آيا زندانيان از شرايط سخت اعتصاب غذا جان سالم به در برده اند؟ نامه خانواده های زندانيان اعتصاب کننده به رييس قوه قضاييه، کلمه

کلمه: خانواده های زندانيان اعتصاب کننده اوين با ارسال نامه ای برای ايت الله صادق لاريجانی ضمن اظهار نگرانی نسبت به سلامت عزيزان دربندشان که سه روز پيش اعتصاب غذای خود را شکسته اند ، توضيح داده اند که مسوولان زندان اوين به آنها گفته اند به دليل انجام مصاحبه در باره وضعيت زندانی هايشان از هرگونه تماس تلفنی و ملاقات با زندانی هايشان تا اطلاع ثانوی محروم اند و هروقت دست از مصاحبه و اطلاع رسانی بردارند ،در باره قطع تماس و ملاقات های اين زندانيان تجديد نظرخواهد شد.

متن کامل نامه سرگشاده خانواده های شانزده زندانی سياسی اعتصاب کننده اوين که در اختيار کلمه قرار گرفته ، به اين شرح است:

آيت الله آملی لاريجانی

رياست محترم قوه قضاييه

با سلام

چنانچه مطلع هستيد نزديک به ۲۰ روز از آخرين تماس ما با عزيزانمان می گذرد. در اين مدت اين زندانيان سياسی که همگی از نخبگان کشور، دانشجويان و روزنامه نگاران هستند، در اعتراض به شرايط نامطلوب بند ۳۵۰ زندان اوين و برخورد توهين آميز زندانبان ها که منجر به انتقال ناعادلانه آنها به سلول های انفرادی شد، دست به اعتصاب غذا زدند.

از نخستين روزهای اعتصاب با آنکه چنين اعتراضی را حق اسيران بی گناهمان می دانستيم ، در صدد بر آمديم با برقراری تماس با آنها از ادامه اعتصاب منصرفشان کنيم .ما نيز همچون اقشار مختلف مردم آنچنان که در پيامهايشان بيان کردند، حفظ سلامتی آنها را برای آينده کشور عزيزمان لازم می دانستيم و می دانيم.

به همين منظور به دادستانی تهران مراجعه کرديم تا راهی برای حل موضوع بيابيم اما برخلاف انتظار ما ، دادستان حاضر به شنيدن حرف های ما نشد و بدتر از آن با برخورد غير معقول و توهين آميز ماموران نيروی انتظامی مواجه شديم. در اين مدت که از عزيزانمان بی خبر مانده ايم، به هر مرجع قضايی که به ذهنمان می رسيد مراجعه کرديم تا شايد بتوانيم از بروز فاجعه جلوگيری کنيم اما نه تنها هيچ مسوولی حاضر به شنيدن حرفهايمان نشد که برخورد های خشن و غير معقول با مادران رنجيده نگران تا جايی پيش رفت که اکنون برخی با قرار وثيقه و برخی ديگر با تعهد آزاد هستند.

ما در حيرتيم که کدامين آموزه اسلامی مجوز چنين بر خورد هايی را با مادرانی نگران و رنجيده خاطر که فقط در پی کسب خبری از فرزندانشان بوده اند، صادر می کند.

بی تدبيری های مداوم مسوولان قضايی می رفت که فاجعه به بار آورد، مسولانی که از همان روز اول می توانستند به کمک خانواده ها در صدد حل مشکلات به وجود آمده بر آيند، اما واکنش بی نظير هم وطنان عزيزمان از جمله رهبران جنبش سبز ،کنشگران مدنی و اجتماعی و سياسی که هيچ گاه فرزندان در بندشان را فراموش نکرده اند از فاجعه جلوگيری کرد و بر اساس اخبار غير رسمی اما نسبتا موثق منجر به پايان اعتصاب غذا شد.

اما نگرانی های ما همچنان باقی است :ما از ۲۰ روز پيش هيچ گونه تماسی با آنها نداشته ايم و اصرار مسوولان زندان در تداوم قطع تماسها و عدم بازگرداندن آنها به بند عمومی ۳۵۰ اين سوال را در ذهنمان به وجود می آورد که آيا وضعيت نامناسب جسمی آنها قطع تماسها را ضروری کرده است؟ آيا واقعا عزيزان ما سالم هستند و از شرايط سخت اعتصاب غذای دو هفته ای جان سالم به در برده اند؟

ما خانواده های زندانيان سياسی اعتصاب کننده اعلام می کنيم تا زمانی که با عزيزانمان ديدار نکنيم اين سوالها در ذهنمان بی پاسخ می ماند و نگرانی هايمان در مورد وضعيت سلامت آنها رفع نخواهد شد.

مسوولان زندان اوين به برخی از خانواده هايی که در اين چند روز برای پيگيری وضع زندانی های اعتصاب کننده به آنها مراجعه کرده اند ،گفته اند که چون با رسانه ها در باره اعتصاب غذای هفده زندانی مصاحبه کرده ايد ،فعلا از هرگونه تماسی با زندانی هايتان مجروم خواهيد ماند و هر وقت تصميم گرفتيد که ديگر مصاحبه نکنيد حق ملاقات با زندانيان تان را به دست خواهيد آورد.

رياست محترم قوه قضاييه

در آستانه ماه مبارک رمضان از شما می خواهيم با بازگرداندن عزيزانمان به بند عمومی ۳۵۰ اوين و ايجاد امکان ملاقات با آنها از تداوم رنجش مادران، پدران ، همسران و فرزندان نگران شان جلوگيری کنيد و به تضيع حقوق زندانيان سياسی در عدم بر خورداری از مرخصی در ماه رمضان پايان دهيد.

خانواده های زندانيان سياسی اعتصاب کننده بند ۳۵۰ اوين
۲۱ مرداد۸۹