گزارشگران بدون مرز: اينترنت ملی، طرحی ضد ملی عليه آزادی بيان و اينترنت جهانی

رضا تقی‌پور انوری وزير ارتباطات و فناوری اطلاعات جمهوری اسلامی ايران، در تاريخ ٤ مرداد ماه، اعلام کرد که "فاز اول شبکه ملی اينترنت طی ۶ ماهه اول امسال به بهره برداری می رسد. وی در اين باره گفت "در کنار شبکه ملی اينترنت، اينترنت (جهانی) را به عنوان يک سرويس با همان مسائلی که تا کنون وجود داشته است کماکان خواهيم داشت و پهنای باند داخل را به صورت امن و حفاظت شده برای کسب و کار اقتصادی و حريم شخصی خانوارها توسعه خواهيم داد." وی با تاکيد بر استفاده از"موتور جستجوی ملی و ای‌ميل ملی" در شبکه ملی اينترنت، يکی از اهداف اصلی شبکه اينترنت ملی را " جمع آوری اطلاعات و مديريت ای‌ميل‌ها در داخل کشور برای مورد توجه قرار گرفتن مباحث امنيتی” اعلام کرد. که در اصل اعلام کنترل بيشتر ای‌ميل‌های مخالفان است.

در ايران، عليرغم بکارگيری سانسوری همه‌جانبه، از اينترنت و شبکه‌های اجتماعی برای مقاومت در برابر سرکوب و اطلاع رسانی مستقل استفاده می‌شود. طرح اينترنت ملی در خدمت تشديد سانسور و کنترل گسترده شهروند وب‌نگاران است. اينترنت ملی در اصل يک انترانت (شبکه داخلی) است که جای‌نشين اينترنت جهانی می‌شود و در ميان شهروندان تبعيض ايجاد می‌کند. در اين طرح تنها "خبرگان" (موسسات دولتی، بانک ها وزارت خانه ها و ..) به اينترنت جهانی دسترسی خواهند داشت. اين شبکه‌ی "دوسرعته"، بيش از هر کس وبلاگ‌نويسان و روزنامه‌نگاران را مجازات می‌کند. از نظر اقتصادی نيز " شبکه ملی" قابل دفاع نيست،اين عقب‌گرد فنی می‌تواند عاملی بازدارنده برای بسياری از کشورها در سرمايه‌گذاری و مناسبات اقتصادی با ايران باشد. اجرای طرح اينترنت ملی، تهاجمی است به همه‌ی عرصه‌های اطلاع رسانی و نشان از خواست اعمال سانسوری همه جانبه بر کشور است.

ايالات متحده امريکا در خرداد ماه سال جاری اعلام کرد که در حال راه‌اندازی طرحی به نام شبکه اينترنت شبح و يا اينترنت در چمدان است. اين طرح زمانی که دولت‌ها شبکه اينترنت را قطع می کنند. به شهروندان جهان امکان دسترسی به اينترنت جهانی را می‌دهد، ايران بلافاصله در اين باره موضع گرفت و اعلام کرد که امکان مقابله با اين امکان پيشرفته فنی را دارد.

جمهوری اسلامی ايران سياست شيطان‌سازی از رسانه‌های‌ و رسانه‌های جديد را با منتسب کردن آنها به " قدرت‌های خارجی " تشديد کرده است. در روزهای اخير بسياری از مسئولان دولتی "شبکه‌های اجتماعی و اينترنت " را ابزاری در خدمت "جنگ نرم" برای سرنگونی حکومت معرفی کرده‌اند. ٧ مرداد ماه، حيدر مصلحی وزير اطلاعات "ﺁﺳﯿﺐ ﭘﺬﯾﺮﯼ ﺍﺯ ﻧﺎﺣﯿﻪ ﺷﺒﮑﻪ ﻣﺠﺎﺯﯼ ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﯽ" و "ﺍﯾﺠﺎﺩ ﺷﺒﮑﻪ ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﺩﺭ ﺩﺍﺧﻞ ﮐﺸﻮﺭ ﺗﻮﺳﻂ ﻣﺰﺩﻭﺭﺍﻥ ﺩﺍﺧﻠﯽ" ﺭﺍ ﺍﺯ "ﻣﻬﻤﺘﺮﯾﻦ ﺁﺳﯿﺐ‌ﻫﺎﯼ ﺟﻨﮓ ﻧﺮﻡ ﺩﺭ ﺣﻮﺯﻩ ﺩﺍﻧﺶ ﺁﻣﻮﺯﯼ" ﻋﻨﻮﺍﻥ ﮐﺮﺩ. دو روز پيش از آن مصطفی نجار وزير کشور "فيس بوک، ماهواره و چت" را از مصاديق "جنگ نرم" اعلام کرده بود.

در تاريخ ٥ مرداد ماه، گزارش‌گران بدون مرز از بازداشت فواد صادقی مدير سايت آينده نيوز مطلع شده است. اين وب‌نگار پيش از اين نيز از تاريخ ٢١ بهمن تا ١٠ اسفند ماه ١٣٨٩ را در زندان بسر برد. سايت آينده نيوز از فردای ٢٢ خرداد ماه ١٣٨٨ برای انتشار اخبار اعتراضات بارها مورد سانسور قرار گرفته است. دليل بازداشت فواد صادقی از سوی مقامات رسما اعلام نشده است.

گزارش‌گران بدون مرز ادامه‌ی بازداشت غيرقانونی مريم بهرمن وب‌نگار و فعال مدافع حقوق زنان را محکوم می‌کند. دليل بازداشت اين وب‌نگار که از تاريخ ٢١ ارديبهشت ماه در بازداشت بسر می‌برد، رسما اعلام نشده است. عضو فعال کمپين يک ميليون امضا برای لغو قوانين تبعيض آميز نسبت به زنان در ايران، در بهمن سال جاری با ارائه گزارشی در باره‌ی " رويکرد زنان و فن‌آوری ارتباطات و اطلاعات در ايران" در پنجاه و پنجمين جلسه کميسيون وضعيت زنان سازمان ملل شرکت کرده بود. مريم بهرمن پس از گذارندن پنجاه روز در سلول انفرادی به بند زنان زندان شيراز منتقل شده است.

دستگيری وی آغازگر موجی از دستگيری زنان روزنامه‌نگار، وب‌نگار در کشور بود. مريم مجد عکاس و روزنامه نگار، مهناز محمدی مستندساز و پگاه آهنگرانی بازيگر و وبلاگ نويس نيز پس از بازداشت کوتاه مدت با سپردن وثيقه‌های سنگين آزاد شدند.