رفسنجانی: می‌توانستيم با پرهيز از تبديل منتقدان به دشمنان، راه نزديک کردن دانشگاه‌ها با طرح‌های صنعتی و فرهنگی را هموار نماييم، ايلنا

- تعطيلی دانشگاه‌ها علی‌رغم ميل باطنی ما اتفاق افتاد

آيت‌الله هاشمی رفسنجانی، نوشتند: در آن شرايط، تعطيلی دانشگاه‌ها علی‌رغم ميل باطنی ما اتفاق افتاد، اما در قبل و بعد از آن و حتی پس از بازگشايی مجدد دانشگاه‌ها که از آن تعبير به انقلاب فرهنگی می‌شد، گروهی از مسئولان مبارزه و بعدها مسئولان انقلاب، انديشه‌ای را در جلسات خويش پيگيری می‌کرديم که در نهايت منجر به تأسيس جهاد دانشگاهی شد.
آفتاب - سرويس سياسی: رئيس مجمع تشخيص مصلحت نظام به‌مناسبت ۱۶ مرداد؛ روز جهاد دانشگاهی، ديدگاه‌‌های خود را در اين‌خصوص منتشر کرده است.

به گزارش آفتاب، آيت‌الله هاشمی رفسنجانی نوشتند: در آن شرايط، تعطيلی دانشگاه‌ها علی‌رغم ميل باطنی ما اتفاق افتاد، اما در قبل و بعد از آن و حتی پس از بازگشايی مجدد دانشگاه‌ها که از آن تعبير به انقلاب فرهنگی می‌شد، گروهی از مسئولان مبارزه و بعدها مسئولان انقلاب، انديشه‌ای را در جلسات خويش پيگيری می‌کرديم که در نهايت منجر به تأسيس جهاد دانشگاهی شد.

متن کامل ديدگاه ايشان به‌شرح زير است:

در کوران انواع و اقسام توطئه‌ها عليه انقلاب اسلامی در سال‌های ۵۷ تا ۶۰ يکی از دغدغه‌های اصلی مسئولان در جلسات، نفوذ اختاپوس‌گونه دشمنان در ميان دانشجويان بود که با سوءاستفاده از روح جستجوگر دانشجويی تا حدودی نيز موفق شده بودند.

دانشگاه تهران که نماد هر حرکت دانشجويی در کشور بود، در آن روزها به جای تحصيل و تدريس، ميدان نزاع گروهک‌ها بود، به‌گونه‌ای که هر يک از آنان اتاق جنگی مملو از سلاح‌های مختلف برای خود داشتند.

در آن شرايط، تعطيلی دانشگاه‌ها علی‌رغم ميل باطنی ما اتفاق افتاد، اما در قبل و بعد از آن و حتی پس از بازگشايی مجدد دانشگاه‌ها که از آن تعبير به انقلاب فرهنگی می‌شد، گروهی از مسئولان مبارزه و بعدها مسئولان انقلاب، انديشه‌ای را در جلسات خويش پيگيری می‌کرديم که در نهايت منجر به تأسيس جهاد دانشگاهی شد.

شايد نقطه آغاز اين حرکت، سفر من به آذربايجان شرقی و حضور در جمع دانشجويان تبريز بود، سفری که مخالفان همراهی ‌دانشگاه‌‌ها با انقلاب در کنار همه برنامه‌های شوم خويش، طرح يک‌پارچه دامن زدن به شايعات اقتصادی عليه مرا عملياتی کرده بودند، وقتی وارد فضای دانشگاه شدم، در و ديوار دانشگاه را سرشار از انواع و اقسام پارچه نوشته‌ها و اعلاميه‌ها ديديم که هاشمی با فلان مقدار پول، فلان مقدار هکتار زمين، فلان تعداد حلقه چاه عميق و... آمده است.

همزمان با تشکيل حزب جمهوری اسلامی نيز يکی از بحث‌های اصلی شورای مرکزی در چندين جلسه، چگونگی حضور دانشجويان در مناطق محروم بود که شايد اعزام جوانان دانشجو عضو حزب جمهوری برای کمک به کشاورزان در جهت برداشت محصولات نقطه شروع آن باشد.

