منشور زنان جنبش نان و آزادی

اگر بخواهيم خواسته‌ها ومطالبات زنان را در يک جمله خلاصه کنيم، اين جمله خواهد بود: "ما خواستار تمام خوبی‌ها و زيبايی‌های زندگی هستيم." به همين دليل هميشه در مبارزات اجتماعی و سياسی شرکت داشته‌ايم و داريم. اما هميشه در هنگام مبارزه به ما گفته‌اند: "صبر داشته باشيد! اگر همه پيروز شويم، شما هم به حقوق‌تان می‌رسيد!" ولی بارها و بارها تجربه کرده‌ايم که پس از پيروزی‌ها، اولين چيزی که ناديده گرفته می‌شود،زنان هستند و حقوق آنان.

امروز هم، برخی از جريانات سياسی که سال‌ها بر ما ستم روا داشته‌اند، می‌کوشند فريب‌مان دهند و با حرف‌های مبهمی مثل "مقام والای زن" يا "شأن زنان در اسلام" و... ما را از پيگيری خواسته‌هايمان بازدارند.

اما ديگر بس است. از همين امروز خواسته‌های‌مان را روشن و صريح مطرح و برای رسيدن به آن‌ها مبارزه می‌کنيم.

ما گروهی از زنان که خود رامتعلق به جنبش بزرگ مردم ايران برای نان و آزادی می‌دانيم، مطالبات‌مان را در اين منشور اعلام می‌کنيم.

اين منشور تلاش نوينی‌ست تا نيازهای‌مان را از زندگی واقعی و روزمره‌مان برگيريم و بازگوييم،از رنج نان گرفته تا حسرت آزادی. مسلما اين منشور تمام خواست‌های ما نيست. به همين دليل باز می‌ماند تا با مشارکت فعال زنان در تغيير سرنوشت خويش همواره کامل‌تر گردد؛ تا زمانی که تمام خوبی‌ها و زيبايی‌های زندگی نصيب ما نيز گردد.

سياسی:

به تجربه فهميده‌ايم تا زمانيکه دين از دولت جدا نشود و دست مذهب از دولت و زندگی زنان کوتاه نشود، از بسياری از حقوق خود محروم‌ايم.

ما چه می خواهيم؟

- جدايی کامل دين از دولت
- حق آزادی عقيده و بيان، حق تشکل و برقراری تمام آزادی‌های سياسی، حقوق دمکراتيک و مدنی مردم ايران
- برابری بی قيد و شرط حقوق اجتماعی و سياسی زن و مرد
- آزادی انتخاب پوشش و لغو حجاب اجباری
- لغو تفکيک جنسيتی در تمام عرصه‌ها
- حق انتخاب کردن و انتخاب شدن در تمامی سطوح سياسی
- به رسميت شناخته شدن روز هشت مارس به عنوان روز جهانی زن

اقتصادی:

بسياری از ما شاغليم؛ در اداره و کارخانه و مزرعه يا حتا در خانه کار دستمزدی می‌کنيم؛ همدوش مردان و گاهی سخت‌تر و بيش‌تر. بخشی از بار تأمين مالی خانواده بر عهده ماست، و گاهی هم تنها نان‌آور خانواده هستيم. اما وقتی پای دستمزد به ميان می‌آيد، چون زن‌ايم، بايد قانع باشيم که دستمزد کم‌تری بگيريم؛ بايد قانع باشيم که کارهايمان پست‌تر باشد و پيشرفت شغلی از ما دريغ شود. بايد قانع باشيم که علاوه بر کار بيرون، در خانه هم کارهای خانه به عهده ما باشد.

ما چه می خواهيم؟

- دستمزد برابر برای کار برابر
- لغو قراردادهای موقت، قراردادهای سفيدامضا
- تامين فرصت های شغلی برابر
- تامين مهد کودک‌های رايگان برای مادران شاغل و دانشجو
- دريافت کامل مزايای شغلی و حق بيکاری
- برخورداری از بيمه درمانی رايگان
- حق مرخصی پيش و پس از زايمان با دريافت حقوق و مزايای کامل هنگام بارداری
- حق مرخصی پس از زايمان برای پدران، تا آنان نيز در امر تربيت و مراقبت از نوزاد سهيم شوند

قانون خانواده:

بخش بزرگی از بار خانواده، هميشه بر عهده ما زنان بوده و هست. اما در قانون خانواده جمهوری اسلامی، به علت زن بودن، از کم‌ترين حقوق برخورداريم. به همين دليل يکی از عرصه‌های مبارزه ما برای گرفتن حقوق‌مان، خانواده و قوانين مربوط به آن است.

ما چه می خواهيم؟

- حقوق برابر در خانواده از جمله: حق طلاق، حق سفر، حق تعيين مسکن، لغو چند همسری، حق حضانت و سرپرستی کودکان.
- عدم دخالت در روابط خصوصی زنان و به رسميت شناخته شدن حق زن بر بدن خويش
- حق سقط جنين رايگان
- برخورداری از کمک‌های دولتی و تامين اجتماعی به جای مهريه
- حق تحصيل رايگان و اجباری از دبستان تا دبيرستان و تحصيل رايگان در دانشگاه
- ممنوعيت ازدواج کودکان و نوجوانان زير ۱۸ سال و آزادی کامل دختران در انتخاب همسر.
- برابری کامل در ارث و شهادت

خشونت عليه زنان:

با آن که ما در خانواده و اجتماع روزانه در معرض خشونت‌های جسمی و روانی متعددی هستيم، نه تنها از هيچ حمايت قانونی در برابر اين خشونت‌ها برخوردار نيستيم، بلکه جمهوری اسلامی يکی از عوامل و مشوق اصلی اين خشونت‌هاست.

ما چه می خواهيم؟

- رفع تمام تبعيض‌های مردسالارانه در قوانين کيفری
- مبارزه با خشونت‌های جسمی و روانی عليه زنان و تضمين امنيت اجتماعی کامل آنان
- مجازات شديد عاملان هر گونه خشونت جسمی و روانی عليه زنان، به ويژه در صورت وقوع قتل‌های ناموسی و تجاوز.

از وبلاگ ما ديدن کنيد:
http://osyanezan.blogspot.com/

آدرس‌های تماس با ما:
[email protected]
[email protected]