روايت يک شاهد عينی از آن چه در دانشگاه هنر گذشت، کلمه

به گفته يکی از دانشجويان دانشگاه هنر، از صبح امروز که نيروهای بسيج را به دانشگاه آوردند، دانشجويان را در تالار دانشگاه محاصره کردند و ساعتی قبل با چوب و چماق و شوکر به دانشجويان حمله‌ور شدند و تعداد زيادی از دانشجويان را بازداشت کردند.

به گزارش کلمه، يکی از دانشجويان هنر که دقايقی قبل موفق به خروج از دانشگاه شده است، وضعيت دانشگاه را در ساعت ۱۱ صبح امروز چهارشنبه ۲۷ بهمن ۱۳۸۹ (به وقت تهران) تشريح کرد.

اين دانشجو که نخواست نامش فاش شود، به خبرنگار کلمه گفت: الان خيلی‌ها را بازداشت کرده‌اند. يکی از دوستانم همين الان تلفنی خبر داد که در گوشه‌ای از دانشگاه پنهان شده که دستگير نشود، چون نيروهای لباس شخصی به سمت دانشجويان حمله‌ور شده‌اند.

اين دانشجو درباره مراسم تشييع و حضور بسيج می گويد: از صبح، نيروهايشان را به داخل دانشگاه آوردند و دانشگاه را پر کرده بودند، به گونه‌ای که تعدادشان در مقايسه با دانشجويان هنر بسيار چشمگير بود و همه چيز را در دست داشتند و عملا دانشگاه در اختيار دانشجويان نبود. الان شايد کمتر از ۴۰۰ دانشجو در دانشگاه باقی مانده باشد، چون خيلی‌ها همان صبح با مشاهده‌ی جمعيتی که وارد دانشگاه شد، از آنجا خارج شدند؛ به اميد اينکه حضور برای مراسم انجمن اسلامی در ساعت ۱۲ ظهر، برگردند.

او با نگرانی شديد از وضعيت دوستانش در دانشگاه، درباره‌ی حادثه‌ی امروز می‌گويد: نيروهای لباس شخصی اول بچه ها را گوشه‌ای جمع کردند، بعد با فشار و خشونت به عقب هل دادند و همگی را به داخل سالن فارابی فرستادند. بعد چماقداران آمدند و دانشجويان را مورد حمله قرار دادند و با چماق و شوکر به جان دانشجويان افتادند و يکی يکی دانشجويان را بازداشت کردند.

آيا نيروی انتظامی وارد دانشگاه شده بود؟ اگرنه، دانشجويان توسط چه کسانی بازداشت شدند؟

توسط نيروهای لباس شخصی. اصلا نيروهای پليس در داخل دانشگاه نيامدند. اينها همان نيروهايی بودند که از صبح برای تشييع جنازه وارد دانشگاه شدند و الان علی‌رغم تمام شدن مراسمشان، همچنان در دانشگاه مانده‌اند و به ضرب و شتم و دستگيری دانشجويان هنر اقدام می‌کنند.

آيا مسئولان دانشگاه و رياست دانشگاه هم در مراسم حضور داشتند؟

بله، هم رياست دانشگاه و هم معاونت‌های مختلف و مسئولان حراست؛ همگی در مراسم حاضر بودند.

آيا موقع برخوردها و ضرب و شتم‌ها مسئولان در محوطه بودند؟ آيا اعتراضی به ضرب و شتم دانشجويان کردند؟

مطمئنا در دانشگاه بودند، اما من دقيقا نديدم که موقع هجوم چماق‌داران هم در محوطه بودند يا خير. اما قطعا در دانشگاه حضور داشتند و فريادهای دانشجويان را می‌شنيدند.

آيا هجوم لباس‌شخصی‌ها در پی اعتراضات دانشجويان بود؟ يعنی شعار يا واکنشی از سوی دانشجويان رخ داد که موجب آغاز تشنج و درگيری شود؟

نه خير، به هيچ وجه. چون دانشجويان از همان صبح فقط مبهوت مانده بودند و تنها از ظاهر دانشجويان مشخص بودند که دانشجوی هنر هستند. دانشجويان فقط گريه می‌کردند و از اين جمعيت چماقدار که مدام بر سرشان فرياد و هوار می‌کشيدند، ترسيده و به کنار ديوارهای دانشگاه خزيده بودند. برعکس، لباس‌شخصی‌ها تمام مدت سعی می‌کردند جو را متشنج کنند. به سمت دانشجويان می‌آمدند و توی صورت دانشجويان شعار می‌دادند و آنها را تحريک به واکنش می‌کردند. اما دانشجويان از بهت فقط گريه می‌کردند.

شعارهای لباس شخصی ها و چماقداران چه بود؟

مرگ بر موسوی و مرگ بر کروبی. شعارهای زيادی هم عليه هاشمی رفسنجانی سر می‌دادند.

جمعيت زيادی به گفته‌ی شما آنجا بود. چطور دانشجويان را شناسايی و بازداشت می‌کردند؟

از ظاهر دانشجويان، چون تنها تفاوت و وجه مشخصه‌ی بيگانگانی که به دانشگاه هجوم آورده بودند با دانشجويان هنر، ظاهر و نوع پوشش آنها بود. فقط از همين لحاظ قابل تشخيص بودند. اما همه چيز در اختيار آنها بود و برخورد بسيار بدی با دانشجويان داشتند؛ انگار که آنجا اصلا دانشگاه نيست و ما هم دانشجو نبوديم.

گفتيد اين افراد با چماق و باتوم وارد دانشگاه شدند. آيا حراست ممانعتی از ورودشان نکرده بود؟ آيا صبح موقع ورود، کارت شناسايی دانشجويان بازديد شد؟

اصلا اصلا، به هيچ وجه. صبح ما هم با جمعيت آنها وارد دانشگاه شديم و هرکس می‌خواست، وارد دانشگاه می‌شد و حراست اصلا کنترلی بر افراد نداشت، و حتی نسبت به وسايلی که همراه آنها بود نزی واکنشی نشان نمی‌داد.

انجمن اسلامی دانشگاه هنر قرار است مراسمی برای يادبود شهيد ژاله برگزار کندو فکر می‌کنيد امکان برپايی اين برنامه وجود دارد؟

الان نمی‌شود چيزی گفت. بچه‌ها در داخل دانشگاه شرايط ناامن و خطرناکی دارند و خيلی از نيروها همچنان در دانشگاه حضور دارند و تعداد زيادی از لباس‌شخصی‌ها همچنان آنجا هستند.

کلمه: آخرين خبرهای رسيده از دانشگاه هنر حاکی از آن است که دانشجويان با ضرب و شتم از دانشگاه به بيرون رانده شده‌اند و به انجمن اسلامی هم اجازه‌ی برگزاری مراسم يادبود برای شهيد ژاله، داده نشده است.