جمهوری اسلامی ايران: نه به گزارشگر ويژه سازمان ملل، آری به ادامه سرکوب آزادی بيان، گزارشگران بدون مرز

در حالی که مقامات رسمی جمهوری اسلامی ايران مخالفت خود را با بازديد احمد شهيد گزارشگر ويژه شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد برای بررسی وضعيت حقوق بشر در ايران اعلام کرده‌اند، بازداشت‌های خودسرانه در ايران ادامه دارد.

مريم مجد عکاس ورزشی مطبوعات ايران، مهناز محمدی مستندساز به ترتيب در ٢٦ خرداد و ٥ تيرماه در منازل خود از سوی ماموران وزارت اطلاعات بازداشت و به زندان اوين انتقال يافتند. سعيد محمدی (موغانلی) همکار بسياری از نشريات آذری و سردبير روزنامه ياشماق در ١٨ خرداد ماه در استان اردبيل بازداشت شد. منصوره بهکيش شهروند وب‌نگار و از اعضای "مادران پارک لاله " و " مادران خاوران" نيز در ٢٢ خرداد دستگير شده است.

« وضعيت حقوق بشر در ايران هر روز وخيم تر می‌شود. هر روز شاهد مرگ يکی از زندانيان سياسی و يا فعالان مدنی هستيم، بدرفتاری در زندان‌های ايران از جمله زندان اوين و رجايی شهر افزايش يافته است، خطر، جان زندانيان عقيدتی را تهديد می‌کند، نامه‌های خانواده‌های زندانيان به نماينده ويژه سازمان نمايان‌گر اين امر است. گزارش‌گران بدون مرز از مقامات ايران می‌خواهد بدون قيد و شرط با نماينده ويژه شورای حقوق بشر سازمان ملل همکاری و شرايط بازديد وی از کشور را محيا کند. جامعه جهانی بايد ايران را مجبور کند تا به تعهدات بين‌المللی خود عمل کند.»

مريم مجد عکاس ورزشی و همکار بسياری از رسانه‌‌های ايران در تاريخ ٢٦ خرداد در منزلش بازداشت شد. وی قرار بود به برای همکاری با پتر لندرز در تهيه کتابی در باره فوتبال زنان به المان سفر کند. علت بازداشت اين عکاس جوان از سوی مقامات اعلام نشده است.

مهناز محمدی مستند ساز و سينماگر در تاريخ ٥ تيرماه در منزلش از سوی ماموران وزارت اطلاعات بازداشت شد. وی پيش از اين نيز در تاريخ ٨ مرداد ١٣٨٨ به همراهی جعفر پناهی در بهشت زهرا بازداشت و تا ٢٦ مرداد ماه را در زندان بسر برده بود. از آن تاريخ وی همواره تحت فشارهای مستمر ماموران اطلاعاتی قرار داشت، بارها احضار و مورد بازجويی قرار گرفته بود. مهناز محمدی در نامه ای که برای فستيوال کن ارسال کرده بود و توسط گوستاو گاوارس خوانده شد از بازداشت احتمالی‌اش سخن گفته بود : من يک زن هستم . من يک سينماگر هستم. اين دو دليل برای محکوم شدن در اين کشور کافی است."

سعيد محمدی (موغانلی) همکار بسياری از نشريات آذری و سردبير روزنامه ياشماق در ١٨ خرداد ماه در استان اردبيل بازداشت شد. اين روزنامه‌نگار نيز همواره مورد تهديد و آزار ماموران امنيتی قرار داشت. وی در تاريخ ٢٠ شهريور ١٣٨٧ به همراه سه روزنامه‌نگار ديگر در تهران بازداشت و در ١٨ آبان ماه همان سال پس از سپردن ٥٠ ميليون تومان وثيقه از زندان آزاد شد.

منصوره بهکيش ٥٨ ساله،يکی از معترضان به اعدام‌های غيرقضايی زندانيان سياسی در دهه شصت، در تاريخ ٢٢ خرداد در تهران بازداشت و به بند ٢٠٩ زندان اوين انتقال يافت. وی به خانواده ای تعلق دارد که شش تن از اعضای آن ( يک خواهر چهار برادر و يک داماد) از سال شصت تا شصت و هفت کشته شده‌اند. منصوره بهکيش به شکل مستمر از سوی نهادهای امنيتی احضار و مورد بازجويی و يا بازداشت قرار گرفته است. در تاريخ ١٨ دی به همراه سی و سه مادر عزادار بازداشت که بعد از چندروز ازاد، اما از ممنوع خروج شد. منصوره بهکيش همچنين از جمله "مادران خاوران" است. نامی برگرفته از گورستان خاوران که محل دفن زندانيان سياسی اعدام شده‌ و گورهای جمعی کشتار زندانيان در سال ١٣٦٧ است. مسئولان ايرانی خانواده‌های اين قزبانيان را که خواهان دادخواهی و انجام مراسم يادمان و سوگواری هستند، شديدا تحت فشار قرار می‌دهند. منصوره بهکيش يکی از تلاش‌گران برای روشن شدن همه حقايق در باره ی اعدام‌های زندانيان سياسی در ايران است و مقالات بسياری در اين باره بر روی اينترنت منتشر کرده است.