ايران گفت که همسرش با وضعيت جسمانی نامناسبی مواجه وبينايی اش به دليل آسيب ديدگی شبکيه چشم راست تا حد زيادی کاهش يافته است. او گفت مسوولين به وی گفته اند دليل آزاد نکردن همسرش اين است که هنوز «متنبه» نشده است.

صديقه مالکی فر ،همسر آقای خواستار، به کمپين گفت:« همسرم در شرايط بد جسمی به سر می برد، بيماری قلبی و فشار خون، موجب آسيب ديدگی شبکيه ی چشم راست وی شده و بينايی اش تا حد زيادی کاهش يافته است. او دچار مشکل گوارشی شده و به شدت از بيماری آرتروز رنج می برد.»

هاشم خواستار، مهندس کشاورزی، معلم بازنشسته و رئيس کانون صنفی معلمان مشهد که در هنرستان کشاورزی تدريس می کرد، در تاريخ ۲۵ خرداد ۱۳۸۸ دستگير و بعد از يک ماه و نيم با وثيقه‏ ۳۵ ميليون تومانی آزاد شد. وی در تاريخ ۲۵ شهريور ۸۸ در پارک ملی مشهد، در حال پياده روی دستگير و به زندان وکيل آباد مشهد، منتقل و در دادگاه بدوی به شش سال حبس، محکوم شد . حکم او در دادگاه تجديد نظر به دوسال زندان تعزيری کاهش يافت.

خانم مالکی در ادامه افزود : «پيش از انتخابات، ستاد اقای موسوی از افرادی که در زمينه ی دفاع از حقوق معلمان، تلاش کرده بودند تقدير کرد. بعد از انتخابات همه ی افرادی که از آن ها تجليل شده بود، دستگير شدند و شوهر من هم يکی از آن افراد بود. در اخرين نشستی که همسرم در کانون صنفی در رشت داشت، اعلام کرد؛ جلسه ی بعدی در مشهد برگزارخواهد شد. سه روز پيش از برگزاری جلسه، ايشان احضار شدند و اخطار داده شد که جلسه برگزار نشود، ولی آقای خواستار گفتند: «جلسه را در خانه ام برگزار خواهم کرد و امنيتش را هم تضمين می کنم. ” برادران اطلاعات از حضور معلم ها ممانعت کردند و جلسه برگزار نشد.»

او درخصوص موضوع کسر يک هشتم حقوق آقای خواستار گفت:« هيئت رسيدگی به تخلفات اداری به بازنشستگی همسرم رای داده بود، ولی زمان تجديد نظر به دليل اين که همسرم سی سال سابقه کار داشت، گفتند که فقط يک هشتم حقوق شان کسر شود.»

صديقه مالکی همچنين گفت که به او گفته شده که به دليل متنبه نشدن همسرش او را آزاد نمی کنند: « از رئيس حوزه ی نظارت در زندان سوال کردم: چرا به همسرم مرخصی نمی دهيد چرا آزادش نمی کنيد؟گفتند:ايشان متنبه نشدند. سوال کردم از چه چيزی متنبه نشده اند داخل زندان که نمی توانند فعاليتی داشته باشند؟ گفتند: خودشان می دانند تا متنبه نشوند، نه مرخصی می دهيم، نه آزادش می کنيم.»

وی ادامه داد: « حتی آذر ماه سال گذشته که درخواست مرخصی کرده بود، منزل مان دعای کميل بود. دوستان و همکاران شان هم در خانه جمع بودند. وقتی همسرم تلفن زد ما تلفن را روی آيفن گذاشتيم، چند وقت بعد که در مورد آزاديش با آقای دادستان صحبت کردم، گفتند: شما خيال می کنيد ما شما را تعقيب نمی کنيم؟ شوهر شما از زندان با دوستانش صحبت کرده، گفتم اگر شما از اين ناراحت هستيد که ايشان با دوستانش خوش حال و سر زنده صحبت کرده است، يک مرد که نمی تواند گريه کند و از زندان شکايت کند. گفتند: از زندان اين طور با ديگران صحبت می کند وای به حال اين که آزاد بشود. ولی اميدوارم برادران اطلاعاتی اين مطلب را متوجه باشند که دوست گفت: گفتم و دشمن گفت: خواهم گفت. کسانی که اعتراض می کنند، مملکتشان را دوست دارند و به اصلاح رژيم اعتقاد دارند، شوهر من تنها برای حفظ منزلت اجتماعی معلم ها تلاش می کرد.»