گفتوگو نباشد، یا خشونت جای آن میآید یا فریبکاری، مصطفی ملکیانما فقط با گفتوگو میتوانیم از خشونت و فریبکاری رهایی پیدا کنیم. در جامعه هر مسالهای از سه راه رفع میشود، یکی گفتوگوست، یکی خشونت و دیگر فریبکاری. اگر در جامعه گفتوگو تعطیل شود دو رقیبی که جای آن را میگیرند، خشونت و فریبکاری هستند ... [ادامه مطلب]
در همين زمينه
11 فروردین» سانحۀ اتمی فوکوشيما و هشدار در باره خطرات استفاده از انرژی هسته ای در ايران، شورای هماهنگی جنبش جمهوریخواهان دمکرات و لائيک ايران17 بهمن» پاريس: سخنرانی ابوالحسن بنیصدر، حسن طالبی، فرهنگ قاسمی، هدايت متيندفتری و پرويز نويدی، ۱۱ فوريه، جمهوریخواهان دموکرات و لائيک 21 اردیبهشت» اتحاد جمهوری خواهان ايران: هر اعدام يک جنايت است، به اين کشتار ها پايان دهيد! همگان را به اعتراض عليه موج جديد اعدام ها فرا می خوانيم 10 اردیبهشت» پيوند جنبش کارگری و جنبش سبز را تحکيم کنيم، پيام اتحاد جمهوری خواهان ايران به مناسبت اول ماه مه 9 اردیبهشت» اتحاد جمهوری خواهان ايران: لغو پروانۀ فعاليت جبهه مشارکت و مجاهدين انقلاب اسلامی تلاشی برای بسط استبداد نظامی - امنيتی است!
بخوانید!
9 بهمن » جزییات بیشتری از جلسه شورایعالی امنیت ملی برای بررسی دلایل درگذشت آیتالله هاشمی
9 بهمن » چه کسی دستور پلمپ دفاتر مشاوران آیتالله هاشمی رفسنجانی را صادر کرد؟
پرخواننده ترین ها
» دلیل کینه جویی های رهبری نسبت به خاتمی چیست؟
» 'دارندگان گرین کارت هم مشمول ممنوعیت سفر به آمریکا میشوند' » فرهادی بزودی تصمیماش را برای حضور در مراسم اسکار اعلام میکند » گیتار و آواز گلشیفته فراهانی همراه با رقص بهروز وثوقی » چگونگی انفجار ساختمان پلاسکو را بهتر بشناسیم » گزارشهایی از "دیپورت" مسافران ایرانی در فرودگاههای آمریکا پس از دستور ترامپ » مشاور رفسنجانی: عکس هاشمی را دستکاری کردهاند » تصویری: مانکن های پلاسکو! » تصویری: سرمای 35 درجه زیر صفر در مسکو! اتحاد جمهوریخواهان ایران: در مرحلۀ کنونی آتش بس و رویکرد سیاسی بهترین راه حل بحران در لیبی استنزدیک به یک ماه از تصویب قطعنامه ۱۹۷۳ شورای امنیت سازمان ملل متحد و آغاز عملیات نیروهای ائتلاف علیه ارتش معمر قذافی دیکتاتور لیبی می گذرد، اما هنوز جنگ داخلی در لیبی پایان نیافته است و درگیری مسلحانه بین ارتش قذافی و مخالفان ادامه دارد.
موفقیت رژیم قذافی در سرکوب مخالفان با استفاده از نیروی هوائی در حمله به شهر ها و کشتار مخالفان، می توانست تاثیر مخربی بر روند جنبش های آزادیخواهانۀ اخیر در دیگر کشورهای عربی بگذارد و نقطۀ آغاز تهاجم نیروهای پشتیبان استبداد و ارتجاع در منطقه علیه جنبش نوپای دمکراسیخواهی شود. همان گونه که در همان روزهای نخست، در سایه تهاجم قذافی به مخالفان، مستبدین حاکم بر یمن و بحرین تلاش کردند که جنبش آزادی خواهانۀ شهروندان خود را با اعمال قهر سرکوب کنند. پیروزی قذافی همه مستبدان را تشجیع میکرد که با سرکوبی شدیدتر در مقابل خواست شهروندان خویش بایستند و یک جنگ داخلی ویرانگر را به مردم کشور خود تحمیل کنند. شورای امنیت با صدور قطعنامه ۱۹۷۳ به دول عضو اجازه داد با استفاده از تمامی تدابیر لازم از کشتار غیرنظامیان توسط دولت قذافی جلوگیری کنند. بر این اساس هم بود که ایالات متحده آمریکا، بریتانیا و فرانسه به بمباران مواضع ارتش لیبی در اطراف شهر بن غازی و منهدم نمودن نیروی هوائی این کشور دست زدند. اکنون چنگی را که دولت قذافی علیه مخالفان خود آغاز کزده است، با گذشت یک ماه به یک جنگ داخلی تبدیل شده است و ادامه بمباران ها همراه با استمرار تهاجم ارتش قذافی و در فقدان تلاش های سیاسی موثر، عملا به این جنگ داخلی دامنه بیشتری می بخشد. اتحاد جمهوریخواهان ایران اقدام شورای امنیت سازمان ملل را گامی در جهت تلاش برای متوقف نمودن دستگاه سرکوب دولت قذافی علیه مردم لیبی ارزیابی می کند و معتقد است که جامعه بین المللی نباید در مقابل تهاجم دولت ها به حقوق و آزادی های مردم کشور خود، ساکت بماند. در عین حال نباید و نمی توان بر استانداردهای دوگانه ای که همزمان با واکنش در برابر لیبی در منطقه رخ داد، چشم بست و از کنار سکوت شورای امنیت سازمان ملل در مورد سرکوب معترضان حکومت بحرین با استفاده از نیروهای نظامی عربستان سعودی و امارات گذشت. ما به همانگونه که مخالف سرکوب آزادیخواهان لیبی از جانب رژیم قذافی هستیم، به همان شکل هم سرکوب آزادیخواهان بحرین و به ویژه مداخله نظامی عربستان سعودی برای درهم کوبیدن جنبش شهروندان این کشور را محکوم می کنیم. اتحاد جمهوریخواهان ایران پیشاپیش مراتب نگرانی خود را از امکان فراتر رفتن نیروهای ائتلاف از محدودۀ قطعنامۀ شورای امنیت اعلام می کند. دخالت مستمر در امور داخلی لیبی فراسوی حفاظت از غیرنظامیان به بهانۀ مناقشات بین حکومت قذافی و مخالفان آن، پذیرفتنی نیست. در تحلیل نهائی این شهروندان لیبی هستند که حق دارند سرنوشت کشور شان را خود در دست گیرند. تنها راه جلوگیری از گسترش جنگ داخلی با هدف پایان دادن به آن، رویکرد به راه حل های سیاسی و برقراری آتش بس و مذاکره میان دو طرف است. تداوم جنگ داخلی حاصلی جز ویرانی شهرها و دامن زدن به خشونت بیشتر علیه شهروندان نخواهد داشت و بر داشتن هر گامی به سوی گذار به دمکراسی را دشوارتر از پیش خواهد ساخت. هیات سیاسی اجرائی Copyright: gooya.com 2016
|