روز قدس، چه تفاوتی ميان رهبران جنبش اعتراضی با حاکمان وجود دارد؟ گفت‌وگوی راديو فرانسه با محمدعلی توفيقی، جواد اکبرين و نجات بهرامی

بيژن برهمندی - برنامه زمينه‌ها و زمانه‌ها - مراسم پر سر و صدای روز قدس با شعارهای تند و سخنرانی های تند تر عليه اسرائيل و جهان غرب ، سرانجام به پايان رسيد و گردانندگان و کارگزاران مراسم آنرا موفقيت آميز ارزيابی کردند.
اولين کسی که از موفقيت اين مراسم صحبت کرد فرمانده نيروی انتظامی تهران بزرگ بود که در چارچوب رسالتش، از پيروزی امنيتی مراسم اظهار خشنودی نمود. در واقع، بنا به گزارشات مختلف، اقدامات امنيتی در سراسر تهران چشمگير بود و بنظر می رسد که از هيچ اقدامی برای ايجاد جو تسلط بر اوضاع، خودداری نکرده بودند. حتی روز قبل از مراسم در تهران مانور نظامی عظيمی بنام " مانور مهار" به اجرا گذاشته شد که آشکارا نشان ميداد که برگزار کنندگان مراسم هم بسيار نگران و هم بسيار مصمم اند تا هر نافرمانی احتمالی را با قاطعيت سرکوب کنند.

خودداری معترضان از شرکت در مراسم و "آرامشی" که از اين طريق نصيب سازمان دهندگان شد، چه بسا آنان را شرمنده کرده باشد که بيهوده به هياهوی بسيار برای هيچ متوسل شده اند. از اين رو فردای روز قدس سردار اسماعيل احمدی مقدم فرمانده نيروهای انتظامی به " ناجا" انتقاد کرد که چرا مانور مهار را درست يک روز قبل از روز قدس در تهران به مرحله اجرا گذاشته اند.
او ادعا کرد که اين مانور برای مقابله با " اراذل و اوباش" بوده است و هيچ ربطی به روز قدس نداشته است! او توضيح نداد که "اراذل و اوباش" در چه شرايطی دست به شورش های دستجمعی و تهاجمی می زنند که نيرو های انتظامی بايد آنها را "مهار" کنند؟
بهر حال اقدامات امنيتی بسيار چشمگير بود، بويژه محاصره نمايشی منزل مهدی کروبی، حمله به مسجد آيت الله دستغيب در شيراز و حمله به مراسم خصوصی شب های احياء –از جمله در منزل دکتر پيمان- تداعی کننده سناريوئی بود که آشکارا می خواست به همه بفهماند که کوچکترين فرصتی برای اعتراض وجود ندارد.
اينک برای امثال سردار احمدی مقدم دشوار خواهد بود تا اين تمهيدات آشکار را انکار کنند و يا از اهميتشان بکاهند.
درباره محتوای سياسی مراسم امسال می توان گفت که همزمانی آن با مذاکرات صلح واشنگتن، بهانه خوبی بود تا گردانندگان مراسم يک صدا به افشای "سازش کاران" بپردازند و با هر نوع مذاکره مخالفت کنند.
نقش چشمگير نظاميان در روز قدس و سخنان تهديد آميز آنها در نابودی اسرائيل و غيره، گر چه تازگی ندارد، اما ابعاد وسيعی داشت.
در ميز گرد راديوئی اين هفته ما ، سه تن از تحليل گران و فعالان سياسی بنام آقايان محمد علی توفيقی و جواد اکبرين مقيم فرانسه و نجات بهرامی از تهران شرکت دارند.
در اين ميز گرد علاوه بر حاشيه های مراسم روز قدس امسال، بحثی داريم در باره ديدگاههای رهبران جنبش سبز درباره روز قدس، اسرائيل و فلسطين و تفاوت داوری های آنان با حاکمان کنونی ايران.
محمد علی توفيقی : اگر روز قدس را به مثابه يک ميراث مشترک آقای خمينی برای جناح های موجود در ايران در نظر بگيريم ، جناح حاکم با طرفداران جنبش سبز در رابطه با نگرش به اين روز اختلافات اساسی دارند. بعقيده محمد علی توفيقی مهم ترين اين تفاوت ها در اين است که جناح حاکم حاضر است منافع ملی ايران را در پای شعار های تند و ايدئولوژيک فدا کند، در حاليکه جنبش سبز پايبند منافع ملی است.

نجات بهرامی : بنظر من بخش هائی از روشنفکران دينی فعال در جنبش سبز از نظر نگرش به روز قدس تفاوت چندانی با حاکميت فعلی ندارند . ولی به جرأت می توانم بگويم که پايه های مردمی جنبش سبز در ايران در اکثريت خود ، طرفدار شعار " نه غزه ، نه لبنان ، جانم فدای ايران " هستند.

جواد اکبرين : اگر ما به مسئله فلسطين حقوق بشری نگاه کنيم ، پيش و بيش از فلسطين، جامعه کنونی خود ما دستخوش ظلم و بی عدالتی است. بنظر جواد اکبرين ، معترضان به حاکميت معتقدند که هر فرصتی ، از جمله روز قدس بايد تبديل به اعتراض به نقض حقوق بشر در ايران هم باشد.

[برای شنيدن اين گفت‌وگو، اينجا را کليک کنيد]