سه شنبه 4 مرداد 1390   صفحه اول | درباره ما | گویا


گفت‌وگو نباشد، یا خشونت جای آن می‌آید یا فریبکاری، مصطفی ملکیان

مصطفی ملکیان
ما فقط با گفت‌وگو می‌توانیم از خشونت و فریبکاری رهایی پیدا کنیم. در جامعه هر مساله‌ای از سه راه رفع می‌شود، یکی گفت‌وگوست، یکی خشونت و دیگر فریبکاری. اگر در جامعه گفت‌وگو تعطیل شود دو رقیبی که جای آن را می‌گیرند، خشونت و فریبکاری هستند ... [ادامه مطلب]


بخوانید!
پرخواننده ترین ها

نامه دانشجويان و دانش‌آموختگان ليبرال به شخصيت‌ها، گروه‌ها و احزاب سياسی در خصوص حجاب اجباری

در يک ماه گذشته شاهد طرحی گسترده از سوی نيروهای امنيتی جمهوری اسلامی، با هدف برخورد با آنچه که رسانه‌های حکومتی «بد پوششان» می‌خوانند بوده‌ايم. برپايی مجدد ايست‌های بازرسی در ميدان‌ها و خيابان‌های اصلی شهرها از سوی شبه نظاميان منتسب به سپاه پاسداران پديده ديگری است که اين روز‌ها شهروندان با آن دست و پنجه نرم می‌کنند.

بنا بر قوانين جمهوری اسلامی رعايت پوشش اسلامی برای هر زنی که در خيابان قدم می‌زند و يا در مجامع عمومی حضور دارد اجباری است و عدم رعايت اين اصل يا سهل‌انگاری در آن، مستوجب مجازات خواهد بود. از سوی ديگر انتخاب «سبک زندگی» و حق انتخاب «نوع پوشش» از حقوق اساسی و خدشه‌نا‌پذير بشر است؛ حقوقی که نه تنها دولت‌ها حق محدود کردن آن را ندارند بلکه بايد حافظ آن نيز باشند.



تبليغات خبرنامه گويا

advertisement@gooya.com 


حال شاهديم که حکومتی که اعتقاد دارد اکثريت ايرانيان به آموزه‌های بنيادينش از عمق جان ايمان دارند و گوش‌شان به فرمان حاکمان است، هر روز هزاران نيروی نظامی و امنيتی را برای اعمال نوع خاصی از پوشش بر شهروندان به خيابان‌ها می‌کشاند و حياتی‌ترين و ساده‌ترين کنش در شهر، يعنی قدم گذاشتن به خيابان را برای شهروندان به ماجراجويی خطرناکی بدل می‌کند که عاقبتش می‌تواند از توهين و جريمه و حبس آغاز شود و تا سر در آوردن از دخمه‌های نيروهای به ظاهر خودسر امتداد يابد.

امروز در شرايطی که حکومت فشارش را بر جامعه تشديد کرده و باعث محدود و بسته‌تر شدن فضا شده است محکوميت چنين اقداماتی ضروری به نظر می‌رسد. اما سوال اصلی که بايستی تمام احزاب، گروه‌ها و نخبگان سياسی به آن پاسخ دهند اين است که آيا آزادی پوشش را، آن هم نه به شکل محدود بلکه بدان شکل که در تمامی کشورهای توسعه يافته و متمدن جهان وجود دارد می‌پذيرند يا خير؟ لزوم پاسخ به اين پرسش وقتی حياتی‌تر می‌نمايد که می‌بينيم بسياری از نيروهای سياسی و احزاب حامی جنبش سبز که مدعی قرائت نوين از اسلام سياسی‌اند، هم‌زمان با محکوميت برخوردهای قهرآميز، اين اقدامات را نا‌مفيد دانسته و دولت را توصيه به کار فرهنگی در مسأله حجاب می‌کنند. گويا آنان که خواهان استفاده از ابتدايی‌ترين حقوق بشرند مشتی بی‌فرهنگند و نيازمندند تا کسانی که اين ابتدايی‌ترين حقوق بشر را نيز منکرند به آن‌ها درس فرهنگ بدهند.

اما به باور ما، مردم ايران که بار جنبش سبز را به دوش کشيده و متحمل هزينه‌های بسيار شده‌اند حق دارند از برنامه‌ها و اهداف احزاب و نخبگان سياسی مدعی نمايندگی آن‌ها به شکلی دقيق مطلع باشند.

ما دانشجويان و دانش‌آموختگان ليبرال دانشگاه‌های ايران از شخصيت‌های سياسی و نيز گروه‌ها و احزاب برآمده از گفتمان اسلام سياسی می‌خواهيم با توجه به شرايط جديد جامعه و به احترام ستمی که قانون حجاب اجباری بر زنان سرزمين ما تحميل می‌کند، به صورت رسمی و علنی نظر خود را درباره آزادی نوع پوشش شهروندان و به ويژه زنان اعلام کرده پاسخ دهند آيا با لغو حجاب اجباری موافقند و آيا لغو آن را جزئی از برنامه‌ی سياسی-اجتماعی خود برای اداره کشور قرار می‌دهند يا خير؟

با احترام
دانشجويان و دانش‌آموختگان ليبرال دانشگاه‌های ايران
مردادماه ۱۳۹۰

----------------------------
رونوشت:
جبهه مشارکت ايران
نهضت آزادی ايران
سازمان دانش‌آموختگان ايران اسلامی (ادوار تحکيم)
سازمان مجاهدين انقلاب اسلامی
شورای هماهنگی راه سبز اميد
شورای فعالان ملی مذهبی
سيد محمد خاتمی
ابوالحسن بنی‌صدر
محسن سازگارا
سيد مجتبی واحدی
محسن کديور


ارسال به بالاترین | ارسال به فیس بوک | نسخه قابل چاپ | بازگشت به بالای صفحه | بازگشت به صفحه اول 



















Copyright: gooya.com 2016