آن حرکت انقلابی در گذر زمان و رشد تدريجی برنامه‌ها، منجر به تشکيل جهاد سازندگی و سپس جهاد دانشگاهی شد که به اعتراف دوست و دشمن يکی از نهادهای بسيار تأثيرگذار در همراهی جوانان با انقلاب و همچنين يکی از عوامل اصلی جذب ساکنان مناطق محروم به محتوای انقلاب بود. حرکتی که مدعيان جذب طبقات کارگر و محروم را با انديشه‌های مارکسيستی مأيوس کرد.

از زاويه ديگر تشکيل اين نهاد در دانشگاه، تا حدود بسيار زيادی فاصله دانشگاه‌و صنعت را پر کرد و نگذاشت خلأ همکاری صف‌و ستاد با مباحث نظری و عملی بيشتر شود، هرچند هنوز هم متأسفانه شاهد فاصله عميق دانشگاه‌ها و مراکز صنعتی و مسکوت ماندن و بايگانی شدن بسياری از طرح‌ها در مرحله پايلوت هستيم که در يکی از بازديدهای دوران سازندگی در يکی از نمايشگاه‌های دانشگاهی با تمام وجودم اين درد اجتماعی را در بدنه دانشگاه و صنعت احساس کردم.

البته جهاد دانشگاهی در طول اين سال‌ها و بدون توجه به چوب‌هايی که خواسته و ناخواسته لای چرخ آن گذاشته می‌شد، به حرکت خويش ادامه داد که اقدامات مؤسسه رويان و خبرگزاری قرآنی دو نمونه از موفقيت‌های مراکز زيرمجموعه اين نهاد مقدس است.

شايد موازی‌کاری‌ها و تداخل برنامه‌های جهاد دانشگاهی با انجمن‌های اسلامی و بعدها بسيج دانشجويی باعث کند شدن حرکت توسعه‌ای آن شده است که متأسفانه اين روزها در خبرهای نگران‌کننده، می‌شنويم بيش از نه ماه است که مسئولان مربوطه با تمام ادعاهايی که می‌کنند، نمی‌توانند در انتخاب فرد موردنظر خود در رأس هرم، اين سازمان دانشجويی را در جهت اهداف جناحی خود قرار دهند، بديهی‌ترين نتيجه اين اقدامات تأمل‌برانگيز توقف پيشرفت‌هاست.

در صورتی که با اصلاح سياست‌های صدر و ذيل اصل ۴۴ که به تعبير رهبری نظام انتظار يک انقلاب اقتصادی از آن می‌رفت و تأسيس پارک‌های علمی و فناوری و از طرف ديگر روحيه استقلال اقتصادی در ميان قشر جوان و دانشجو و همچنين وجود سرمايه‌های سرگردان فراوان، می‌توانستيم با برنامه‌ريزی‌های دقيق و پرهيز از دامن زدن به اختلافات سليقه‌ای و تبديل منتقدان به دشمنان، راه را برای شروع يک برنامه ميدانی برای نزديک کردن دانشگاه‌ها با طرح‌های اقتصادی، فرهنگی، کشاورزی و صنعتی هموار نماييم.

اينجانب با علم کامل به توانايی‌های جهاد دانشگاهی که نمونه‌هايی از دستاورهای آنان را در يکی از نمايشگاه‌های وسايل ارتباطی و مخابراتی در کرج ديده‌ام، با اطمينان کامل اعلام می‌نمايم که اگر به جای مانع تراشی، فقط راه‌کارهای قانونی را مشخص نماييم، عرضه و تقاضا به عنوان دو عامل مهم در هر رونق اقتصادی و اجتماعی خيلی زود دانشگاه و صنعت را به هم پيوند می‌دهد که ماحصل آن چيزی جز حرکت به سوی اهداف چشم‌انداز ۲۰ ساله نظام نخواهد بود که دانايی، محوری‌ترين پايه و اساس آن می‌باشد.