يک سال پس از بازداشت هفت وب‌نگار در وضعيتی نگران کننده بسر می‌برند، گزارشگران بدون مرز

٢٧ و ٢٨ تيرماه ١٣٨٩ هفت وب‌نگار جوان از سوی ماموران وزارت اطلاعات در شهرهای مختلف ايران بازداشت شدند. در سالگرد بازداشت گزارش‌گران بدون مرز با انتشار بخش‌هايی از نامه‌های ارسال شده برای ناوی پيلای کميسر عالی حقوق بشر سازمان ملل و آيت‌الله صادق آملی لاريجانی رئيس قوه قضاييه در بهمن ماه سال گذشته، بار ديگر خواهان آزادی اين وب‌نگاران و همه روز‌نامه‌نگاران و وب‌نگاران زندانی است.

« ايمان مسجدی ، امير لطيفی ، محمدرضا گلی زاده ، لادن مستوفی مآب ، هانيه صانع فرشی، حجت نيکويی و سپهر ابراهيمی در تاريخ ٢٧ و ٢٨ تيرماه ١٣٨٩ از سوی ماموران وزارت اطلاعات در شهرهای مختلف ايران بازداشت شده‌اند.

«اين دانشجويان جوان که بين ١٩ تا ٢٧ سال سن دارند، به "توهين به مقدسات ، تبليغ عليه نظام، اقدام عليه نظام ، سب النبی ، محاربه و ...." متهم شده‌اند. اتهاماتی که بنا بر قانون مجازات اسلامی می‌توانند به صدور احکام سنگين و به ويژه اعدام عليه آنها منجر شوند.

انها در تاريخ ٢٧ فروردين در شعبه ٢٨ دادگاه انقلاب اسلامی تهران محاکمه شدند. وکلا و خانواده‌های آنها اخيرا از آرای صادره عليه انها مطلع شده‌اند، با آنکه خوشبختانه طرح دو اتهام سنگين "سب النبی ، محاربه" عليه آنها منتفی شده است، اما اين جوانان به احکامی ناعادلانه و سنگين محکوم شده‌اند. ايمان مسجدی و سپهر ابراهيمی هر کدام به هشت سال زندان، محمدرضا گلی‌زاده، هانيه صاتع فرشی، به هفت سال زندان، حجت نيکويی و لادن مستوفی مآب به پنج سال زندان و امير لطيفی به هفت سال زندان و ٧٤ صربه شلاق محکوم شده‌اند.

«اين افراد پس از بازداشت تا چندين ماه در سلول‌های انفرادی نگاهداری شده و از سوی بازجويان وزارت اطلاعات برای اعتراف به عضويت در شبکه‌های "ضد اديان و کفارآميز" تحت فشار قرار گرفته و مجبور به اعتراف شده‌اند. متاسفانه اين اعترافات فاقد اعتبار قانونی از سوی بازجويان عليه آنها و در تائيد اتهامات وارده مورد استفاده قرار گرفته است. لازم به يادآوری است که در همه‌ی مدت بازداشت اين افراد اجازه ملاقات با خانواده و يا وکلای خود را نداشته‌اند. »

يک سال پس از دستگيری ،شرايط بازداشت اين وب‌نگاران بسيار نگران گننده است. در حالی از نظر جسمی و روحی به شدت ضعيف و بيمار هستند: لادن مستوفی مآب و هانيه صانع فرشی در بند متادون زندان اوين، محمدرضا گلی‌زاده و ايمان مسجدی در بند ٣٥٠ زندان اوين، حجت نيکويی، سپهر ابراهيمی و امير لطيفی در زندان مخوف رجايی شهر و در بند زندانيان عادی زندانی هستند . اين زندان به دليل موارد متعدد قتل، تجاوز و شکنجه يکی از خطرناکترين زندان‌های ايران است. برخی از اين زندانيان از سوی زندانيان عادی مورد حمله قرار گرفته و زخمی شده اند.

در ايران زندانيان از حقوق اوليه خود بهرمند نيستند و به ويژه از درمان پزشکی محروم هستند. وب‌نگار زندانی حسين رونقی ملکی از جمله اين زندانيان است، وی در تاريخ ١١ مهرماه ١٣٨٩ از سوی شعبه ٢٦ دادگاه انقلاب تهران به ١٥ سال زندان محکوم شد. اين وب‌نگار بيش از سيصد روز را در سلول انفرادی بسر برده است. حسين رونقی ملکی به شدت بيمار است، عليرغم عمل جراحی بر روی کليه و نياز به مراقبت‌های پزشکی ويژه، مقامات قضايی و بازجويان وزارت اطلاعات از دادن مرخصی به وی که حق قانونی همه زندانيان است ممانعت می‌کنند.

صدور احکام سنگين برای وب‌نگاران يکی ديگر از مشخصه‌های عدم رعايت حقوق زندانيان است. در بهمن ماه ١٣٨٩ حکم اعدام سعيد ملک‌پور و وحيد اصغری، از سوی دو شعبه مختلف دادگاه انقلاب اسلامی تهران و در پی محاکمه‌ای ناعادلانه با اتهام "مفسد فی الارض" صادر و برای تاييد به ديوان عالی کشور ارسال شده است. در تاريخ ١٥ خرداد سال جاری حکم اعدام سعيد ملک‌پور از سوی ديوان عالی کشور لغو اما همچنان در زندان است. نويد خانجانی دانشجوی جوان و وب‌نگار نيز در بهمن ماه ١٣٨٩به دوازده سال زندان محکوم شد. سخی ريگی وبلاگ‌نويس "بلوجستان سرافراز" در تاريخ ٢٨ خرداد ١٣٨٨ در زاهدان بازداشت و با اتهاماتی چون " نشر اکاذيب و اقدام عليه امنيت ملی" به بيست سال زندان، سنگين ترين حکم صادر شده عليه يک وبلاگ نويس در ايران، محکوم شده است.

گزارشگران بدون مرز يادآور می‌شود ايران با دارا بودن قوانينی آزادی ستيز در عرصه ازادی بيان، با ٢٢ روزنامه‌نگار و ١٦ وب‌نگار زندانی در ميان ١٧٨ کشور جهان در رده ١٧٥ رده بندی سالانه‌ی گزارشگران بدون مرز و از جمله در فهرست "کشورهای دشمن اينترنت" گزارشگران بدون مرز است.