يکی ديگر از دلايل بارز بی لياقتی رژيم آخوندی، محترم مومنی روحی

وقتی در کشوری حکومتی در رأس قرار می گيرد که کوچکترين دلشوره ای برای منافع آن سرزمين و ملتش ندارد؛ وقتی يک جو احساس مسؤليت در سرتا پای رژيم ديکتاتوری آخوندی، نسبت به حفظ تماميت ارضی کشور ايران نيست؛ نتيجه اش اين خواهد شد، که مملکت يک وجبی امارات متحده عربی، هر از چند گاهی، برای ما خط و نشان بکشد و راجع به جزاير سه گانه تنب بزرگ و کوچک و ابوموسی، اظهار مالکيت و صاحب اختياری بکند!

بين سالهای ۱۳۳۰ تا ۱۳۳۵، در زمان رياست جمهوری جمال عبدالناصر در کشور مصر، وی چندين بار به خودش اجازه داد که خليج پارس را خليج عربی بنامد؛ اما در آن زمان پادشاه فقيد ايران شاهنشاه محمد رضا شاه پهلوی، خيلی رسمی و ديپلماتيک و آشکار، برايش پيام فرستاد که زيادتر از دهانش حرف نزند!

بعد از اضافه گوئی های عبدالناصر، رئيس جمهور وقت عراق، ژنرال عبدالکريم قاسم هم، راجع به استان خوزستان ما، لاطائلاتی را به بافت و آنجا را خوزستان عراق ناميد!

تصور بکنيد که اگر در آن موقع، شاهنشاه ايران قرص و محکم در مقابل انها نمی ايستاد و ياوه پرانی هايشان را با قدرت کامل پاسخ نمی داد؟ اکنون رؤياهای ديرينه بسياری از کشورهای عربی، به ويژه همسايگان ديوار به ديوار ايران، به نفع آنها تحقق يافته و آرزوهای محال ايشان به ثمر رسيده بودند.

اما پادشاه ميهن پرست کشورمان، با اتکاء به توانمندی های آرتش قوی و کارآمد ايران، در مقابل هجوياتی که آنها به زبان می آوردند ايستاد و جلوی ياوه گوئی های بی پايه و اساس آنها را گرفت.

يکی از فرماندهان وطن پرست مملکت، به پادشاه پيشنهاد داده و گفته بود؛ که اگر شما اجازه بدهيد؟ در طول دو روز، خاک عراق را به توبره می کشيم و به اروند رود می ريزيم؛ تا ديگر از اين گستاخی ها نکنند؛ و پايشان را فراتر از گليمشان نگذارند!

دريغ و درد، که قدر نشناختيم و گذاشتيم، آن دلاورانی که شوکت و افتخار سرزمين ما را حفظ می نمودند؛ و ملت را برای داشتن حاکميت مستقل و حفظ تماميت ارضی کشور، از هر دغدغه فکری می رهانيدند را از دست بدهيم؛ و به جای آنها کرکس های لاشخور و بی وطنی را که چنين مفاهيمی از ميهن پرستی و حفظ حدود و ثغور آن مملکت باستانی در کتشان نمی رود؛ جايگزين اين وطن فروشان قدرت پرست و ياران دزد و رمال ايشان بشود!

نکبتی که به سبب حضور اين ايادی شيطان، در همه زاويه های کشورمان نفوذ نموده، و سرزمين ما را به جائی رسانده که حاکم کشور امارات متحده عربی، به خودش اجازه بدهد که پرونده مربوط به جزاير سه گانه را، به سازمان ملل متحد ببرد؛ چنين عملی و بازتاب آن ، ننگ آشکاری است که بر ساحت رژيم پليد آخوندی، مهر بی کفايتی و عدم لياقت ايشان را می چسباند.

لکه تحقيرآميزی که تا ابديت تاريخ، به هيچوجه نخواهند توانست از چهره روسياه خودشان پاک نمايند. زيرا حقارت از دست دادن بخش وسيعی از دريای مازندران کم نيست، که می خواهند با بها ندادن به موضوع مهم جزاير سه گانه تنب بزرگ و کوچک و ابو موسی، فضاحت از دست دادن اين بخشهای پر اهميت جنوب کشورمان را نيز به آن بيفزايند؟

روز دوشنبه شيخ عبداله بن زايد آل نهيان، حاکم امارات متحده عريی، در مجمع عمومی سازمان ملل متحد گفت: " ايران سه جزيره ابو موسی تنب بزرگ و تنب کوچک را در اشغال خود دارد. " وی در اين مورد تصريح کرد: " اقدامهای ايران در مورد اين سه جزيره، قوانين بين المللی را نقض می کند. "

متأسفانه حکومت و دولت رژيم سرکوبگر اسلامی هم، لال تشريف داشتند که به او پاسخ بدهند آقای شيخ عبداله، آن وقتی که اين سه جزيره متعلق به سرزمين پهناور ايران بود و همچنان نيز هست و خواهد بود؛ کشور شما در کجای نقشه جغرافيا قرار داشت که اکنون برای داشتن اين سه جزيره مدعی شده ايد؟!

سردمداران فناتيک اسلامی، آنقدر در مسائل پيش پا افتاده ای مانند جمع آوری ماهواره ها، وضعيت حجاب بانوان و دوشيزگان ايرانی، و تحميل قانون دوجنسيتی کردن دانشگاههای کشور غرق شده اند؛ که مسائل ديگر را در نظر نمی گيرند تا قبل از پرداختن به موارد فوق، برای دادن پاسخهای دندان شکن، به همسايگانی که قصد دارند در شرايط کنونی ايران، که بی برنامه بودن رژيم آخوندی هزاران مساله حل نشده را در کشور پديد آورده است؛ از آبهای گل آلود موجود ماهی صيد بکنند و چنگهای طماعشان را، در خاک پاک اين سه جزيره ايرانی فرو برند و اقوام و ساکنان ايرانی تبار و عرب زبان جزاير نامبرده را، به تملک خويش در بياورند.

نماينده دائمی جمهوری اسلامی در سازمان ملل متحد هم، روز دوشنبه در اين باره و در جواب شيخ عبداله، به اعضای اين مجمع گفته بوده است؛ که اين سه جزيره، در حاکميت کشور ايران قرار دارند؛ و جمهوری اسلامی حاضر است در اين مورد و برای رفع سوء تفاهم موجود در اين باره، با حاکميت امارات متحده عری به مذاکره بنشيند.

آقای نماينده دائمی رژيم در سازمان ملل هم، مانند اربابان بی خيال خودش، فراموش نموده و يا اصلا نمی داند، که .... هيچ سوء تفاهمی در اين زمينه وجود ندارد! " چيزی که عيان است، چه حاجت به بيان است؟ "

حتما حاکمان امارات در انديشه اند، که با شرايط کنونی حکومت اسلامی، و با مخالفت ها و درگيری های درونی ميان سرکردگان رژيم اخوندی، و نيز با توجه به بحران های مادی و معنوی فراوانی که دامان آنها را گرفته است؛ ايشان هم " تيری در تاريکی بيندازند. "

" سنگ مفت، و گنجشک هم مفت " ، اگر کلک شان کارگر شد؟ چه بسا بتوانند به خواسته شان هم برسند.

پائيز ۱۳۹۰ هلند
محترم مومنی روحی